เรามีเพื่อนยุวคนนึงเรา2คนรักกันมากแต่ต้องมาทะเลาะกันเพราะผุชายคนเดียว
เพื่อนมันมีแฟนเปนรุ่นเพ่มันรักของมันมากแต่พี่คนนนี้ชอบทำให้มันเสียใจ มันชอบมาเล่าให้เราฟัง ยุววันนึงเราได้บอกกะเพื่อนว่าให้เลิกกะพี่แกเถอะมันบอกว่าก้อบากเลิกแต่ตัดใจไม่ได้ เราคุยเรื่องนี้มานานพอสมควรเรื่องก้ได้ยินไปถึงพี่เค้าว่าจาเลิกพี่เค้าเลยส่งเมสเสจมากบอกเลิกก่อน มันเสียใจมากเลยอ่ะค่ะ ด้วยก้เข้าไปปลอบมัน พอหลังจากนั้น2วันมันก้เข้าไปถามว่าพี่เลิกกะมันทำไมเรกาไปนั่งรออ่ะค่ะแร้วมองหน้าพี่แกแบบม่ายพอใจเพื่อนบอกให้เราเดินออกมาก่อน เพราะมันจาคุยเองแร้ววันนั้นเราต้องกลับบ้านเองแต่ก่อนกลับเราก้บอกกับอกกับมันว่า ห้ามมีรักรีเทรินนะไม่งั้นโกด มันก้ยิ้มๆ เราก้ต้องรีบกลับบ้านเลยออกมาก่อน พอมาถึงบ้านเราเปิดคอมเจอมันออนยุแร้วถามว่าเปนไง มันก้ขำไหย่รุย เราก้ถามว่ารีเทรินหรอมันบอกว่าอย่าโกดนะ เราก้บอกไม่รุสิ แร้วมันก้บอกว่ารีเทรินจ๊ะ เราแบบว่าอึ้งไปเลย แร้วเราก้ไม่คุยกะมันอีกเลยตอนนี้ผ่านไป1อาทิดแร้วที่เราไม่ได้คุยกะมัน ยุที่โรงเรียนเราทำเปนไม่รุจักมัน เพื่อนคนอื่นก้ถามว่าเราเปนอารายเราก้บอกว่าไม่เปนอารายสักหน่อย^^ แร้วเพื่อนคนอื่นถามว่าไมม่ายคุยกะมัน เราก้บอกว่าม่ายรุจาคุยอาราย = =เพื่อนมันบอกว่าเรากวนตีนเราเดินหนีตลอดเพื่อนผุชายก้มาช่วยกันให้เราหายงอลหายโกดมัน เราบอกว่าเราไม่ได้โกดไม่ได้งอลแค่ม่ายมีอารายคุย เพื่อนคนอื่นบอกว่าเราโหดร้ายกับเพื่อนคนนี้มากแระเราก้ไปรุจากเพื่อนคนอื่นว่าเพื่อนคนนี้ไปพุดว่าเราไม่มีสิทธิ์ไปโกดมัน เหอะ! เพระาเปนเรื่องส่วนตัวของมัน เราก้ไม่สนใจ ผิดหรอแค่ไม่มีอารายคุย ตอนนี้เพื่อนคนนี้มาง้อเราใหญ่เลย เราก้สงสารนะแต่ทำไงได้ทำตัวเอง เราก้แค่อยากถามว่า ผิดหรอที่เราทำแบบนี้ เค้าก้ม่ายรุจาทำไงดีอ่านะเค้าแค่อยากบอกว่าขอให้แกมีควาสุขกับพี่เค้าให้มากๆ เค้ารุว่าแกรักพี่แกมากแต่พี่แกก้เกินไปทำให้แกร้องไห้เปนวันงี้เค้าถามหน่อยว่าพี่แกรุบ้างรึป่าว อยากถามทุกคนว่าคัยผิดค่ะ เรา เพื่อน หรือแฟนเพื่อน
ไอ้กระผมก็ไม่ใช่วัยรุ่น แต่บังเอิญเจอเรื่องราวคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน
ไอ้เพื่อนมันอกหักกินเหล้าหัวราน้ำเพราะว่าแฟนมันไปมีอะไรกับชายคนอื่น
ที่รู้แน่ๆมันเป็นการแก้แค้นของฝ่ายหญิงด้วย แล้วอีกอย่างฝ่ายหญิง
พยายามจะเขี่ยไอ้เพื่อนเราทิ้งเพราะไอ้หมอนั่นมันรวยกว่า
เพื่อนผมเลยประชดรักหักสวาทด้วยการเมาเช้าเมาเย็น ขาดงานประจำ
ส่วนตัวเราก็คอยประคองชีวิตมันไว้ เพราะเห็นว่าการกินเหล้ามันช่วย
ให้มันสนุกสนานเฮฮาลืมความเศร้า พอเมาก็หลับไม่รู้เรื่อง
เลยปล่อยให้มันกิน พอกินเสร็จก็ค่อยไปรับมัน มันขับรถไปเองเดี๋ยวมันตาย
พอมาได้สักระยะมันเริ่มเหมือนจะดีขึ้น เหมือนจะลืมได้ พยายามยุ
ให้มันจีบสาวบ้าง แต่พอมาอีกวัน พระเจ้ามันกลับไปคุยกับเมียเก่าอีก
เวรกรรมอุตส่าห์ประคองหัวใจให้ลืม ดันมาเสียซะตอนจบ
เหมือนมันรู้ตัว มันหายหัวไม่มาหาเลย เจอมันครั้งแรกหลังจากที่มัน
ไปหาเมียเก่า เลยด่ามันไปหนึ่งดอกว่า "หมามันเคยกินขี้ มันก็กินขี้จนขึ้นสมองนั่นแหละ"
รู้ว่าแรง แต่อยากให้มันสำนึกว่าชีวิตมันไม่ได้มีแค่ผู้หญิงคนนี้เท่านั้น
มันยังมีเพื่อนที่คอยดูแลมันอีกหลายคน ยังมีน้าของมัน(ที่เป็นเจ้าของร้านที่มันทำงาน)
คอยเป็นห่วงถึงแม้จะแสดงออกเหมือนไม่รักมัน แต่ก็คอยดูมันอยู่ข้างหลังเสมอ
สุดท้าย เมื่อเราคอยพะยุงประคองช่วยเหลือ แต่ตัวมันเองกลับมองไม่เห็น
มันก็ขึ้นอยู่กับตัวมันแล้วล่ะครับ เส้นทางที่มันเลือกที่จะเดินเอง แนวทาง
มีเยอะแยะกลับไม่ได้มอง มันก็คงเป็นไปตามชะตาชีวิตแล้ว
ชีวิตคนเรายิ่งกว่าละครน้ำเน่าซะอีก แต่จะให้บอกว่าใครผิด แก๊สโซฮอลล์ ผิดคับอะ ล้อเล่งจิงๆแล้วมันก็น่าจะผิดกันทุกคนล่ะคับแฟนเพื่อนน้องเองผิดตรงที่มันชอบทำให้เพื่อนน้องเสียใจ ส่วนเพื่อนน้องเองผิดตรงที่ยังไปรักไอผู้ชายเลวๆพันธ์นั้นอยู่ ส่วนน้องเองก็ผิดตรงที่รักเพื่อนมากเกินไปแต่เพื่อนน้องเองก็ยังไม่รูตัว พี่ว่าตอนนี้ที่น้องโกรธเพราะว่าเพื่อนที่น้องรักไม่ฟังที่น้องเตือนมากกว่านะ น่าจะลองคืนดีด้วยได้แล้วเพราะเพื่อนน้องก็มาง้อแล้วนี่ส่วนไอผู้ชายคนนั้นก็ให้เพื่อนน้องคบต่อไปจนกว่าจะเลิกลากันเถอะคับพี่คิดว่าผู้หญิงทุกคนควรจะมีประสบการณ์ถูกทิ้งไว้เพื่อจะได้เข้มแข็งในวันหน้านะคับ ขอให้คืนดีกับเพื่อนนะคับ
ความจริงเราเองรู้ว่า้เราหวังดีกับเพื่อน แต่เราก็ไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินใจแทนหรอกนะ เพื่อนคือคนที่คอยปลอบใจเท่านั้น มองดูอยู่ห่างๆดีกว่า พี่ว่าเพื่อนเรารู้อยู่แล้วว่าอะไรดีไม่ดีแต่ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ รอให้เค้าเจอคนที่ดีกว่านี้เดี๋ยวเค้าก็เลิกเองแหละ เอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง ไม่มีใครจะเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็นได้หรอก
ปรับความเข้าใจกันซะ เพื่อนดีๆหายากน้า พี่ก็เสียเพื่อนเพราะเราไม่อยากให้มันคบกับผู้ชายที่เราไม่ชอบ แถมไปแย่งคนอื่นเค้ามาอีกต่างหาก แล้วยังทิ้งผู้ชายที่ดีที่สุดที่เราแนะนำให้คบกันห้าหกปี ทิ้งไปหาผู้ชายที่คบได้ไม่ถึงสามเดือน เจ้าชู้ นิสัยไม่ดีซะงั้น พอมีปัญหากันก็มาปรึกษาเราพอเราแนะนำก็เออ ออ แต่พอคืนดีกันเราก็เป็นหมาสิ ก็เลยไม่ยุ่งดีกว่า อย่างน้องก็คุยกันเหมือนเดิมดิ ถ้าไม่อยากคุยเรื่องผู้ชายคนนั้นก็ไม่ต้องคุย ให้โอกาสเค้าหน่อย เค้าง้อแล้ว ^_^
ก็จริงอย่างที่คุณ numrin บอกนะละคับ ตัวเราไม่ควรที่จะตัดสินใจอะไรเองนะคับ เดียวพาลกันจนทะเลาะกันใหญ่โตอีก
น้องค่ะ บางทีเพื่อนเขามาปรึกษาปัญหาหัวใจ ( โดยเฉพาะหัวใจ ต้องเน้น )เขาอาจจะไม่ต้องการคำแนะนำจากเราก็ได้ เขาแค่อยากหาที่ระบายความรู้สึกอัดอั้นตันใจ กับเพื่อนก้คือหนู ก็เท่านั้น หนูทำถูกแล้วที่ทำหน้าที่ของเพื่อน คือการรับฟังและให้คำแนะนำ แต่หนูอย่าไปหวังว่าเขาจะทำตามความคิดเห็นของหนูเสมอไป เพราะเพื่อนหนุเขามีความคิดและวิถีชีวิตเป็นของเขาเองไม่กี่ยวกับหนู เขาอาจมีกรรมต่อกันที่ต้องมาพูกพันกันต่อในชาตินี้ก้ได้ มันเป้นวิถีชีวิตของเขา ซึ่งอยุ่เหนือการควบคุมของหนู
ที่หนูเครียด "มันเกิดจากการที่หนูหวังว่าเขาจะทำตามจ๊ะ" ไม่ต้องเครียดจ๊ะ ที่หนูทำไปนั้นก็คือการให้อย่างหนึ่งคือให้คำปรึกษา ในฐานะเพื่อนที่ดี เมื่อหนุทำเสร็จแล้ว หนูก็ไม่ต้องไป "หวัง" ว่าเขาจะทำตามหรือไม่ เพราะการ" ให้เพื่อน" นั้นเป็นการให้ที่ไม่ต้องการหวังสิ่งตอบแทน ให้คิดซะว่าเหมือนหนูไปใส่บาตรทำบุญ ให้ทานนะจ๊ะ ทำแล้วหนูสบายใจไหมล่ะจ๊ะ นี่ก็เหมือนกัน หนูจะได้สบายใจ ส่วนเขาจะทำตามหรือไม่ก้เป็นเรื่องของเขา หนูได้ทำหน้าที่เพื่อนได้เกือบสมบูรรืแล้ว หากหนุ ไม่หวัง ตามที่พี่ว่า หนุจะไม่รู้สึกโกรธเพื่อนเลยจ๊ะ
งั้น เป็นโอกาสอันดีแล้วที่หนูจะกลับไปหาปรับความเข้าใจกับเพื่อน และพุดว่า "เพื่อนกรูรัก:)ว่ะ "(ยืมพี่พจน์มาใช้หน่อย นะฮ้า)
ความรักอ่ะนะมันไม่ใช้สมองที่จะรักหรอกนะ
มันใช้หัวใจ
ไม่มีใครมานั้งคิดหรอกว่ามันจะถูกจะผิดดีไม่ดีเหมาะไม่เหมาะ
แค่ได้รักแล้วเป็นสุขน่ะ
ไม่มีใครมาตัดสินแทนคนอื่นได้หรอก
เราว่านะมันต้องคนสองคนเท่านั้นแค่สองคนเท่านั้นจริงๆ
มันเป็นเรื่องของหัวใจน่ะ
ไม่ต้องใช่สมอง
จริงๆ
ขอบคุนทุกคนมากนะค่ะ หนูคงหวังกับเพื่อนคนนี้มากเกินไปจิงๆ