เอ่อ ใครกลัวเหมือนผมบ้างครับ ที่มีมาตั้งกระทู้มันมีประเด็น คือว่า
วันนี้นอนดูหนังอยู่ห้อง(ห้องผมอยู่ชั้น7) แล้วผมกูสังเกตูไปเห็นใต้ฝ้าเพดาน เป็นก้อนสีดำๆ ผมก็ไม่ได้ใส่
ใจอะไร ก็นอนดูหนังต่อไปจนถึงตอนไปเดินไปที่ตู้เย็นใกล้กับจุดที่ผมเห็นก้อนดำๆ ทันใดนั้น
อุ้ยคุณพระ อ้าก ว้าก จ้าก ........ไม่สามารถพิมพ์ได้เพราะอุทานมาได้หยาบคายมาก มันคือแมลงสาป หรือที่
หลายๆคนเรียกว่าปีเตอร์ แม่มบินเข้ามาเลยครับเกาะตรงหน้าอกผมเลย หลังจากนั้นคงไม่ต้องบรรยายมาก
ตู้เย็นกระจายครับ ของเกลื่อนพื้น ผมรีบหยิบไม้กวาดมาตีมันกว่าจะกำจัดได้ ห้องเละ ไม้กวาดหัก นับค่าเสียหายได้หลายร้อยบาท แต่ไม่เป็นไรเพราะผมสามารถจัดการมันได้ 555 ดีใจ
ขอบคุณที่บอก ครับ
ตอนเด็ก ๆ ตั้งแต่เกิดจนถึง 13 -14 ขวบ ผมไม่เคยกลัวเลย บ้านผมเคยมีเล้าเป็ดพอไม่ได้เลี้ยงแล้วก็ไปรื้อทิ้ง..โอโห ! เป็นจักวาลของเขาเลยครับ ทุกพันธุ์ทุกขนาดทุกสี มีสีเผือกด้วย บินว่อนเอย วิ่งอยู่ ก็เยอะ เป็นพัน ครับ .. มาเกาะตามตัว ตามหลัง ก็เฉย ๆครับปัดเขาออกไป .....แล้วมีเหตุการณ์หนึ่งที่จำได้ฝังใจอายุประมาณ 15 ก็อยู่ที่บ้านญาติ น้าทักมาว่ามีแมงสาปเกาะอยู่ที่กางเกง..แต่ทำไมไม่ทราบว่าผมตกใจได้ขนาดนั้น จับแมงสาปเคราะห์ร้ายตัวนั้น..บี้ตายคามือ..แหลกละเอียดเลยครับ ตัวใหญ่ด้วย แล้วผมก็เอามือมาดม โฮ้โห...กลิ่นสุดยอด..หลังจากนั้นมา...ผมก็กลัวแมงสาปเป็นที่ 1 ในเรื่องการกลัวของผม...ทุกวันนี้ถึงเจอ ตัววิ่ง ๆไม่เท่าไหร่ แต่ตัวที่บิน..ผมจะรีบห่างเป็นกิโล....ก็ไม่เข้าใจว่าเขารักมนุษย์อย่างเรามากนักหรือไง เจอหน้าวิ่งเข้าหา บินเข้าใส่ แต่ผมก็ไม่เคยทำร้ายเขาครับ..บอกเขาว่า`ต่างคนต่างอยู่น่ะ...:)ทำกู :)ตายน่ะ` .... ฮ่า ๆ ๆ สยอง !!
ทำไมไม่จุดไฟเผามัน!!
ของผมไม่อยากเรียกว่ากลัว แต่แค่รังเกียจ และขยะขแยง ครับ
ไม่กล้าจับหรือสัมผัส แต่ถ้าเจอ แมลงสาปที่อยุในบ้าน มันต้องไม่รอด ครับ
รองเท้ากับ หนังสือนี้แหละอาวุธสำคัญเลย เจอเมื่อไหร่เป็นต้องหา อุปกรณ์สังหาร
ตอนที่บินนี้แหละกล้วสุด ๆ กรี๊ดกร๊าด ลั่นบ้านครับ
โดนล่อว่า ตุด บ้างอะไรบ้าง T T
.........
ไม่รู้ว่าโรคจิตไหม แต่ผมเคยจุดไฟเผามัน น่ะ
มันจะบินเข้า หา คนที่กลัวมันเสมอ...ว่าแล้ว ก็ สยอง..
แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมมันต้องบินเข้าหาคนที่กลัวมันด้วย เพื่อนผมเดินอยู่ข้้างๆมันก็ไม่ยอมบินไป
บินมาหาผมซะงั้น
ในอดีตมีนักกล้ามหน้าแมนหลายท่าน ที่ต้องวิ่งป่าราบเพราะเจ้านี่มาแล้วฮะ
กลัวเช่นกันค่ะแล้วก็ไม่เข้าใจด้วยว่าทำไมมันถึงรู้ว่าใครกลัวมัน
จำได้ว่าตอนเด็กๆเคยรื้อลังหนังสือการ์ตูนเก่ามาอ่าน
รื้อปรื้อมาเจอ แมงสาปเผือก เป็นครั้งแรกที่กลัวหัวหด
จากนั้นมารู้สึกเกลียดมันมาก
เจอปุ๊บต้องเอารองเท้าตีพอสลบ
แล้วเอาแอลกอฮอล์จุดไฟเผา
เดี๋ยวนี้พยายามปล่อยวางเพราะกลัวบาป
แต่ก็ยังหลอนตอนที่มันบินมาหา
อ่อ มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจากเพื่อนอะครับ
มีอยู่ว่าเพื่อนกำลังกินหมูกระทะกัน
มีเพื่อนคนหนึ่งกำลังตำพริกกระเทียมทำน้ำจิ้มสามรส
แมงสาปเจ้ากรรมดันบินตกลงไปในครก
เพื่อนเลยตำซะเละเลย ได้น้ำจิ้มสามรสที่มีขาแมงสาปลอยอยู่
ของผมไม่กลัวแมงสาบ อย่างถ้าเจออยู่ในห้องหรือในบ้าน ก็จะพยายามจับมันโยนออกไปนอกบ้าน เวลาจะจับมันให้จับที่หนวดมัน ก็จะไม่มีกลิ่นติดมือ ไม่ค่อยได้ตีมันหรอก
ผมกลัวตุ๊กแกมากกว่านะ แต่วันนี้ผมเข้ามาประกาศตามหา ตุ๊กแกที่มีความยาว 20 นิ้วขึ้นไป
ถ้ามีใครหาได้จริงๆ ผมพร้อมที่จะให้ราคาตัวละ 20 ล้าน ผมให้มากกว่านายทุนอีกนะครับ ฮ่าๆๆ
อึ้ง-รับซื้อตุ๊กแก-ยิ่งใหญ่ยิ่งแพง-สูงสุดให้ถึงตัวละ-10-ล้าน
ดู Scoop ทั้งหมด คลิกที่นี่
ไม่กลัวแต่เกลียดครับ เอ่อ ตุ๊กแก 20 นิ้วมันลูกจระเข้ป่าวครับ
เราไล่กระทืบมันทู๊กกกวันเลย
จับกิน
ฆ่ามัน
ไม่รู้นะค่ะ เวลาเพื่อนจะกระทืบ
เราห้ามเพื่อนตลอดเลย..น่าสงสารมันออก
แค่เกิดมาก็ผิดแล้ว..