เด็กๆทุกคนต่างก็เป็นแก้วตาของพ่อแม่ พ่อแม่ต้องเสียสละและลำบากเท่าไหร่จึงจะเลี้ยงเราจนเติบโตได้ แต่จะมีลูกสักกี่คนสามารถดูแลพวกเขาอย่างระมัดระวังและรอบคอบได้
ในมณฑลกวางสีของประเทศจีนมีผู้ชายคนหนึ่งชื่อไดซุนวู วัย 44 ปี ความกตัญญูของเขาทำให้เขามีชื่อเสียงมากในแถวนั้น พ่อของเขาเสียชีวิตไป แล้วภรรยาของเขาหลังกำเนิดลูกสาวเสร็จไม่กี่เดือนก็ทิ้งเขาและออกจากบ้านไป ชีวิตของเขายากจนลำบากมาก แต่เขาได้ดูแลแม่ที่เป็นอัมพาตอย่างดีมาตลอดไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

▼เขาแบกแม่ที่เป็นอัมพาตไปเข้าเมืองเพื่อไปหางานทำ

▼มือของแม่เขาเริ่มเบี้ยวเพราะเป็นอัมพาตมานาน แม้กระทั่งตะเกียบก็จับไม่ได้

เมื่อ19 ปีก่อน ภรรยาของไดซุนวูหลังกำเนิดลูกสาวเสร็จพอถึงเก้าเดือนก็ทิ้งเขาไป จากนั้นเธอก็หายไปไม่มีร่องรอย ต่อมาไม่นานพ่อของเขาก็เสียชีวิตไป ความโศกเศร้าที่ต่อเนื่องทำให้เขารู้สึกเสียใจสุดๆ และหลังจากนั้นไม่กี่ปี แม่ ของเขาล้มและกลายเป็นอัมพาตครึ่งตัว ต้องนอนอยู่บนเตียงตลอด

ไดซุนวู เพื่อที่จะเลี้ยงครอบครัวของเขา เขาได้ปลูกพริกและเลี้ยงหมูขายเพื่อหาเงิน แม้ว่าจะมีรายได้บางส่วนเข้ามา แต่ได้เอามารักษาแม่และเลี้ยงลูกสาวของเขาจนหมด เมื่อปีที่แล้วลูกสาวของเขาได้เข้าโรงเรียนมัธยม ค่าใช้จ่ายของลูกสาวต้องใช้เงินถึง600หยวนต่อเดือน รายได้ที่น้อยๆของเขาไม่สามารถสนับสนุนค่าใช้จ่ายของลูกได้

▼แม่ต้องการคนดูแล เวลาเขาออกจากบ้านไปทำงานเขาต้องกลับมาทุก 3-4ชั่วโมง

▼งานในเมืองมันหายากมาก

▼ในที่สุดเขาก็ได้งานที่เกี่ยวกับส่งน้ำดื่ม

ไดซุนวู ตัดสินใจจะไปหางานทำในเมือง เขาก็เลยพาแม่ของเขาไปด้วย เนื่องจากเขาไม่ค่อยมีความรู้และไม่มีทักษะที่พิเศษ การหางานของเขามันหายากมาก ในที่สุดด้วยความช่วยเหลือของคนอื่น เขาเริ่มทำงานเกี่ยวกับการส่งน้ำดื่ม เพราะว่าที่ที่เขาจะไปส่งน้ำดื่มมันอยู่สูงมาก เขาต้องขึ่นบันไดที่สูงทุกครั้งเพื่อที่จะไปส่งน้ำดื่ม การส่งน้ำดื่มถังหนึ่งเขาได้เงินเพียงแค่สองหยวนเท่านั้น แต่เขาก็ยังพยายามทำทุกๆวันเพื่อมีเงินมาเลี้ยงครอบครัวของเขา

▼แม่ไม่สามารถนอนอยู่บนเตียงที่นุ่มเกินไปได้ เขาก็เลยหาไม้เนื้อแข็งผืนหนึ่งมาทำเป็นเตียงให้แม่

▼เขากำลังตัดเล็บให้แม่ของเขาอยู่

เพื่อนร่วมงานรู้ว่าแม่ของเขาต้องมีคนคอยดูแลตลอด จึงพยายามช่วยจัดเวลาให้เขาเพื่อให้เขามีเวลาดูแลแม่ของเขาได้ สำหรับการช่วยเหลือของทุกคน เขารู้สึกขอบคุณทุกคนมากๆ แต่เพื่อให้มีเงินมาเลี้ยงครอบครัวของเขา เขาตัดสินใจเอาเวลาที่ทุกคนจัดให้เขามาส่งน้ำดื่มให้มากขึ้น ทุกครั้งก่อนที่เขาจะออกจากบ้านเขาต้องช่วยล้างหน้าแต่งตัวให้แม่ของเขา และเปิดทีวีไว้เขาจึงจะไปทำงานได้เพราะอายุของแม่มากแล้ว ฟันของแม่ก็เกือบจะหลุดหมด เขาต้องหั่นผักให้ละเอียดมากๆจึงจะป้อนให้แม่กินทีละคำได้

▼หลังจากปูเตียงเสร็จ เขาจึงจะอุ้มแม่ไปนอนเพื่อให้แม่นอนหลับได้สบาย

▼ทั้งสามคนแม้ว่าชีวิตจะยากลำบากมากแต่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

▼ครอบครัวเป็นสมบัติที่มีคุณค่าที่สุดสำหรับเขา

แม้ว่าภาระของเขาจะหนักมาก แต่เขาก็ไม่เคยคิดจะหลบหนี เขาพยายามสู้ทุกวัน แม้ว่าแม่ของเขาจะไม่สามารถเดินได้อีกแต่การที่ได้อยู่ด้วยกันตลอดและเห็นหน้ากันทุกวัน มันก็เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่แล้ว กดแชร์แบ่งปันออกไปเพื่อให้ทุกคนเห็นความกตัญญูของเขา