ไม่นานมานี้ผมเกิดฝันถึงแฟนเก่าขึ้นมา แล้วมันทำให้นึกได้ว่าอีกอาทิตย์หนึ่งจะวันเกิดเธอ
ผมเลยคิดจะโทรไปอวยพรวันเกิดทั้งที่ตั้งแต่เลิกกันประมาณ 4-5 ปีผมไม่เคยโทรไปเลย
ผมตั้งตาหวังจะพูดกับเธอเหมือนเพื่อนที่ไม่ได้คุยมานาน
ในใจ 97 % คืออยากถามสารทุกข์สุขดิบหรือเรื่องทั่วไป แต่ขึ้นชื่อว่าแฟนเก่าผมก็แอบหวังซะ 3 % เผื่อจะกลับมาคืนดี
และแล้ววันเวลาก็ผ่านไป ถึงวันที่ผมตั้งตารอ
ทว่าเกิดเรื่องไม่คาดฝันเพราะเบอร์ที่มีดันติดต่อไม่ได้
ผมทำทุกวิธีทางเพื่อจะหาเบอร์เธอให้ได้
ผ่านไปซักพักผมก็หาทางติดต่อเธอจนสำเร็จ
ทุกอย่างดูจะราบรื่นเมื่อผมอวยพรวันเกิดเธอ และผมขอให้โทรมายิงหน่อยเพราะอยากจะได้เบอร์
เธอตอบตกลง
บทสนทนาระหว่างเราเลยจบลงไม่ถึงนาที เพราะเบอร์ที่กำลังคุยอยู่นี้ไม่ใช่ของเธอ
ผมใช้เวลาในวันนั้นด้วยการรอคอยให้เธอโทรมา
จนเวลาล่วงเลยไปวันใหม่ก็ยังไม่วี่แว่วว่าเสียงโทรศัพท์จะดัง
ผมตัดใจเข้านอนพร้อมกับแผนใหม่ที่จะโทรไปคุยกับเธอให้ได้
เช้าวันใหม่มาถึง
แผนที่วางไว้ดูจะเหลวไม่เป็นท่า จนผมต้องลงมือเอง
ในที่สุดผมก็ได้เบอร์โทรศัพท์มา
แต่ต้องผิดหวังเพราะคนที่รับโทรศัพท์เป็นแฟนใหม่ไปซะนี้
ผมพยายามจะขอคุยกับเธอ ทว่าแฟนเก่าไม่มีท่าทีจะยอมคุยและจบลงด้วยคำที่ว่า
"อย่าโทรมาอีก"
ผมเลยเซ็งตัวเองที่ไม่น่าใส่เกือกโทรไปหาเลย
ถ้าไม่โทรไปผมคงมีความสุขเหมือนปกติ
ท้ายที่สุด คำว่าแฟนเก่าก็เป็นของแสลงไม่เหมาะกับชีวิตผม


ป.ล.   ผมพยายามไม่ลงรายละเอียดมากเพราะกลัวจะจับได้ว่าผมเป็นใคร
ป.ล.2 อยากจะเขียนระบายอารมณ์มากกว่านี้
ป.ล.3 อยากได้กำลังใจจากความคิดเห็น