กว่าจะมาเป็นการ์ตูนสนุกที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลก คุณทราบไหมว่ามันต้องเหนื่อยยากขนาดไหนกว่าจะสร้างสรรค์ออกมาได้สักเรื่องหนึ่ง จากมุมมองของคนอ่านแล้วบางคนอาจไม่เคยคิดว่ามันยากอะไรมากมาย แต่ความจริงแล้วมันเป็นงานที่ยากมาก เพราะแค่การวาดการ์ตูนให้ออกมาสวยงามอย่างเดียวก็เป็นเรื่องยากแล้ว แต่ที่ยากมากกว่าการวาดก็คือการเรียบเรียงข้อมูล เพื่อที่จะนำมาเป็นเรื่องราวให้การ์ตูนมีความสนุกสนาน จนทำให้คนอ่านรู้สึกสนุกและกินใจไปกับมันได้ ซึ่งส่วนมากแล้วคนจะอ่านการ์ตูนที่ความสนุกเป็นสำคัญ ส่วนความสวยงามจะเป็นเรื่องรองลงมา

วันนี้เราจะพาไปชมโต๊ะทำงานของนักวาดการ์ตูนชื่อดังระดับโลกแต่ละท่านกัน โดยโต๊ะทำงานนี่แหละที่เป็นเหมือนจุดกำเนิดของการ์ตูนดังเรื่องนั้นๆเลย เพราะถ้าไม่มีโต๊ะทำงานของนักวาด การ์ตูนเรื่องนั้นก็คงไม่เกิดแน่นอน โดยนอกจากโต๊ะที่ใช้วาดแล้ว บริเวณรอบๆของโต๊ะของนักวาดแต่ละคนก็มักจะเต็มไปด้วยหนังสืออื่นๆมากมาย เพื่อแต่ละท่านใช้เป็นไอเดียวในการวาดเรื่องราวของการ์ตูนนั้นๆต่อไปด้วย แต่สภาพของโต๊ะแต่ละคนก็จะต่างกันไป โดยโต๊ะทำงานสุดหรูที่เราเห็นในภาพด้านบนสุดนั้น เป็นของอาจารย์ มายุ ชินโจ นักวาดการ์ตูนผู้หญิงแนวตาหวานชื่อดังของญี่ปุ่น เจ้าของเรื่อง'มาเฟียที่รัก' , 'ทำนองรักจังหวะหัวใจ' และอื่นๆ ที่ทางสำนักพิมพ์บงกชเป็นผู้พิมพ์เวอร์ชั่นภาษาไทย

ภาพโต๊ะนี้เป็นของอาจารย์ เท็ตซึกะ โอซามุ ผู้ได้รับยกย่องให้เป็นสุดยอดนักวาดการ์ตูนญี่ปุ่น เจ้าของเรื่อง เจ้าหนูอะตอม , วิหคเพลิง ฮิโนโทริ และอื่นๆ ปัจจุบันโต๊ะตัวนี้ไม่อยู่แล้ว เหลือเพียงภาพ และโต๊ะเลียนแบบในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น

ห้องนี้ของอาจารย์ ฮิโรฮิโกะ อารากิ ผู้วาดเรื่อง โจโจ้ล่าข้ามศตวรรษ พอดีอาจารย์เค้าทำงานออกแบบหลายอย่างกับเพื่อนๆ ก็เลยไม่ได้วาดแต่การ์ตูนอย่างเดียว โต๊ะก็เลยใช้ร่วมกันอย่างที่เห็น

โต๊ะเล็กๆนี่ของอาจารย์ มาริ โอกาซากิ ผู้วาดเรื่อง Shibuya Love Hotel อันโด่งดังจนถูกนำมาสร้างภาพยนตร์ด้วย เป็นนักวาดการ์ตูนผู้หญิงชื่อดังอีกคน

โต๊ะของอาจารย์ อาคาโอะ ไซโต้ เจ้าของเรื่อง Golgo 13 ชื่อไทยผมไม่แน่ใจว่าชื่อไรแน่ บางคนเรียกนักฆ่าคิ้วหนา บางคนเรียกคุณลุงนักฆ่า บ้างก็เรียกนักฆ่าคิ้วสาหร่าย เและอีกเรื่องที่ดังในไทยก็คือ "ต้องรอด"

โต๊ะสุดโล่งนี่ของอาจารย์ มิตสึคาซึ มิฮาระ ผู้วาดเรื่อง Beautiful People เรื่องนี้ดังที่ญี่ปุ่น แต่ในไทยไม่รู้จักแฮะ

อันนี้ไม่ใช่โต๊ะยากูซ่า แต่เป็นของอาจารย์ เท็ตซึโอะ ฮาระ พอดีอาจารย์แกหน้าเหมือนยากูซ่าไปหน่อย เลยชอบวาดการ์ตูนบู๊อย่างหมัดดาวเหนือ

โต๊ะสุดรกนี่เป็นของอาจารย์ อาโอยาม่า โกโช ผู้วาดนักสืบจิ๋วโคนัน , ไยบะ และจอมโจรคิด โต๊ะนี้เป็นของเลียนแบบในพิพิธภัณฑ์ ส่วนของจริงก็คงรกพอกัน

เอ่อ... อาจารย์ ฮิเดอากิ โซราจิ ผู้วาดเรื่องกินทามะ เปลี่ยนเก้าอี้ได้แล้วมั้งครับ ขาดรุ่ยแล้ว มัวแต่ล้อการ์ตูนเรื่องอื่นเพลินล่ะสิ

ห้องทำงานของอาจารย์ มิโคโตะ ไรคุ และทีมงาน เจ้าของเรื่อง Zatch Bell!

โต๊ะนี้เป็นอีกโต๊ะทำงานระดับตำนานเลย ของอาจารย์ ฟุจิโกะ เอฟ ฟุจิโอะ ผู้วาดโดราเอม่อน นั่นเอง ภาพนี่เป็นโต๊ะเลียนแบบในพิพิธภัณฑโดราเอม่อน

โต๊ะนี้จัดเป็นระเบียบสุดๆ ของอาจารย์ มาซาชิ คิชิโมโตะ ผู้วาดเรื่อง นินจาคาถานารุโตะ

โต๊ะนี้ไม่ใช่ของลุงเคนตั๊กกี้ขายไก่ทอด แต่เป็นของอาจารย์ ฮายาโอะ มิยาซากิ ผู้วาดเรื่อง โทโทโร่เพื่อนรัก การ์ตูนระดับตำนานอีกเรื่องที่นำไปทำอนิเมชั่น หน้าแกเหมือนลุง KFC ไปหน่อยนะ

โต๊ะทำงานสุดโบราณของอาจารย์ ชิเงรุ มิซึกิ  ผู้วาดเรื่องผีน้อยคิทาโร่ อันนี้ก็เป็นแค่โต๊ะเลียนแบบ ไม่ใช่ของจริง

โต๊ะนี้เป็นของอาจารย์ รูมิโกะ ทาคาฮาชิ นักวาดหญิงชื่อดังที่สุดของญี่ปุ่น เจ้าของเรื่อง รันม่า1/2 จิ้งจอกเงิน และอื่นๆอีกเพียบ

สุดท้ายอึ้งกันเล็กน้อย ไม่ใช่กองขยะ แต่เป็นโตีะทำงานของอาจารย์ เออิจิโระ โอดะ ผู้วาดเรื่องวันพีช รกขนาดนี้สงสัยงานจะเยอะจัด