หมีขาวเชื่อว่าทุกคนเคยได้ยินชื่อ “ปูอลาสก้า” ที่ขึ้นชื่อในรสชาติระดับมหัศจรรย์ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เคยได้ยินเรื่องราวของชีวิตชาวประมง “นักจับปูอลาสก้า”ว่ามันบ้าระห่ำเพียงไหน เพราะคนเหล่านี้ต้องฝ่าเข้าไปในคลื่นทะเลคลั่ง สู่เขตแดนทะเลและสายลมเหน็บหนาวที่ว่ากันว่าอันตรายที่สุดในโลกจนมีคนเอาชีวิตไปทิ้งมาแล้วนับไม่ถ้วน!!!!!

แต่อะไรคือสิ่งที่ดึงดูดให้ชาวประมงยอมเสี่ยงชีวิตน่ะหรือ…คำตอบก็คือเงินน่ะสิ เพราะหากใครทำสำเร็จและกวาดปูอลาสก้ามาได้ พวกเขาจะเป็นเศรษฐีในชั่วข้ามคืน และมันคืออาชีพทางทะเลที่โหดร้ายที่สุดในโลก ที่เฉพาะกัปตันผู้มากประสบการณ์และชาวประมงที่แข็งแกร่งพอเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้ในวงการนี้หลายคนถึงขั้นเสียแขน หรือพิการไปเลยก็มี

มิหนำซ้ำเรือบางลำยังคว้าน้ำเหลวเพราะไปไม่ถูกแหล่ง ซึ่งนั่นหมายความว่าลูกเรืออาจเอาชีวิตไปทิ้งฟรีๆก็ได้ และพวกเขาจำเป็นต้องฝากชีวิตกัปตันที่เชื่อใจได้เท่านั้นนอกจากนี้ หากใครอยากชมชีวิตนักจับปูอลาสก้าแบบมันๆหมีขาวขอแนะนำ สารคดี Deadliest Catch รับรองใครได้หามาดูเพิ่มจะมันสุดขั้ว เพราะนี่คือสารคดีชั้นยอดที่เจาะลึกทุกรายละเอียดของวงการนี้อย่างแท้จริง

เอ้า…พร้อมจะท้าตายไปกับสายลมหนาวและคลื่นทะเลคลั่งรึยัง หากเพื่อนๆพร้อมแล้ว ตามมาชมกันเลยกับงานที่เสี่ยงตายที่สุดในโลก

1.ในแต่ละปีทุกคนจะมุ่งสู่ทะเล Bering Sea โดยปูที่จะถูกจับตามองก็คือ King Crab และ Opilio Crab ซึ่งปูสองชนิดนี้จะออกมาเพ่นพ่านอยู่ราว 2 เดือนเท่านั้น และกัปตันต้องตัดสินใจว่าจะใช้เวลากับปูแต่ละชนิดนานกี่สัปดาห์

2.Bering Sea คือทะเลที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกที่แสนห่างไกลของรัสเซียและอลาสก้า ที่นี่ขึ้นชื่อว่ามีกระแสน้ำอันบ้าคลั่ง น้ำแข็ง และสภาพอากาศระดับนรกแตก จนได้ชื่อว่า “จุดการทำประมงที่อันตรายที่สุดในโลก” และมีฉายาว่า “a continuous storm” (ดินแดนที่มีพายุคลั่งสาดลงมาแบบไม่จบไม่สิ้น)

3.คลื่นโดยปกติของทะเล Bering Sea จะเรียกได้ว่าท้าตายสุดๆเพราะสูงถึงราว 50 ฟุต (ทั้งที่ปกติจะสูงราว 10-20 ฟุตเท่านั้น) แถมบางทียังสูงจนถมทับเรือได้สบาย เพราะความสูงระดับบ้าระห่ำ 80 ฟุตก็มี เรียกได้ว่าเหมือนปะทะซึนามิดีๆนี่เอง

4.การจับปูอลาสก้าคุณแทบไม่มีเวลานอนหลับ เพราะพายุจะซัดตลอดเวลา และเรือที่สั่นโครงเครงมันโหดยิ่งกว่าอยู่ในนรกซะอีกและคุณไม่มีทางหลับลง

5.โดยปกติเรือจะจอดอยู่ในโซนใดโซนหนึ่งนานราว 5-12 วัน และใช้เวลาราว 1-2 วันเพื่อไปให้ถึงที่นั่น

6.ก่อนออกเรือสู่ทะเลคลั่งในอลาสก้า เรือทุกลำต้องบรรทุกอาหารที่กินเพียงพอสำหรับ 3 เดือน และเชฟบนเรือก็มักนำบรรดาปูนี่แหละมาปลุงบ่อยๆ ฉะนั้นชาวประมงจำเป็นต้องรักษาหุ่นมาก เพราะพวกเขาจะอ้วนง่ายสุดๆ และบางครั้งชาวประมงก็สนุกกับการป้อนอาหารให้สิงโตทะเล

7.ถ้าทุกอย่างเป็นใจ เรือจะได้ปูมาเต็มลำในเวลาเพียง 3 วัน แต่ถ้าฟ้าไม่เป็นใจก็ต้องใช้เวลานานถึง 8-9 วันกว่าจะได้กลับบ้าน (และนั่นหมายความว่าจะเปลืองน้ำมันมากขึ้นด้วย)

8.วิธีการจับปูที่ใช้คือการโยนกรงจับปูที่เรียกว่า Crab Pots ลงไปในทะเล

9.แม้แต่กัปตันประสบการณ์สูงก็ยังไม่รู้ว่าปูอยู่ที่ไหน และบางทีก็คว้าน้ำเหลวได้ จนชาวประมงบอกกันว่า “คุณไม่มีทางรู้เลยล่ะว่า ในกรงจับปูจะมีปูสักตัวติดมามั้ย เพราะมันอาจว่างเปล่าก็ได้”

10.กรงจับปูมีน้ำหนักมากกถึง 800 ปอนด์ แม้จะไม่มีปูอยู่ในนั้นก็ตาม และถ้านำขึ้นมาแล้วว่างเปล่า พวกเขาก็ต้องยกขึ้นมาเพื่อย้ายจุด

11.ชาวประมงจะทำการคัดปูเฉพาะตัวที่ได้มาตรฐานเข้าคลังท้องเรือเท่านั้น และตัวที่ไม่เวิร์กจะถูกโยนกลับสู่ทะเล

12.ในเรือมักเต็มไปด้วยเหยื่อล่อ และกรงจับปู มันรกใช้ได้เลยล่ะ

13.กัปตันส่วนใหญ่จะห้ามไม่ให้ลูกเรือถ่ายรูปหรือสนใจอย่างอื่น เพราะหากสมาธิไม่อยู่กับตัว นั่นอาจหมายถึงชีวิตที่อาจหลุดลอยไปในพริบตา

14.ลูกเรือต้องทำงานรวด 20 ชั่วโมง เป็นเวลา 3-7 วัน และนั่นก็เหนื่อยนรกเชียวล่ะ

15.การจับปูอลาสก้าเหมือนพาตัวเองไปเสี่ยงดวง มันเหมือนซื้อหวย เพราะแม้แต่กัปตันก็ไม่รู้ว่าจะคว้าน้ำเหลวรึไม่

16.แต่แม้มันจะกดดันและบ้าระห่ำมาก แต่งานนี้ก็ท้าทายมากเช่นกัน และมันสนุกมากทุกครั้งที่ได้แบ่งปันเรื่องราวการผจญภัยแบบโคตรมันกับเพื่อนบนเรือแต่ละคน

17.บางทีเครนที่ใช้ยกกรงจับปู ก็เกิดข้อผิดพลาดและปล่อยให้กรงขนาด 800 ปอนด์ตกลงมาใส่หัวใครก็ได้ ซึ่งนี่ถือเป็นอันตรายที่เรือแทบทุกลำต้องเจอ

18.ถ้าคุณเอาชนะทะเลคลั่งได้ ถ้าคุณรอดชีวิตกลับมาได้อย่างประสบความสำเร็จ ภายในเรือมักจะเต็มไปด้วยปู Opilio Crab 200,000 ตัว และ King Crabs 150,000 ตัวต่อลำ

ที่มา: businessinsider