หากจะเปรียบเทียบความรู้สึกหรือความคิดของมนุษย์นั้นย่อมหาสิ่งใดมาเปรียบเทียบได้ยากนัก เพราะเราไม่ได้มีความสามารถพิเศษที่จะอ่านใจใครได้ คล้ายๆกับคำว่ารู้หน้าไม่รู้ใจนั่นเอง ในบางครั้งเราอาจจะรู้สึกหดหู่ ทุกข์ปนสุข อธิบายออกมาไม่ได้ บางครั้งก็อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก ความรู้สึกเหล่านี้เป็นที่มาของโรคซึมเซ้าขั้นเบื้องต้น เพราะฉะนั้นหากอึดอัดหรือรู้สึกเป็นทุกข์ก็ควรหาที่ระบายสะ เพราะการเก็บไว้นั้นย่อมไม่เป็นผลดีเลย

บางทีเราก็รู้สึกเหมือนมีปีศาจอยู่ข้างกายตลอดเวลา

ความหดหู่เป็นที่มาของภาพนี้ ใบหน้าที่แตกร้าว

บางทีเราก็ต้องใส่หน้ากากหรือชุดเพื่อปกปิดบางอย่างไว้

รู้สึกกดดันอยู่ตลอดเวลา

ฉันคนเดิมหายไปไหน คนที่เคยยิ้มอย่างมีความสุข

บางทีก็อยากตจะปล่อยความคิดให้ลอยล่องไป...

ไม่มีใครรู้หรอกว่าที่เราแบกอยู่นั้นมันหนักแค่ไหน

ภาพนี้คงไม่ต้องอธิบาย เพราะผมเชื่อว่าทุกคนเคยเป็น มันช่างรู้สึกหนักและแย่จริงๆ

ขอขอบคุณที่มา ::::: Smosh :: http://www.flagfrog.com/