คนจนปรัชญาชีวิตจะเยอะกว่าคนรวย.. นั่งเงียบ ๆ อยู่คนเดียว ซักพัก เดี่ยวจะคิดออกเอง.. ว่าแต่เกิดอะไรขึ้น ?

  ผมเป็นคนจนตั้งแต่เกิดครับ กำพร้าพ่อ และไม่มีชื่อในทะเบียนบ้านด้วยซ้ำ มาได้ชื่อเข้าทะเบียนก็ตอนจบประถมแล้ว .... ตอนเด็ก รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมาก เสื้อผ้าก็เก่า รับของบริจาค ไม่เคยซื้อเองเลย เพราะไม่มีเงิน เพื่อนกินขนมที่โรงเรียน ผมยังไม่ได้กิน ได้แต่นั่งมองคนอื่น ผมต้องอาศัยกินข้าวที่วัด ชาวบ้านก็รังเกียจ หาว่าผมติดยา เพราะใส่เสื้อผ้าเก่า .... พอตอนโตขึ้นมา ผมได้ทุนเรียน จนผมเรียนจบ ... ได้ทำงานที่ดีกว่า เพื่อนรุ่นเดียวกันที่บ้าน ที่พวกเขารวยๆ กันทั้งนั้น .... จึงเริ่มมองเห็นค่าของการมีชีวิต ของตัวเองขึ้นมา .... ถ้าเราอดทน อดกลั้น ซื่อสัตย์ ขยัน มุ่งมั่น อย่างจริงจังแล้ว .... สิ่งที่เราได้มา มันมีค่ามากกว่าความร่ำรวย ในสังคมซะอีก เรามีความรู้ทุกคนก็ให้ความยำเกรง พูดจาสุขุม รู้จริง มีสติ .... เพียงแค่นี้ มันก็ทำให้ทุกคนในโลกใบนี้ อยากจะรับฟังทุกคำพูดที่ออกจากปากของเรา ...... และตอนนี้ผมก็รู้ซึ้งถึงคุณค่าของคนแล้ว ผมไม่โทษผู้ให้กำเนิด แต่ผมพร้อมที่จะเผชิญกับอุปสรรค ใช้ชีวิตให้ท้าทาย มองให้เห็นค่าในตัวเอง แล้วค้นหาจุดเด่นในตัวเรา ..... เป็นกำลังใจให้ครับ .... naiandamun

คนจนไม่ใช่เป็นคนไม่ดี

แต่ไม่มีโอกาสที่ดี

ผมก็ถือจนอยู่ครับ

ทำงานกินเงินเดือน เดือนชนเดือนเลยครับ

ขอเป็นกำลังให้ครับ