กว่าจะมาเป็นรองเท้าให้เราสวมใส่กันทุกวันนี้
รองเท้าคุ่แรกที่ลืมตาขึ้นมาดูโลกนี้ตั้งแต่เมื่อ 5,000 ปีก่อนโน้นแน่ะ แต่กว่าจะเดินทางมาเป็นรองเท้าที่เปรี้ยวเก๋อย่างที่พวกเราเห็นกันทุกวันนี้ เจ้ารองเท้าเคยผ่านอะไรมาบ้าง อยากรุ้ตามมาเลยครับจะเล่าให้ฟัง
ในยุดที่รองเท้าได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการให้เป้นเครื่องแต่งตัวที่ขาดไม่ได้อีกชิ้นหนึ่ง เรี่มในสมัยไอยคุปต์เมื่อประมาณห้าพันปี แต่หน้าตาของรองเท้าในตอนนั้นเป็นแค่รองเท้าแตะแบบคีบเท่านั้นเอง จนกระทั้งผ่านมาถึงสมัยกรีกรองเท้าก็เรี่มเปลี่ยนลุคส์ไปเป็นแบบมีสายพันรัดรอบน่อง เรืยกว่าใส่เพื่อใช้งานกันจริงๆ ไม่ได้มีเศษเสื้ยวของความสวยงามกระเด็นออกมาให้ได้ชื่นตาชื่นใจเลย
ยุดเเจ้งเกิดของเท้ามาถึงในสมัยโรมันเรืองอํานาจ คนสมัยนี้คลั่งรองเท้าขนาดหนักถึงขนาดวัดความรวย ความมีอํานาจที่รองเท้ากันเลย โดยเฉพาะรองเท้าบู้ตสีม่วง ซึ้งถือว่าเป็นสีของกษัตริย์โดยเฉพาะ และประดับประดากันอลังการเต็มที่ด้วยเพชรพลอย ทองคํา ไหมทอง ขนสัตว์ลํ้าค่า งาช้าง ฯลฯ ส่วนลวดลายก็เลือกมาแต่ลายทรงอํานาจอย่างหน้าสิงห์ กระทิง เป็นต้น ส่วนรองเท้าของพวกข้าราชบริพารก็เว่อร์กันไปตามฐานะความสัาคัญ เพราะสมัยนั้นยังไม่มีบั้งหรือติดดาวบนบ่า ใครใหญ่ใครพ่อรวยก็ดูกันที่รองเท้านี่ล่ะครับ
ส่วนทางยุโรปและในชาติตะวันออก แฟชั่นรองเท้าจะเน้นปลายแหลมงอนเช้ง ยี่งแหลมยี่งงอนก็ยี่งเก๋ ถ้าคิดภาพไม่ออกลองคิดภาพรองเท้าปลายแหลมปักเลื่อมแบบอินเดียกันดู นั่นล่ะใช่เลย !!!!
อีก 5000 ปีต่อมา คาดว่าคนคงเบื่อกับรองเท้าขี้งอนกันแล้ว วงการแฟชั่นก็เลยได้ต้อนรับรองเท้าแบบใหม่ เรืยกว่าทรง อุ้งตีนหมี รองเท้าสไตล์นี้หัวจะทุ่ๆ แบน ๆ และบานๆ ผุ้นําแฟชั่นคนสําคัญที่ทําให้ทรงอุ้งตีนหมีเทรนดี้ไปทั้งบ้านทั้งเมืองก้คือ พระเจ้าเฮนรี่ที่ 8 แห่งอังกฤษ ความลับก้คือเพราะ พระเจ้าเฮนรี่ที่ 8 ทรงเป็นโรคเกาต์ เวลาใส่รองแหลมๆ แคบๆ แบบเก่าปวดกระดูกมาก พระองค์เลยทรงโปรดไอ้เจ้าอุ้งตีนหมีนี่นัก พอทรงใส่ไม่กี่วันข้าราชบริพารก็อยากเอาใจเจ้านาย เลยพลอยบ้าอุ้งตีนหมีกันทั้งวัง ลามไปถึงชาวบ้านตาดําๆ ก็เอากับเขาด้วย แต่จะหารองเท้าใครบานเกินหน้าเกินตา พระเจ้าเฮนรี่ เป็นไปไม่มี เพราะของคนอื่นเค้าบานกันแค่ 6 นิ้วก็แทบจะเดินกวาดถนนไปอยุ่แล้ว แต่ของพระองค์ยังอุตส่าห์ขออลังการงานสร้างกว่าเขาหน่อย เล่นเข้าไป 10 นิ้ว แบบว่าเสด็จไปไหนนี่บานแฉ่งมาแต่ไกลเลยครับ ในขณะที่ของผุ้ชายบ้าความบาน แต่ผุ้หญิงสมัยนั้นก็บ้าความสูง รองเท้าของกลุสตรีชั้นสูงในสมัยนั้นเรืยกว่ารองเท้าแบบ ชอฟืนส์ ซึ้งสูงมากๆ บางคุ่นี่สูงถึง 2ฟุต พวกสาวๆ ลูกผุ้ดีถึงต้องมีมีพี่เลื้ยงคอยประคองเวลาจะเดินไปไหนกัน เพราะถ้าให้เดินเองมีหวังหน้าที่มตั้งแต่ก้าวแรกแน่นอนครับ
แต่เชื่อไหมครับว่าคนที่เป้นต้นกําเนิดรองเท้าส้นสูงกลับไม่ใช่ผุ้หญิง แต่เป้นผุ้ชาย ชื่อ พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เพราะพระองค์มีพระวรกายเตี้ยมาก ทรงสูงเพืยง 5ฟุต 4 นิ้ว หรือ 163 ซม เท่านั้นเอง ถ้าเอาไปเทืยบกับฝรั่งซึ้งตัวโตเป็นตึกแล้ว ถือว่าทรงเป็นคนแคระดี ๆ นี่เอง เพื่อกลบปมด้อย พระเจ้าหลุยส์ ก็เลยให้ช่างตัดรองเท้าแบบพิเศษที่เสริมความสูงตามส้นโดยเฉพาะ พอเจ้านายใส่พวกลูกน้องก็ทําตาม เลยกลายเป็นเสริมส้นกันทั้งวัง รองเท้าของพระเจ้าหลุยส์ นั้นขึ้นชื่อว่าหรูเริด เพราะทรงโปรดโบว์เป็นชีวิตจิตใจ รองเท้าพระองค์จึงทรงเน้นโบว์เป็นหลัก บางคุ่ติดโบว์เข้าไปตั้ง 16 อัน ยังไม่รวมไข่มุก เพชร พลอย ริบบิ้น ลูกไม้ อีกเพืยบ ถ้าไม่เห็นตัวคนใส่ใครๆ ก็ต้องคิดว่าเป็นรองเท้าของผุ้หญิงแน่นอนครับ จบ สวัสดีครับ
