พูดถึงหนังอย่างว่า ก็เชื่อเหลือเกินว่าไม่มีใครที่ไม่รู้จัก แต่อาจจะเคยหรือไม่เคยติดตามผลงานของพวกเขาหรือเธอผู้พลีกายถวายร่างให้คนดูได้เสพสมอารมณ์กันก็เท่านั้น และนอกเหนือจากฉากอลังการงานสร้างที่พาหนุ่มๆ ไปถึงฝั่งฝันนั้น ยังมีเรื่องราวข้างหลังเลนส์ที่หลายๆ คนอาจยังไม่เคยรู้ หรือยังเข้าใจแบบผิดๆ อยู่เหมือนกันนะเออ

1.พระเอกไม่ได้อึดอย่างที่คิด
หากใครเคยเสพหนังประเภทนี้มาบ้าง คงรู้สึกในใจอยู่เหมือนกันว่า เฮ้ย! ทำไมพระเอกมันอีดจังฟระ จะเป็นชั่วโมงแล้วเนี่ย ทำไมตรูทำได้แป๊บเดียวเอง…จริงๆ พระเอกไม่ได้อึดขั้นเทพขนาดที่สามารถดำเนินกิจกามได้นานหลายสิบนาทีอย่างที่เห็นหรอกนะครับ แต่ที่เห็นว่าเขามาระเบิดเอาตอน 30 นาทีสุดท้ายน่ะ เป็นการตัดต่อครับ เพราะบางทีพระเอกของเราอาจจะเสียการควบคุมตั้งแต่ยังไม่ถึงสิบนาทีแรกก็เป็นได้

2.ค่าตัวก็สำคัญ แต่ไม่เท่ากันนะแจ๊ะ
อย่างที่เราพอจะรู้กันมาบ้างนั่นแหละครับ ว่าคนที่ทำอาชีพเปลืองเนื้อเปลืองตัวแบบนี้มีค่าตัวที่ค่อนข้างสูงเลยทีเดียว แต่ถ้าคุณคิดว่านักแสดงหญิง-ชาย หนังประเภทนี้ได้ค่าตอบแทนงามแล้วละก็ ขอบอกว่าหนังของคนรักร่วมเพศเขาได้ค่าตัวจากหนังแบบปกติคูณสามเลยนะ

3.ต้องตัวตนจริงๆ เท่านั้นนะแจ๊ะ
ถึงเราจะมองว่าบทชายรักชาย หรือหญิงชอบหญิง สามารถใช้เงินล่อเพื่อให้คนทั่วไปมารับเล่นได้ แต่ความจริงแล้วบทเหล่านี้เขาต้องคัดตัวนักแสดงมาก่อนนะเธอว์ พูดง่ายๆ คือคนที่รับบทเหล่านี้ได้ ก็ต้องมีตัวตนเป็นแบบนั้นจริงๆ จึงไม่ต้องแปลกใจนะถ้าค่าตัวของคนเหล่านี้จะแพงกว่า เพราะนอกจากจะหายากแล้ว เพศนี้ส่วนใหญ่มักไม่ชื่นชอบการแสดงแนวนี้อีกด้วย

4.เอดส์ไม่ได้มาจากการแสดงหนัง
ถึงจะมีข่าวคราวว่าคนเล่นหนังอย่างว่านั้นมีโอกาสเป็นเอดส์สูง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การติดเชื้อเอดส์นั้นมีโอกาสเกิดจากการแสดงน้อยมาก เพราะในอุตสาหกรรมหนังประเภทนี้ค่อนข้างพิถีพิถันในการเลือกดารานักแสดงพอสมควร และมีการตรวจโรคของผู้แสดงทุกครั้ง ฉะนั้นการติดเอดส์ส่วนใหญ่ของนักแสดงจึงมักเกิดจากความสำส่อนของเจ้าตัวเอง

5.เครื่องมือในการรณรงค์
แม้หลายคนจะมองว่าหนังโป๊นั้นเป็นสื่อเลวทรามและชั่วร้าย แต่ขณะเดียวกันในยุคที่อุตสาหกรรมหนังประเภทนี้กำลังบูมมากๆ มีหลายชาติตะวันตกที่หันมารณรงค์การใช้ถุงยางอนามัยผ่านทางหนังโป๊ โดยแฝงมันเข้าไปกับลีลาของนางเอกที่ใช้อวัยวะส่วนต่างๆ สวมถุงให้พระเอก

6.สื่อเสรีในแดนปลาดิบ
เรียกว่าเป็นของคู่กันไปซะแล้วสำหรับหนังเอวีและประเทศญี่ปุ่น ซึ่งนอกจากจะมีขายกันอย่างโจ๋งครึ่มตามร้านสะดวกซื้อแล้ว นี่ยังเป็นสื่อที่ถูกกฎหมายในญี่ปุ่นอีกด้วย ซึ่งนั่นเป็นเพราะนโยบายการเพิ่มประชากรของประเทศเขา ที่ทุกวันนี้กลายเป็นสังคมคนสูงอายุไปแล้ว

7.สะท้อนรสนิยมทางเพศของสังคมในช่วงเวลานั้น
ถึงจะเป็นหนังที่ไม่ค่อยมีเนื้อหาอะไรมากมายไปกว่าการร่วมเพศ แต่ความจริงแล้วหนังประเภทนี้มีการพัฒนารายละเอียดตามยุคสมัยอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการใช้อุปกรณ์ สีผิวนักแสดง และการโกนขนในที่ลับ

8.เกาะกระแสหนังใหญ่
นับเป็นหนึ่งวิธีเรียกแขกที่น่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว และเป็นอีกหนึ่งนวัตกรรมที่วงการหนังแผ่นบ้านเราเพิ่งจะเอาเข้ามาใช้ได้ไม่นานนัก นั่นคือการทำหนังอย่างว่า เลียนแบบหนังเข้าโรงมันซะเลย ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นวิธีที่ได้ผลแทบจะทุกครั้ง แถมมีบางครั้งที่หนังแผ่นแบบนี้ถูกกล่าวถึงมากกว่าหนังในโรงซะอีก

9.ผ่านการ “ฝึก” มาแล้ว
สุนัขเป็นสัตว์ที่ถูกนำมาใช้ในภาพยนตร์แนวอย่างว่ามากที่สุด และโดนต่อต้านจากกลุ่มคนรักหมาอย่างรุนแรงอีกด้วย แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าสุนัขทุกตัวจะสามารถเป็นพระเอกหนังโป๊ได้ เพราะส่วนที่ถูกนำมาเข้าฉากกับสาวๆ มักเป็นสุนัขที่ผ่านการฝึกพิเศษให้สามารถเล่นบทอย่างว่าได้แล้วเท่านั้น

10.ส่วนใหญ่ไม่ใช่เด็ก
แม้หนังโป๊ส่วนใหญ่จะจั่วหัวเรียกแขกด้วยภาพสาววัยรุ่นที่มาพร้อมความเกลี้ยงเกลา แต่น้อยเรื่องนักที่จะกล้าใช้เด็กผู้หญิงจริงๆ เพราะแน่นอนว่าหลายประเทศมีกฏหมายคุ้มครองเด็กในเรื่องทางเพศ แต่พวกผู้ผลิตหัวใสก็หาช่องหลบเลี่ยงกฏหมายดังกล่าวด้วยการใช้ผู้ใหญ่หน้าอ่อนมาย้อมแมวว่าเป็นสาวใสวัย 18 แทนซะอย่างงั้น