คิดอย่างไร...กับพ่อแม่ที่พาลูกไม่ถึง 5 ขวบเข้าไปดูหนังแล้วสร้างความรำคาญให้คนอื่น

ระสบการณ์ดูหนังวันนี้ของเราค่ะ

วันนี้เราไปดูซินเดอเรลล่ามาคนเดียวค่ะ จองตั้งแต่เช้า มีที่ข้างๆว่าง 4 ที่ แต่ในจอที่ซื้อตั๋วขึ้นว่ามีคนจอง ก็พอรู้ละว่าคือ 4 ที่ในโรงหนังที่ทุกคนชอบพูดถึง โอเค ถัดไปข้างซ้ายมีที่ว่างอีก 1 ที่ สรุปว่า รอบๆข้าง นั่งสบายมาก ไม่มีคนมาเบียด สบายใจสุดแล้ว ด้วยความที่เป็นภาพยนตร์ที่สร้างจากการ์ตูนมาก่อน คนดูเลยค่อนข้างเยอะมาก แทบจะเต็มโรง เด็กก็เยอะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีปัญหาค่ะ แต่เพิ่งรู้ว่าตัวเองคิดผิดมากๆ เพราะว่าเป็นรอบบ่ายสามที่ทำให้เกิดเรื่องนี่แหละค่ะ อยากดูอะไรเด็ดๆต่อก่อนหนังจะฉาย บ้านข้างหลังมากันประมาณ 5 คนค่ะ มีลูกเล็กมากๆ 2 คน อายุประมาณประถม 1 คน ตอนกำลังหาที่นั่งเด็กๆ ก็เริ่มเสียงดังกันแล้ว หลังจากนั้นความน่ารำคาญในโรงแก่คนอื่นก็เกิดขึ้น เด็กที่เพิ่งจะเห็นว่าอายุไม่ถึง 5 ขวบ เรียนหนังสือรึยัง ก็ยังไม่รู้เลย เริ่มคุยค่ะ คุยเสียงดังมากๆ คุยกับคนที่บ้าน ถามนั่นถามนี่ พ่อแม่ก็ยังดุอยู่เรื่อยๆ สักพักเด็กที่นั่งข้างหลังเริ่มเตะเก้าอี้ เคาะถังป็อปคอร์นป๊อกๆ แต่เพราะโรงหนังมันเงียบมาก คือตามประสาคนดูหนัง มันก็เลยดังฟังได้ชัดเจน เราก็เริ่มกระแทกกลับไปละค่ะ หันหน้าไปมองสักพัก แล้วก็นั่งหลังตรง ให้รู้ว่าเออรำคาญนะ หยุดค่ะ เหมือนจะได้ผลนะ แต่ก็วนอยู่แบบนี้จนใกล้จะจบเรื่อง เด็กข้างหลังเริ่มทนอยู่เฉยๆไม่ไหว อาจจะเพราะหนังนานไป เริ่มถามนั่นถามนี่ ไม่มองจอ บางทีก็สปอยด์หนังตามประสาที่เคยดูแบบการ์ตูนมาก่อนว่า แถมบางทีพ่อเองก็ต้องบรรยายให้ฟังตลอดเรื่อง อารมณ์เล่านิทานก่อนนอน เพราะลูกดูไม่ทัน มัวแต่คุย แต่ยิ่งนานเข้า ลูกก็ยังคงร้องอยู่ค่ะ อารมณ์เรียกร้องความสนใจแต่พ่อที่มัวแต่ดูหนังก็ไม่สนใจ จนเราเข้าใจว่าความอดทนพ่อคงหมดลง หันไปดุว่า "ทำตัวแบบนี้ออกไปนั่งข้างนอกเลยนะคนเค้าจะดูหนังกัน" เงียบค่ะ แล้วแม่เด็กก็จูงเดินลงมา 2 คน เราเองก็นึกว่าจะออกจากโรงตั้งแต่พ่อดุไปแล้ว แต่ไม่ใช่ ... พอแม่เห็นว่า 4 ที่ข้างๆ เราไม่มีคนนั่ง แม่ก็เลยพาลูกที่น่ารักทั้งคู่มานั่งข้างๆเราค่ะ ตามด้วยการตบเบาะพลั่กๆ แล้วพูดค่อนข้างดังว่า "มานั่งนี่ๆเร็วๆ" แล้วเบาะก็สะเทือนไปทั้งแทบด้วยความที่มันเชื่อมต่อกัน ลูกก็ยังร้องอยู่ไม่หยุด แม่เลยอุ้มลูกมานั่งตัก ลูกก็ดิ้นไปร้องไป หนักขึ้นกว่าเดิม จนเราดูหนังไม่รู้เรื่องแล้วค่ะตอนนั้น สมาธิหายหมด แล้วกำลังไคลแมกซ์พอดี T_______T แม่คงเพิ่งจะรู้ตัวเลยหันไปพูดเบาๆ ว่านั่งเฉยๆ สิ แต่คือเด็กก็ยังไม่หยุดค่ะ ปกติเราไม่ใช่คนใจเย็นเลยนะ แต่ตอนนั้นเราพยายามดูหนัง แล้วนับ 1 -10 เผื่อจะหยุด แต่ก็ยังไม่หยุดเหมือนเดิม คราวนี้เราหมดความอดทนแล้วค่ะ หันไปยิ้มหวานให้แม่แล้วพูดดังมากๆว่า "ขอโทษนะคะ ให้น้องนั่งเฉยๆได้มั้ยอ่ะคะ คือจะดูหนัง" กระแทกเสียงนิดหน่อยค่ะ ให้รู้ว่าไม่พอใจ (ไม่) นิดๆ แม่ก็เลยแก้ปัญหาด้วยการอุ้มไว้บนตักตลอด แล้วความซวยก็ไปเกิดแก่เบาะหน้าแทนค่ะ เด็กผู้หญิงเอาเท้าถีบรัวๆ ไม่ยั้ง จนคนเบาะหน้าคือผู้ใหญ่แล้วอ่ะค่ะ หันหน้ามามองเลย แม่เองก็นั่งเงียบสนิท ไม่กล้าว่าอะไร ที่พีคกว่าคือเล็กกว่านี้ก็มีนะคะ อารมณ์พูดได้ยังก็ไม่รู้ ร้องแอ๊ๆ ทั้งเรื่อง พ่อแม่ก็จุ๊ตลอดเรื่องเลยค่ะ รูปและคอนเท้นโพสท์ขึ้นที่เว็บโพสจังจ้า ก็อยากจะบอกว่าถ้าพาลูกเล็กๆ เข้าโรงหนังแล้วดูแลไม่ได้ รอซื้อแผ่นอยู่บ้านดีกว่ามั้ยคะ คือมันอาจจะเแรงไป แต่ก็อยากจะบอกว่ามันสร้างความรำคาญคนอื่นเค้ามากๆ เคยเห็นในกระทู้พันทิปมาแล้วแต่ไม่คิดว่าจะเจอเองกับตัว เข้าใจนะคะว่าหนังดูได้ทุกวัย แต่บางทีก็อยากให้โรงหนังช่วยจำกัดโรงเด็กกับครอบครัวไปเลยดีกว่ามั้ยคะ (คงได้แค่คิด) #ร้องไห้หนักมาก เรื่องนี้เคยโพสท์ใน โพสท์จัง แล้วนะครัช ยาวไปหน่อยค่ะ แต่ว่าอัดอั้นมากจริงๆ ปกติเคยอ่านแต่เรื่องของคนอื่น คิดอย่างไร...กับพ่อแม่ที่พาลูกไม่ถึง 5 ขวบเข้าไปดูหนัง

ที่มา: http://pantip.com/topic/33407526