ร้าน "Chill out at BaanYai" (ชิล เอ้าท์ แอท บ้านใหญ่)

ตั้งอยู่ใกล้สถานที่เรียนพิเศษ

ดังนั้น ไม่ว่าจะช่วงปิดเทอมหรือเปิดเทอม 

ก็จะมีเด็กนักเรียนจากหลายๆโรงเรียน รวมทั้งคนทำงานที่ผ่านไปผ่านมา

และที่พักอาศัยอยู่ละแวกนี้ แวะเวียนมาใช้บริการที่ร้านเป็นประจำกันจนคุ้นเคย

เพราะบรรยากาศที่นั่งสบายๆ มี wifi ให้ใช้ฟรี ราคาน้ำและอาหารก็ไม่แพงเกินไป

แต่ยิ่งนานไปก็เริ่มเห็นว่า การจัดโต๊ะเก้าอี้ในร้านของเราที่ตั้งใจให้มีมุมหนึ่งเป็นมุมส่วนตัว สำหรับผู้ที่ชอบความเป็นส่วนตัวได้มานั่งกินดื่มสบายๆ นั้น...กลับกลายเป็น..."มุมลับตา" ของเด็กนักเรียนที่ใช้หลบสายตาผู้คนมา"พลอดรัก" กันในร้านไปซะนี่ กรรม..

"มุมยอดฮิต" จะอยู่ด้านในสุดของร้านหากสังเกตุดีๆ จะเห็นกล้องวงจรปิดมุมบนเพดาน ซึ่งใช้ดูความเป็นมาเป็นไปในร้าน ทำให้หลายครั้งแม่ค้าอย่างเราต้องเจอพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็กนักเรียน จนเกิดคำถามในใจขึ้นมากมาย นี่อนาคตของชาติหรือนี่? พ่อแม่เค้าจะรู้มั้ยว่า ส่งลูกมาเรียนพิเศษ แล้วลูกมาทำอะไรแบบนี้?

ถ้าพ่อแม่เค้ารู้ จะเสียใจแค่ไหน? 

ครั้งแรก.. เด็กชายหญิงมัธยมปลายคู่หนึ่ง จู่จี๋กระหนุงกระหนิง นอนซบตัก หอมแก้ม กอดกระชับ เห็นแล้วถึงกับตกใจ!!.. ทำไงดี? จะพูดกับเด็กดีมั้ย? ถ้าพูดแล้วเด็กมันจะย้อนเรามั้ย?

ครั้งที่สอง.. เด็กชายหญิงคู่เดิมคงย่ามใจคิดว่าเจอสถานที่สำหรับนัดกันมาพลอดรักแบบไม่ต้องเกรงใจใครแล้วฝ่ายหญิงโน้มคอฝ่ายชายมาจูบแก้ม กอดกันตัวกลมทนดูไม่ได้ เห็นร้านชั้นเป็นม่านรูดงั้นเหรอ ขอซักทีตามประสาอาจารย์เก่า "น้องคะที่นี่มีกล้องวงจรปิดกรุณาสำรวมกิริยาด้วยค่ะ นี่ร้านกาแฟ และน้องยังเป็นเด็กนักเรียนอยู่นะคะ" จ๋อยสนิท กระเถิบนั่งห่างกันเลยทีเดียว  หลังจากนั้น...ไม่เห็นหน้าเด็กคู่นี้ที่ร้านอีกเลย ต่อมา...ก็เจอแบบนี้อีกสองถึงสามคู่...เอ๊ะ!!! เด็กพวกนี้เห็นร้านเราเป็น "ม่านรูด" หรือไงนะ? ชักจะฉุนแล้วนะ

ครั้งหลังสุดคือเด็กชายหญิงในภาพนี้ ซบไหล่ โอบคอ แต่ที่เด็ดสุดคือเด็กผู้ชายจูบแขนเด็กผู้หญิง ค่อยๆ ไล่ขึ้นมาตั้งแต่หลังมือจนถึงหัวไหล่  โอ้แม่เจ้า!! เด็กผู้หญิงยังอยู่ในชุดนักเรียนเต็มยศขอสงวนชื่อโรงเรียน บอกได้แค่ว่าเป็นโรงเรียนหญิงล้วนแถวฝั่งธนฯ ส่วนเด็กผู้ชายถอดเสื้อนักเรียนออก เหลือแต่เสื้อยืดกับกางเกงนักเรียนสีน้ำเงิน มีเพื่อนมานั่งอยู่ด้วยโต๊ะข้างๆ 

ครั้นจะให้พูดเตือนสติกับเด็กทุกครั้งที่เจอพฤติกรรมแบบนี้ อีกหน่อยเด็กก็คงไม่กล้าเข้าร้าน แต่จะทำยังไงให้เค้ารู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง หากจะให้นิ่งดูดายในพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเยาวชนก็ทำไม่ได้ ถ้าสามารถเตือนสติเค้าได้ก็อยากจะทำ วิธีที่ง่ายที่สุดที่คิดออกตอนนี้คือ 

เขียนป้ายติดไว้ตรง "มุมยอดฮิต" นั้นเลยดีกว่า

"นี่คือร้านกาแฟ มีกล้องวงจรปิด

นักเรียนนักศึกษาควรประพฤติตนให้เหมาะสมแก่วัยและสถานที่"

ก็ได้แต่หวังว่า.. ป้ายเล็กๆ ลายมือหวัดๆ แผ่นนี้

จะช่วยเตือนสติเยาวชนซึ่งเป็นอนาคตของชาติ ประพฤติตัวให้เหมาะสมขึ้นได้บ้าง