เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดมากับตัวเมื่อวานนี้ จึงอยากเอามาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังครับ
และถามว่าเพื่อน ๆ จะรู้สึกยังไงถ้าเจอเหตุการณ์นี้กับตัวเอง

เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นหลังจากที่ผมรับลูกมาจากหลังเรียนพิเศษ ซึ่งเวลามันก็ค่อนข้างดึก แน่นอนครับว่าฟ้าก็มืดแล้ว
ผมก็เลยให้ลูกของผม ย้ายไปนอนฝั่งข้างหลังเบาะ ถ้ามองจากข้างนอกก็คงเหมือนว่าผมขับรถมาคนเดียวแหละครับ ขณะที่ผมกำลังขับรถพาลูกกลับบ้าน
พอถึงแถวบริเวณสนามหลวง ผมจำเป็นต้องจอดรถเพื่อหาของ ในขณะนั้น ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาเคาะกระจก ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร จึงเปิดกระจกลงมานิดนึงเผื่อเขาต้องการความช่วยเหลือ

"600 ไปมั้ยค่ะ ?"

พอเจอคำถามนี้ ผมเลยงง เลยถามไปว่า 

"เอ่อ 600 อะไรครับ ?"

"ก็ *** 600 แต่ถ้าพี่เร็ว ลดให้เหลือ 400 ก็ได้" (ขออนุญาติ เซนเซอร์นะครับ)

พอฟังประโยคนั้น ผมรู้ทันทีเลย เลยรีบปิดกระจกแล้วขับออกไป ประเด็นอยู่ตรงที่ ลูกสาวผมเขาตื่นขึ้นมาพอดีตอนจังหวะเคาะกระจก เลยถามผมว่า

"พ่อ ผู้หญิงคนนั้นใครค่ะ ?"

ผมเจอคำถามนี้เข้าไป ผมนี่ตื้อเลย เพราะลูกผมก็ยังเด็ก ผมไม่อยากให้เขาต้องมารับรู้เรื่องพวกนี้ในช่วงอายุที่เร็วเกินไป
รวมทั้ง ภาพลักษณ์ ของอาชีพนี้ "อาชีพขายตัว" ค่อนข้างเป็นลบมาก ๆ สำหรับครอบครัวของผม โดยเฉพาะลูกผมเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว
ไม่อยากให้เขาต้องมาเจอกับคนที่อยู่ในสังคมแบบนั้น ไม่ให้รู้จักด้วยเลยยิ่งดี วันนั้นผมเลยตอบลูกผมไปว่า เขาเป็นคนขายของ ธรรมดา ลูกสาวก็เลยไม่ได้สงสัยอะไร

นั่นแหละครับ ผมเลยสงสัย ว่าอาชีพดี ๆ ก็มีเยอะแยะทำไมถึงไม่ไปลองไม่ไปทำ 
ไม่คิดเหรอครับ ว่าถ้าลูกผมตื่นขึ้นมาแล้วถาม ผู้หญิงคนนั้นไปตรง ๆ มันจะเกิดอะไรขึ้น ผมรับไม่ได้จริง ๆ

เพื่อน ๆ รู้สึกยังไงกับอาชีพนี้ครับ ?