...กระโถนสังกะสี...
...กล่องข้าวออมสิน (Lunch Box from GSB.)...
กล่องข้าวออมสิน เคยได้ใช้ครับสมัยเรียนชั้นประถม ธนาคารออมสินเป็นธนาคารของเด็ก ๆ จริง ๆ เพราะสามารถฝากเงินที่เก็บไว้ในกระปุกออมสินได้แม้จะเล็กน้อยเขาก็รับฝาก จะเอาไปทั้งกระปุกเขาก็ยินดีทุบกระปุกให้และนับให้เสร็จสรรพ
...อัฐ Siam (Thailand) Money...
...กระทิงแดงแบบไทยๆ (Red Bull)...
Red bull mixed with white liquor. ดูโฆษณานี้แล้วค่อนข้างนึกถึงบรรยากาศวิถีชีวิตบ้านนอกมาก ๆ เพราะสมัยนี้แม้จะมีเครื่องดื่มชูกำลังหลายยี่ห้อไม่ได้มีแค่กระทิงแดงอีกต่อไป แต่ก็ยังนิยมนำมาผสมกับเหล้าขาวหรือที่เขาเรียกตามศัพท์บ้าน ๆ ว่า "ผ่า" นั่นเอง เอากระทิงแดงมาผ่าเหล้าเพื่อไม่ให้กินยาก เพราะเหล้าขาวรสชาดฝาดร้อนไม่ลื่นคอ รสค่อนข้างแรงไปนิด เพิ่มกระทิงแดงเข้าไปจะออกหวาน ๆ ดื่มง่ายคล่องคอขึ้น และหอมหวานขึ้นเยอะ แต่ยังไงก็เมา..
เครื่องดื่มประเภทนี้เท่าที่รู้จักมา เริ่มต้นน่าจะเป็นลิโพ เป็นตราแรก ๆ ที่ออกตลาด จากนั้นก็มีกระทิงแดง และอื่น ๆ ตามมาเป็นจำนวนมาก ก็คงจะมีกำไรดีอยู่นะถึงได้แข่งขันกันสูงขนาดนี้ วิถีชีวิตคนไทยก็เริ่มเปลี่ยนไป จากเดิมการจะได้กำลังงานเพื่อเริ่มต้นวันใหม่หรือการทำงานต่าง ๆ ต้องกินข้าว หรือไม่ก็เป็นพืชพื้นบ้านต่าง ๆ ที่ให้ความรู้สึกกระตุ้น อย่างใบกระท่อม แต่ยุคปัจจุบัน คนเราหันไปดื่มเครื่องดื่มแบบนี้กันจนเป็นเรื่องปกติของการดำเนินชีวิตไปแล้ว โดยเฉพาะบรรดาผู้ใช้แรงงานทั้งหลาย ไม่ง้อสารอาหารจากข้าวเป็นจานกันแล้ว ตื่นเช้าก็รีบหาเครื่องดื่มชูกำลังกันเลย หรือเวลาง่วงอ่อนแรงแทนที่จะพักผ่อนให้หายกลับเพิ่มความกระปรี้กระเปร่าด้วยน้ำหวานชูกำลังอย่างนี้เช่นกัน ก็ไม่รู้ดีไม่ดีต่อสุขภาพ แต่ขายดีกันเหลือเกิน
...ถุงกระดาษ โชคดี...
ถุงกระดาษ โชคดี หรือแบบอื่น ๆ ที่เคยนิยมใช้กันแต่ก่อนจะอยู่ในวิถีชีวิต ไม่ว่าจะสาวในเมืองกรุงหรือสาวบ้านนอก ถ้าจะไปธุระปะปังที่ไหนมักไม่ลืมการใส่สัมภาระต่าง ๆ ลงไปในถุงกระดาษเหล่านี้ สมัยก่อนจำได้ว่าแม่มักจะใส่เสื้อผ้าหรือบางครั้งเอกสารสำคัญตอนเข้าไปทำธุระในเมือง แต่นั่นมันก็หลายปีมากแล้ว
ที่จริงนอกจากถุง โชคดีแล้วยังมีถุงอีกหลายลวดลาย แต่ก็เป็นไปลักษณะเดียวกัน แล้วแต่เจ้าของร้านคิดอยากจะพิมพ์อะไรลงไป บางครั้งก็เป็นชื่อร้านค้า แต่หลายร้านก็ไม่ลงทุนพิมพ์ชื่อตัวเองก็เอาแบบที่เป็นมาตรฐานอยู่แล้ว ซึ่งพิมพ์คำว่า โชคดี เอาไว้แล้ว และด้านหลังของหรืออีกด้านหนึ่งของถุงโชคดีก็จะเป็นลายตารางหมากรุก หรือบางคนก็เรียกว่าหมากฮอสนั่นเอง
...เหรียญ 10 สตางค์ ร.ศ. 129...
Rama V nickel pattern coin 10 Satang. : RS. 129
เหรียญเก่าสตางค์รูราคา 10 สตางค์ ร.ศ 129 ซึ่งดูแล้วค่อนข้างเก่าแก่ถ้าเทียบเป็นปี พ.ศ ก็คือ พ.ศ. 2453 ตรงกับปี ค.ศ 1910 ซึ่งตรงกับสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นเหรียญนิเกิลตราอุณาโลม-พระแสงจักร ก็คิดว่ามูลค่าของมันเองคงจะมากกว่าราคาที่ติดอยู่ที่ตัวหลายเท่านัก น่าเก็บไว้อย่างยิ่งเพื่อให้ลูกหลานเราได้รับรู้เรื่องราวในอดีตบ้าง แม้ไม่มากก็ยังดีที่จะได้สัมผัสของจริงสิ่งเล็ก ๆ แบบนี้ได้
...เตารีดเก่าทองเหลือง...
เตารีดทองเหลืองใช้ถ่านนะค๊ะ เป็นอะไรที่ยังจดจำไม่ลืมเลือนจริง ๆ เสื้อไหม้เป็นรูปสามเหลี่ยมไปหลายตัว เพราะฝีมือการรีดผ้ายังไม่เก่งกาจพอ ใส่ถ่านลงไปกะประมาณไม่ถูก ไฟแรงเกินไปรีดลงบนผ้าบาง ๆ ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก กลัวค่ะ กลัวจะโดนแม่ดุ เพราะเขาสอนเอาไว้แล้วว่าก่อนลงรีดจริงต้องลองกับใบตองเสียก่อน ถ้าไฟแรงเกินใบกล้วยจะเหี่ยวไหม้อย่างรวดเร็ว แต่ถ้าพอดีก็แค่ทำให้ใบตองเหี่ยว อันนี้สังเกตกันได้ แต่เพราะความรีบร้อนไม่ได้ทดลองจึงต้องสูญเสียเสื้อไปฟรี ๆ แต่ก็แลกมาด้วยประสบการณ์และความทรงจำที่ดีเมื่อในอดีต
...สมุดแจกนักเรียน (Booklet for Thai Students)...
นักเรียนประถมเมื่อสมัยหลายสิบปีที่แล้วคงจะทันสมุดที่เขาแจกให้นักเรียนกันนะเล่มโต ๆ ไม่หนา แต่มันกว้างและยาวมาก ช่วงเปิดเทอมทีไรต้องได้มาเป็นประจำ หรือในงานสำคัญที่มีกิจกรรมอย่างงานวันเด็ก หรือขึ้นปีใหม่ มีการแสดงของนักเรียนหรือประกวดอะไรก็แล้วแต่เป็นต้องได้บ่อย ๆ ซึ่งมักจะมาพร้อมกับดินสอด้ามไม้สีน้ำตาล
ส่วนด้านหลังมักจะเป็นตารางสูตรคูณหรือภาพอย่างอื่นเช่นที่จำได้ติดตาคือภาพคนติดยานั่งงอเข่าก้มหน้าตัวผอมซีด นึกถึงภาพเหล่านี้แล้วอยากย้อนกลับไปตอนประถมมาก ๆ แต่พอนั่งมองเด็กสมัยนี้แล้วเขาได้ใช้ของดี ๆ กันนะ สมุดแต่ละเล่มสีสันสดใส ปกสวยงามเคลือบมันวับ เพราะเทคโลโลยีการพิมพ์และการผลิตพัฒนาขึ้นนั่นเอง
ถ้าให้เอาสมุดแบบเก่าอย่างนี้ไปแจกเด็กนักเรียนสมัยใหม่ไม่รู้จะเอากันไหม..จำได้ว่าในช่วงระยะหลังมีสมุดแบบเดียวกันรูปแบบเหมือนกันแต่ลดขนาดให้เล็กลงเท่ากับสมุดในปัจจุบันแจกด้วย
...แบบทรงผมมาตรฐาน (Thai men hairstyles)...
...เหล้า "พ่อโขง" เกี่ยวอะไรกับเหล้า "แม่โขง"...
ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกับเหล้าแม่โขงที่ยังได้รับความนิยมอยู่ในปัจจุบันนี้ แต่แค่ชื่อก็ทำให้เรานึกอยากเอามาเกี่ยวข้อง เพราะที่ดังอยู่ในปัจจุบันเป็นเหล้าตัวแม่ "แม่โขง" ซึ่งมันก็นึกภาพเกี่ยวโยงไปหาแม่น้ำโขงที่ยิ่งใหญ่ของอินโดจีน แต่ "พ่อโขง" ในปัจจุบันไม่เห็นมีขาย ในอดีตมีตัวตนและขายอยู่จริง เพราะมีบางคนเคยเจอภาพโฆษณาในนิตยสารมวยเมื่ออดีตในปี พ.ศ. 2493 แต่จะเลิกขายหรือล้มเลิกกิจการไปด้วยเหตุใดยังหาข้อมูลไม่พบ เพราะข้อมูลในอินเตอร์เน็ตเองก็มีน้อยมาก มีแต่คนโพสต์ภาพโฆษณาเอาไว้แค่นั้นแต่ไม่เคยเห็นตัวจริงหรือขวดจริง ๆ
แต่ก็เป็นบรรยากาศเก่า ๆ อีกรูปแบบหนึ่ง เพราะข้อมูลการโฆษณายุคก่อนยังไม่มีการเตือนเรื่องอันตรายจากการดื่มเหล้าปรากฎในหน้าโฆษณาแม้แต่น้อยเพราะเขายังไม่มีการบังคับให้เตือน จึงมีแต่ข้อความบรรยายในเชิงบวกของเหล้าด้านเดียว
และตัวอักษรที่ใช้ในการสร้างเป็นสัญลักษณ์ของตราสินค้าเหล้าพ่อโขงก็เป็นแบบเดียวกันกับเหล้าแม่โขงที่เราพบเห็นอยู่ในปัจจุบันด้วย