วัฒนธรรมการกินของคนจีนมีมานานแล้ว ...
อาหารแมว .. อาหารหมา .. ยังว่าจ๋อย
อาหารชนิดนี้สิ ... ที่รอคอย
เอ๊า ... ปาดคอหอย .. แล้วเฉือนมากิน
ไม่รู้ผู้ใดเป็นผู้คิด
เห็นว่าชีวิตเหล่านี้เป็นสิ่งเลิศลิ้น
ช่วยเสริมกำลัง เสริมสร้างชีวิน
ให้ผู้ปรุงกิน ได้อุ่นร่างกาย
นำชีวิตเขาเอามาเสริมชีวิตตน
นำเขาถอนขนหั่นท่อนวางขาย
นำเขาปรุงรสเลิศลิ้นกลิ่นกาย
สูญสิ้นบินหาย ... แล้วจิตมโนธรรม
จากความเชื่อของคนสมัยเก่า
คิดว่าพวกเขาคือยาเลิศล้ำ
หน้าหนาว .. ต้มเดือด .. ใส่ปาก ... ต่อคำ
ช่วยให้อิ่มหนำ เพิ่มไออุ่นกาย
บ้างก็คิดว่าเป็นยาตัวแก้
ใครมีภูมิแพ้เจ็บป่วยมาจากไหน
กินเขาซักคำก็แสนสบาย
ทดแทนกันได้ ... อวัยวะเดียวกัน
ใครอยากฉลาดก็จัดการกินสมอง
ใครอยากไวว่องก็กินหมาหัน
ใครที่รักสนุก .. กุ้งเต้นแสนมันส์
ใครเล่ารู้กัน .. นั่นคือกรรมเวร
ชีวิตนี้เกิดมา ใครๆ ก็รัก
ต่างรู้ประจักษ์ กลัวตายไม่เว้น
ใจเขา .. ใจเรา .. ลดซึ่งกรรมเวร
หยุดฆ่า หยุดเข่น ... พี่น้องท้องเดียว
แต่ในกระทู้นี้เราขอพูดเรื่องอาหารการกินของพี่จีนในเรื่อง การกินงูนะคะ
ในฮ่องกง อาหารสัตว์ป่าที่พบกันบ่อยที่สุด ก็มีแต่จำพวกงู ในเขตที่อยู่อาศัยเก่ายังมีให้เห็นร้านค้าวางขายซุปงู ใช้งูแช่เหล้า หรือแม้แต่น้ำดีงู งูที่นิยมนำมาทานกัน มีงูทางมะพร้าวถ้ำ Elaphe taeniura, งูสิง Ptyas korros และ งูเห่า Naja atra นอกจากนี้แล้ว ยังมีสัตว์เลื้อยคลานจำพวก เต่า ตะพาบ และกิ่งก่า ที่เป็นอาหารที่นิยมกันในฮ่องกง เหล่านี้ล้วนเป็นสัตว์เลื้อยคลานที่สามารถนำเข้าอย่างถูกกฎหมาย เพื่อนำมาเป็นอาหาร แต่จะต้องมีใบรับรองอนามัยสัตว์ และต้องผ่านด่านตรวจสัตว์เดรัจฉาน จึงจะสามารถนำเข้าได้
(ร้านขายงูในแถบที่อยู่อาศัยเก่าที่ฮ่องกง นอกร้านยังมีแขวนหนังงูแห้งอีกด้วย)
ซุปงู
แฮมเบอร์เกอร์เนื้องู (ภาพจากเวบไซต์เฟิ่งฮวาง (凤凰))
ทำไมต้องกินอาหารสัตว์ป่า ? ในสังคมปัจจุบันนี้มีอาหารอุดมสมบูรณ์ ชนิดพันธุ์หลากหลาย พวกเราไม่จำเป็นที่จะต้องกินอาหารสัตว์ป่าเหล่านั้นเพื่อประทังชีวิตเลย หากว่ากินเพื่อบำรุงและรักษาโรคภัย ก็ใช่ว่าพวกเราจะไม่มีทางเลือกอื่น อีกทั้งยังไม่มีการยืนยันว่าสัตว์ป่าหลากชนิดสามารถช่วยรักษาโรคต่างๆ ได้ การกินสัตว์ป่าบางชนิดเพื่อพุ่งประเด็นรักษาโรคบางชนิดที่เกี่ยวข้องกัน ก็ยังไม่ได้รับการยืนยันเช่นกัน สิ่งที่ชวนให้เราต้องตระหนักคือ เนื่องจากความเห็นแก่ตัวและความอยากรู้อยากเห็นของคนเรา ใช้สัตว์ป่าหลากชนิดมาลองปรุงเป็นอาหารเลิศลิ้น ทำให้สัตว์ป่าเหล่านี้ต้องเผชิญอันตรายคุกคาม บ้างต้องเผชิญปัญหาสูญพันธุ์ ในเมื่ออาหารสัตว์ป่าไม่ใช่ปัจจัยจำเป็น อีกทั้งยังทำลายสภาวะแวดล้อม ทำร้ายร่างกายสัตว์ทางอ้อม การกินอาหารที่มีแหล่งที่มาไม่แน่นอน กลับกลายเป็นเพิ่มความเป็นไปได้ในการติดเชื้อโรค เพราะฉะนั้น ทางที่ดีควรหลีกเลี่ยงการบริโภคอาหารสัตว์ป่ากันค่ะ