อันว่าเกรี ยน นั้นมีอยู่ ช่วงวัยรุ่น
มัวหมกมุ่น จนครุ่นคิด จิตฟุ่งซ่าน
กิริยา และวาจา ส่อสัน ดาน
อันธพาล เที่ยวระราน ด่าผู้คน
ตอนเขาเรียน มันก็โดด มาเล่นเกม
สุขเกษม เปรมปรี ข้ามิสน
แม้น พ่ollม่ บุพการี จักยากจน
มิกังวล เพราะข้านั้น คือพันธุ์เกรี ยน

แต่ ละวัน ตัวมันนั้น อยู่ร้านเนต
เล่นเกมเสร็จ ก็เตร็ดเตร่ อยู่ตามห้าง
ใช้ ชีวิต ให้หมดวัน ไร้หนทาง
อนาคต จักร่วมสร้าง ชาติอัปจน
อันบางตัว มีแววชั่ว แต่แบเบาะ
เที่ยวปากเปราะ สร้างศัตรู ทุกแห่งหน
พอพบเจอ ตัวจริงแท้ แต่ละคน
โถไอฅน นึกว่าแน่ ที่แท้เกรี ยน

บางผู้นั้น ตัวก็เล็ก เท่าลูกหมา
จะปากกล้า ก็จำเพาะ ในหมู่มาก
พออยู่ตัว คนเดียวนั้น ก็หงอคราง
ดีแต่สร้าง วีรกรรม ระ ยำ ชน
อันเด็กเกรี ยน ทั่วทั้งหลาย พี่ขออย่าง
จงหยุดสร้าง ชื่อเสียเถิด จะเกิดผล
พี่ เตือนแล้ว ขอให้น้อง แต่ละคน
หยุดซักหน ก่อนเจอส้น กระทืบเอย