ถ้าให้นึกถึงหนึ่งในตัวละคร ภ. แฮร์รี่ พอตเตอร์ ที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น ชอบเลี้ยงแมว ชอบอะไรหวานๆ สีชมพูฟรุ้งฟริ้ง แต่แฝงได้ด้วยความร้ายกาจแบบสุดๆ ก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก “โดโลเรส อัมบริดจ์” มนุษย์ป้า เอ้ย! ครูโหดแห่งฮอกวอตส์ นั่นเอ งตัวละครนี้ถือว่าประสบความสำเร็จมากที่สุดตัวหนึ่ง ก็แหม! เธอออกมาเล่นแค่ภาคเดียวก็ทำเอาคนทั่วโลกเกลียดแบบสุดๆ! ซึ่งไม่กี่วันมานี้ เจ.เค.โรว์ลิ่ง ได้ออกมาเผยความลับของตัวละครนี้ว่า เธอได้รับแรงบันดาลใจจากคุณครูในวัยเด็กของเธอ เป็นครูที่เธอเกลียดในวัยเด็ก โดย เจ.เค. บอกไว้เลยว่า “ไม่ชอบหน้าหล่อน ตั้งแต่แรกพบ” อู้ว!! ส่วนความลับของ โดโลเรส นั้นจะมีอะไรที่พิเศษ ลึกลับ ต้องตามทีนเอ็มไทยไปดูกันซะแล้ว ^^ เผยความลับ โดโลเรส อัมบริดจ์ ครูโหดแห่งฮอกวอตส์

 เผยความลับ โดโลเรส อัมบริดจ์ ครูโหดแห่งฮอกวอตส์

โดโลเรส อัมบริดจ์ ( Dololes Jane Umbridge) รับบทโดย อิเมลดา สทอนตัน (Imelda Staunton)หลายคนยกย่องว่า ตัวละครนี้เหมือนในหนังสือแบบสุดๆ นางเล่นได้สมบทบาทมากจนเด็กๆ ทั่วโลกและคนดูเกลียดมากที่สุดคนหนึ่งเลยทีเดียว (เล่นได้ถึงบทบาทมากแค่ไหน ให้เพื่อนๆ ลองนึกดูว่า หลังจากนั้นเธอได้รับบท นางฟ้าตัวน้อยใน ภ.มาเลฟิเซนต์ ยังดูเป็นนางฟ้าเจ้าเลห์ แรดๆ แหลๆ อยู่ดี >,<)

เจ.เค.โรว์ลิ่ง ได้อธิบายให้ฟังว่า .. 

ครั้งหนึ่ง, เมื่อนานมาแล้ว เธอได้เข้าไปนั่งเรียนวิชาหนึ่ง แล้วได้เจอกับครูที่เธอไม่ถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบ! มันไม่มีสาเหตุและเธอก็อธิบายไม่ถูกด้วยว่าเพราะอะไร? แต่เธอบอกว่า สิ่งที่มันติดอยู่ในหัว คือรสนิยมที่เด่นชัดของเครื่องประดับของ โดยเฉพาะโบว์พลาสติกสีเขียวมะนาวที่อยู่บนผมสั้นหยักศกของครู เธอมองดูมันและคิดว่ามันเหมาะกับเด็กผู้หญิงอายุสามขวบมากกว่า เหมือนแต่งตัวไม่เหมาะสมกับวัยเอาซะเลย

เจ.เค. บอกอีกว่า เธอเป็นผู้หญิงร่างเตี้ยไม่ใช่เด็กสาววัยแรกแย้มซะหน่อย และเธอชอบสวมเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยชายครุย (frills) เหมือนว่าไม่รู้จะเอาชายครุยไปทำอะไรดี แรงส์! และยังมีกระเป๋าถือขนาดเล็กอีกซึ่งฉันนึกว่าเธอไปยืมมาจากกล่องใส่ของเล่นแต่งตัวของเด็กผู้หญิง ส่วนตัวแล้วฉันคิดว่ามันตรงข้ามกับคำว่าน่ารัก ไร้เดียงสาและใส่ซื่อเอามากๆ

ฉันสังเกตเห็นมามากกว่าหนึ่งครั้งว่า คนที่มีรสนิยมอันยากที่จะบรรยายมักจะมีมุมองที่เห็นแก่ตัวต่อโลก ฉันเคยใช้ห้องทำงานร่วมกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอมักจะติดรูปลูกแมวขนฟูไว้บนผนังด้านหลังโต๊ะทำงานของเธอ เธอเป็นคนหัวดื้ออย่างที่สุดและคอยแต่จะคิดในแง่ร้ายหรือหาเรื่องกับใครก็ตามผู้โชคร้ายที่ไม่ยอมให้เธอยืมกาต้มน้ำ การหลงใหลในสิ่งของที่หวานแหววเป็นการแสดงให้เห็นถึงการขาดความอบอุ่นและความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ในชีวิตจริง

ดังนั้นโดโลเรส หนึ่งในตัวละครที่ฉันไม่ชอบอย่างแท้จริง จึงเป็นการเอาลักษณะและข้อมูลทั้งหลายเหล่านี้มารวมกัน ความต้องการของเธอในการควบคุม ลงโทษและความเจ็บปวดหรือทุกๆอย่างที่อยู่ในรายการของกฎและคำสั่ง ฉันคิดว่าทุกๆอย่างที่เธอทำนั้นเลวร้ายราวกับปิศาจพอๆกับการยึดครองของ ลอร์ด โวลเดอมอร์

ชื่ออัมบริดจ์ (umbridge) ถูกเลือกอย่างพิถีพิถัน : โดโลเรส (Dolores) หมายถึงความโศกเศร้า, เจ็บปวด, รวดร้าว บางสิ่งที่เธอลงโทษโดยไม่มีการไตร่ตรองก่อน อัมบริดจ์ มาจากการเล่นคำของคำว่า umbrage จากคำพูดทั่วๆไปของคนอังกฤษที่ว่า “to take umbrage” หมายถึงการทำผิดกฎหมาย โดโลเรสละเมิดฎเกณฑ์ต่างๆซึ่งมาจากทัศนคติอันคับแคบของเธอ ฉันคิดว่านามสกุลของเธอสื่อถึงความใจแคบและความหัวแข็งของเธอ มันยากที่จะอธิบายถึงที่มาของคำว่า “เจน” คิดอย่างง่ายๆละกันว่ามันแสดงถึงความพึงพอใจและความเจ้าระเบียบระหว่างเธอและชื่อทั้งสอง

โดโลเรส เจน อัมบริดจ์ ( Dololes Jane Umbridge)

เป็นปลัดกระทรวงอาวุโสที่ขึ้นตรงต่อรัฐมนตรี, อาจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด (ค.ศ.1995-1996) ll , เจ้าพนักงานสอบสวนใหญ่ประจำฮอกวอตส์ และประธานคณะกรรมาธิการลงทะเบียนผู้ที่เกิดจากมักเกิ้ล แต่ใครเล่าจะรู้ว่า เธอก็เป็นเลือดผสม  พ่อเป็นพ่อมด – แม่เป็นมักเกิ้ล !

วันเกิด : 26 สิงหาคม

ไม้กายสิทธิ์ : ไม้เบิร์ช, แกนเอ็นหัวใจมังกร, ยาว 8 นิ้ว

บ้านที่ฮอกวอตส์ : สลิธีริน

ความสามารถพิเศษ :  ปากกาขนนกสำหรับลงโทษที่เธอคิดค้นขึ้นมาเอง

สถานะทางสายเลือด : เลือดผสม พ่อเป็นพ่อมด, แม่เป็นมักเกิ้ล

ครอบครัว : ยังไม่ได้แต่งงาน, ไม่มีลูก

งานอดิเรก :  สะสมจานประดับผนังที่เขียนเป็นรูปแมวน่ารักสดใส, ทำลูกไม้ประดับผ้าและนำไปติดกับข้าวของเครื่องใช้, คิดค้นเครื่องมือทรมานชนิดต่างๆ

ชีวิตในวัยเด็ก

โดโลเรส เจน อัมบริดจ์ เป็นลูกคนแรกและลูกสาวคนเดียวของพ่อมด ออร์ฟอร์ด อัมบริดจ์และมักเกิ้ลสาว เอลเลน แครกเนลล์ ผู้ซึ่งมีลูกชายเป็นสควิปหนึ่งคน ชีวิตแต่งงานของพ่อกับแม่โดโลเรสไม่ได้มีความสุขเท่าไรนัก และโดโลเรสยังแอบรู้สึกสมเพชทั้งคู่อยู่ในใจ

ออร์ฟอร์ดนั้นขาดความทะเยอทะยาน (เขาไม่ได้เคยได้รับการสนับสนุนและทำงานในกองสถานที่วิเศษของกระทรวงเวทมนต์) และแม่ของเธอ เอลเลน ผู้ซึ่งเอาแต่ใจ,ไม่มีวินัยแถมยังเป็นมักเกิ้ล ออร์ฟอร์ดและลูกสาวโทษว่าเป็นความผิดของเอลเลนที่ทำให้น้องชายของโดโลเรสไม่มีลักษณะของเวทมนต์ปรากฏออกมา

ผลพวงจากเรื่องทั้งหลายทั้งปวงนี้ถึงจุดแตกหัก เมื่อโดโลเรสอายุ 15 ปี ครอบครัวของเธอแยกทางกันในที่สุด ออร์ฟอร์ดและโดโลเรสยังคงอยู่ด้วยกัน ส่วนเอลเลนกลับไปใช้ชีวิตอยู่ในโลกของมักเกิ้ลตามเดิมพร้อมกับลูกชายของเธอโดโลเรสไม่เคยเจอแม่และน้องชายของเธออีกเลย ไม่เคยแม้แต่จะพูดถึงทั้งสองด้วยซ้ำ และนับแต่นั้นเป็นต้นมาเธอก็แสร้งทำเป็นว่าตนเองเป็นพวกสายเลือดบริสุทธิ์กับทุกคนที่ได้พบเจอ

การงานที่กระทรวงเวทมนตร์

ในฐานะแม่มดที่กระตือรือร้น โดโลเรสเข้าทำงานที่กระทรวงเวทมนตร์ทันทีหลังจบจากฮอกวอตส์  เริ่มทำงานในตำแหน่งเด็กฝึกงานธรรมดาๆ ในสำนักงานของกองตรวจสอบการใช้เวทมนตร์ในทางที่ไม่ถูกต้อง แม้ว่าจะอายุเพียง 17 ปี โดโลเรสก็พิจารณาการลงโทษอย่างลำเอียงและซาดิสม์ แต่กระนั้น เธอก็มีท่าทีที่ขยันขันแข็งและมธุรสวาจาอันอ่อนหวานที่เธอใช้กับคนที่มีตำแหน่งสูงกว่า อีกทั้งยังขโมยความดีความชอบจากคนอื่นอย่างน่าไม่อายเพื่อใช้เป็นความก้าวหน้าในหน้าที่การงานของเธอเอง

ก่อนเธออายุ 30 ปี โดโลเรสได้รับการสนับสนุนให้เป็นหัวหน้ากองและก็เป็นไปตามนั้น จากตำแหน่งนี้นำไปสู่การเลื่อนขั้นแบบก้าวกระโดดไปสู่ตำแหน่งที่สูงกว่าในคณะบริหารงานของกองบังคับควบคุมกฎหมายเวทมนตร์

ถึงตอนนี้ เธอจูงใจให้พ่อของเธอเกษียณอายุก่อนกำหนด โดยแลกกับการให้เงินเป็นค่าตอบแทนเขาสักเล็กน้อย เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องออกไปอย่างเงียบเชียบ เมื่อไรก็ตามที่เธอถูกถามว่า (มักจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ไม่ชอบเธอ) “เธอเกี่ยวข้องกับอัมบริดจ์คนทำความสะอาดของที่นี่รึเปล่า?” เธอจะยิ้มอย่างอ่อนหวาน, หัวเราะและปฏิเสธถึงความเกี่ยวข้องกันในทุกประเด็นและอ้างว่าพ่อของเธอเป็นสมาชิกพิเศษของศาลสูงวิเซ็นกาม็อตซึ่งได้เสียชีวิตไปแล้ว

สิ่งที่น่าอับอายมักจะเกิดขึ้นกับทุกคนที่ถามเกี่ยวกับออร์ฟอร์ดหรืออะไรก็ตามที่โดโลเรสไม่อยากจะเอ่ยถึงและทุกคนที่ยังคงเลือกมองด้านดีๆของเธอจึงแสร้งทำเป็นเชื่อเรื่องชาติกำเนิดของเธอตามที่เธอบอก

แม้เธอจะพยามทำอย่างเต็มที่เพื่อสร้างความประทับใจให้กับผู้บังคับบัญชาคนหนึ่งของเธอ (เธอไม่เคยถูกเหลียวแลโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากคนที่สมควร แต่รู้แค่เพียงว่าจากสถานะและความมั่นคงของเธอ เธอมีค่าพอที่จะได้คู่ครองที่ก้าวหน้าและมีอำนาจ ) โดโลเรสก็ไม่เคยถูกขอแต่งงานเลยสักครั้ง แม้พวกเขาจะเห็นคุณค่าในตัวของเธอจากการทำงานอย่างหนักและทุ่มเท

ทุกคนที่ได้รู้จักเธอเป็นอย่างดีพบว่า มันยากมากที่จะชอบเธอไปมากกว่านี้ หลังจากเหล้าเชอรี่เข้าปาก โดโลเรสมักจะพูดพล่ามไม่หยุดถึงมุมมองที่แสนจะน่ากลัวและไร้เมตตาของเธอ แม้แต่บางคนที่ต่อต้านมักเกิ้ลยังตกใจมากเมื่อได้รับรู้ถึงวิธีการบางอย่างที่โดโลเรสได้แนะนำออกมา ยังมีอื่นๆอีกมากที่เธอคิดว่าสังคมของคนที่ไม่มีเวทมนตร์สมควรจะต้องเจอกับอะไร

ขณะที่เธอเติบโตก้าวหน้าต่อไปจนไปถึงตำแหน่งระดับสูงในกระทรวง รสนิยมของโดโลเรสในเรื่องเครื่องประดับสำหรับหญิงสาวก็เพิ่มและเด่นชัดมากขึ้นเช่นกัน ห้องทำงานของเธอเต็มไปด้วยลูกไม้และผ้าประดับต่างๆ เธอยังชื่นชอบอะไรก็ตามที่ประดับตกแต่งด้วยลูกแมว (คงไม่คิดหรอกนะว่าจะเอาของจริงมาประดับ)

เมื่อรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ คอร์นิเลียส ฟัดจ์ กำลังร้อนใจและหวาดระแวงอย่างหนักจากการตักเตือนอย่างดุเดือดของ อัลบัส ดัมเบิลดอร์
โดโลเรสจัดการกางกรงเล็บของเธอออกมาอย่างเต็มพลังโดยการยุยงฟัดจ์ให้เกิดทั้งความทะนงตนและความหวาดกลัว พร้อมทั้งเสนอตัวเธอเองว่าเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เขาควรจะไว้ใจ

กลับสู่ฮอกวอตส์

การแต่งตั้งโดโลเรสเป็นเจ้าพนักงานสอบสวนใหญ่ประจำฮอกวอตส์นั้นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอได้กุมอำนาจอย่างเต็มที่ จากอคติและปมในใจของเธอที่ไม่เคยมีช่วงเวลาอันสนุกสนานตอนที่อยู่โรงเรียน เนื่องจากถูกมองข้ามในทุกๆหน้าที่ความรับผิดชอบและเธอรู้สึกร่าเริงมากที่มีโอกาสได้กลับมาอีกครั้งและมีอำนาจเหนือทุกคน (จากที่เธอเห็น) ที่เคยมองข้ามเธอ

โดโลเรสมีความหวาดกลัวหลายๆ อย่างต่ออะไรก็ตามที่ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ ความรังเกียจของเธอที่มีต่อลูกครึ่งยักษ์อย่างแฮกริดและความหวาดกลัวของเธอต่อเซนทอร์ เมื่อความกลัวของเธอถูกเปิดเผยออกมาจนถึงที่สุด เธอจะควบคุมตัวเองไม่ได้อย่างรุนแรง

ใครก็ตามที่ท้าทายอำนาจและคำสั่งของเธอ ในความคิดของเธอคนนั้นจะต้องถูกลงโทษ เธอรู้สึกสนุกและกระตือรือร้นเป็นพิเศษที่จะเอาชนะคนอื่นโดยการทำให้คนๆนั้นเกิดความอับอายหรือขายหน้าอย่างที่สุด เว้นแต่ว่าคนเหล่านั้นจะยอมมาอยู่ข้างเธอและพร้อมที่จะปฏิบัติตามคำสั่ง นั่นทำใหมีความเหมือนกันเล็กน้อยระหว่างเธอกับเบลลาทริกซ์ เลสแตรงจ์

ช่วงเวลาของโดโลเรสที่ฮอกวอตส์จบลงอย่างย่อยยับ เพราะเธอทำเลยเถิดไปไกลกว่าที่ฟัดจ์ให้อำนาจแก่เธอ การทำเกินขอบเขตของเธอเกิดขึ้นเพราะด้วยความรู้สึกส่วนตัวและวัตถุประสงค์ของเธอเอง น่าตกใจแต่ก็ไม่ได้สำนึกผิด หลังจากอาชีพของเธอที่ฮอกวอตส์จบลงเธอกลับไปสู่กระทรวงอีกครั้งซึ่งกำลังเข้าสู่ความวุ่นวายกับการกลับมาของ ลอร์ด โวลเดอมอร์

กลับสู่กระทรวงอีกครั้ง 

การเปลี่ยนแปลงการบริหารซึ่งเกิดขึ้นตามมาหลังจากที่ฟัดจ์ถูกบังคับให้ลาออก โดโลเรสกลับมาสู่ตำแหน่งเดิมของเธออีกครั้งที่กระทรวง รัฐมนตรีคนใหม่ รูฟัส สคริมเจอร์ มีปัญหาเร่งด่วนจำนวนมากที่กำลังถาโถมเข้ามาหาเขามากกว่าจะมาจัดการเรื่องของโดโลเรส อัมบริดจ์ ซึ่งทำให้สคริมเจอร์ได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้ในภายหลัง เพราะเป็นความจริง ที่ว่ากระทรวงไม่เคยสั่งลงโทษโดโลเรสสำหรับความผิดหลายๆอย่างที่เธอทำ

แฮร์รี่ พอตเตอร์ แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจและมองว่าไม่ถูกต้อง แฮร์รี่พบว่าโดโลเรสยังคงถูกจ้างต่อไป การไม่มีบทลงโทษใดๆต่อโดโลเรสถึงพฤติกรรมที่เธอทำไว้ ณ ฮอกวอตส์ เป็นสัญญาณอย่างชัดเจนถึงการคอรัปชั่นที่กระทรวงและการที่เขาปฏิเสธจะให้ความร่วมมือกับกระทรวงก็เพราะเหตุผลนี้ (โดโลเรสเป็นบุคคลเพียงคนเดียวที่นอกเหนือจาก ลอร์ด โวลเดอมอร์ ที่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ให้กับแฮร์รี่ โดยการให้เขาคัดประโยค ‘ฉันจะต้องไม่โกหก’ สลักลงไปบนหลังมือของเขาในช่วงการกักบริเวณ)

ช่วงจอมมารยึดอำนาจ 

โดโลเรสกำลังจะได้สนุกกับชีวิตที่กระทรวงมากกว่าครั้งไหนๆในไม่ช้า เมื่อกระทรวงถูกยึดโดยรัฐมนตรีหุ่นเชิด ไพอัส ทิกเนส ร่วมกับการแทรกแซงจากเจ้าแห่งศาสตร์มืด โดโลเรสได้เผยธาตุแท้ของตนเองออกมาในที่สุด คำตัดสินที่ส่งตรงมาจากเจ้านายผู้เสพความตาย ซึ่งเธอให้ความร่วมมือกับพวกเขามากกว่าที่เธอเคยให้กับอัลบัล ดัมเบิลดอร์เสียอีก

เธอไม่ใช่แค่ได้รับการแต่งตั้งตามตำแหน่งที่ต้องการ แต่ยังได้อำนาจล้นเหลือในมือ ด้วยตำแหน่งประธานคณะกรรมาธิการลงทะเบียนผู้ที่เกิดจากมักเกิ้ล ซึ่งตามมาด้วยการพิจารณาคดีแบบศาลเตี้ยเพื่อที่จะลงโทษกลุ่มมักเกิ้ลบอร์นทุกคนด้วยข้อกล่าวหาที่ว่าพวกเขาขโมยไม้กายสิทธิ์และเวทมนตร์ไปจากพ่อมด

ในขณะที่เธอกำลังนั่งพิพากษาผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวคนหนึ่ง สุดท้ายโดโลเรสก็ถูกโจมตีจาก แฮร์รี่ พอตเตอร์ ณ ใจกลางของกระทรวงและขโมยฮอร์ครักซ์ที่เธอสวมอยู่ไปจากเธอ (เธอไม่รู้ว่าสร้อยที่เธอสวมนั้นเป็นฮอร์ครักซ์)

หลังการล่มสลายของลอร์ด โวลเดอมอร์ โดโลเรส อัมบริดจ์ถูกตั้งข้อกล่าวหาว่าให้ความร่วมมืออย่างเต็มใจกับระบอบการปกครองของจอมมารและการตัดสินให้มีการทรมาณ, กักขัง จนนำไปสู่การเสียชีวิตของผู้คนจำนวนมาก (มักเกิ้ลบอร์นที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวหลายคนที่เธอส่งเข้าอัซคาบันไม่ได้รอดชีวิตกลับมาเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์)

เกริ่นนำเรียบเรียง teen.mthai.com

ขอบคุณที่มา แปลไทยและเรียบเรียงโดย shootty แห่ง HarryPotter Archives [https://www.facebook.com/pages/HarryPotter-Archives/707909262611519]