ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีทุเรียนออกมามาก นอกจากพันธุ์ที่คุ้นเคยกันดีอย่าง หมอนทอง ชะนี และ ก้านยาว แล้ว ยังมีพันธุ์พื้นเมืองอื่นที่มีรสชาติอร่อยไม่แพ้กัน
อย่างที่จังหวัดปราจีนบุรี ก็จะมีทุเรียนหมอนทอง ที่มีรสชาติดี และเนื่องจากปลูกในพื้นที่จังหวัดปราจีนบุรี ที่มีสภาพภูมิอากาศต่างไปจากจังหวัดอื่นๆ ในภาคตะวันออก ทุเรียนพันธุ์นี้ จึงมีรสชาติอร่อย เนื้อแน่น มีเอกลักษณ์ของตัวเอง จนเรียกกันในชื่อเฉพาะว่า ทุเรียนปราจีนบุรี
ส่วนที่จังหวัดพังงา ก็มี ทุเรียนพันธุ์ “สาลิกา” หรือ ที่เรียกกันเป็นภาษาถิ่นว่า “เรียนสากา” เป็นทุเรียนที่มีรสชาติหวานมัน และมีกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งเป็นผลไม้ท้องถิ่นที่นิยมปลูกกันมากในพื้นที่อำเภอกะปง จังหวัดพังงา
ทุเรียน สาลิกา จาก จ.พังงา
ลักษณะผลค่อนข้างกลม คล้ายลูกแอปเปิ้ล ซึ่งสามารถตั้งได้โดยไม่ล้ม เมื่อผลยังดิบสีเปลือกจะมีสีเขียวเข้ม เมื่อผลแก่สีจะอ่อนลงเล็กน้อย และมีสีน้ำตาลอ่อนบริเวณร่องพู เมล็ดภายในส่วนใหญ่เป็นเมล็ดลีบ ขนาดเล็กเกือบทั้งหมด รสชาติหวานมัน และมีความหวานมากกว่าทุเรียนพันธุ์พื้นเมืองอื่นๆ
เนื้อทุเรียนมีสีเหลือง เนื้อหนา ละเอียด ไม่มีเส้นใย เนื้อแน่น ไม่เละ มีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ แต่ไม่ฉุน น้ำหนักต่อผลโดยเฉลี่ยประมาณ 1 - 2 กิโลกรัม เป็นทุเรียนอีกพันธุ์หนึ่งที่ต้องสั่งจองล่วงหน้า (ข้อมูลจากนางอุษณี เจียมรา นักวิชาการส่งเสริมการเกษตรชำนาญการ กรมส่งเสริมการเกษตร)
ส่วนอีกพันธุ์ที่ได้รับความนิยมมากในปัจจุบันคือ ทุเรียนหลงลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ ทรงผลสวยคล้ายผลมะเฟือง เป็นพูชัดเจน รสชาติหวานมัน กลิ่นอ่อน ไม่ฉุน เนื้อละเอียดเหนียว
ทุเรียนหลงลับแล จากอุตรดิตถ์ (ขอบคุณภาพจาก คุณสุธานิธิ์ หะวานนท์)
และทุเรียนพันธุ์นี้ก็อีกเช่นกัน ที่ต้องสั่งจอง และส่งทางไปรษณีย์ ราคาตกกิโลกรัมละ 300 บาท