วิกฤติสังคมหื่น

ความเป็นไปของสังคมไทยทุกวันนี้ท่านเชื่อหรือไม่ว่าเกิดความเสื่อมโทรมมากเพียงใด ผมขอยกตัวอย่างในเรื่องของการดำเนินชีวิตของคนบางกลุ่มที่ทำให้เกิดความรุนแรงหรือที่เราๆท่านๆเรียกว่า “ วิกฤติ” แต่วิกฤติในที่นี้กลับเป็นเรื่องใกล้ตัวที่เรามองข้ามไปไม่เห็นความสำคัญของมันโดยที่คนส่วนใหญ่ในสังคมกลับมองว่าเป็นเรื่องที่ธรรมดา
แต่ขณะนี้ในสังคมบ้านเราวิกฤติชนิดนี้ทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้นนั่นคือ วิกฤติสังคมหื่น ซึ่งวิกฤติชนิดนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการขายบริการทางเพศ การแสดงออกเรื่องเพศที่ไม่เหมาะสม การแสดงออกเรื่องเพศที่ไม่ถูกสถานที่ ไม่ถูกเวลาและไม่ถูกกาลเทศะ ตัวอย่างง่ายๆคือตามท้องถนน แค่คุณขับหรือนั่งรถไปตามสนามหลวง สวนลุมพินี หรือตามสถานบันเทิงหรือบริการชื่อดัง ก็สามารถพบเห็นหญิงสาวทั้งวัยรุ่นวัยทำงาน ยืนเรียงรายอยู่เป็นระยะ แม้แต่ในวัยนักเรียนนักศึกษา
อย่างเช่นบริเวณถนนหลังโรงแรมแห่งหนึ่งย่านมักกะสัน ซึ่งเสมือนเส้นทางการทำมาหากินของหญิงสาวกลุ่มหนึ่งโดยการพลีกายแลกเงิน ปรนเปรอความสุขแก่ผู้ที่อยากเชยชมในเรือนร่างของเธอ บนเส้นทางระยะสั้นที่มีหญิงสาวยืนให้แขกที่ผ่านมาได้เลือกใช้บริการกันอย่างโจ่งแจ้ง มีรถส่วนตัวและรถแท็กซี่จอดเข้าเทียบข้างพวกเธอมากมายหลายคัน แสดงให้เห็นถึงสภาวะเสื่อมโทรมของสังคมที่ถูกกัดกร่อนไปตามยุคสมัยและวัฒนธรรมทางเพศที่เปิดรับเข้ามาจากตะวันตก และด้วยสภาวะเศรษฐกิจที่ตกต่ำเงินหายาก งานมีน้อย หญิงสาวเหล่านี้จึงใช้หลุมดำแห่งสังคมในการหาเงินเพื่อเลี้ยงชีพของพวกเธอด้วยการขายบริการ โดยมีแม่เล้าคอยโบกรถและแนะนำเด็กๆให้แก่นักท่องเที่ยวที่มาจอดรถ หรือแม้กระทั่งบางคนมีรถราคาหลายแสนเป็นของตัวเองแต่ก็กลับมาทำอาชีพขายบริการ
ถนนเส้นนี้เหมือนถนนธุรกิจการค้ากามในยามค่ำคืน มีการต่อรองราคาเลือกดูหญิงสาวเหมือนดั่งผักปลา โดยที่ไร้การสอดส่องดูแลของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองทั้งๆที่เลี้ยวออกจากถนนเส้นนั้นไปไม่ถึง50เมตรมีตำรวจตั้งด่านจับรถที่ทำผิดกฎจราจรอยู่ จึงก่อให้เกิดปัญหาทางสังคมต่อไปอีกมากมายไม่ว่าจะเป็น ฆาตกรรม ฆ่าข่มขืน การหย่าร้างของสามีภรรยา สร้างปัญหาให้ครอบครัวให้กับลูกหลาน เป็นปัญหาสังคมสืบต่อไป
การกระทำเช่นนี้เราเคยคิดกันว่า “ถ้าไม่มีคนซื้อก็จะไม่มีคนขาย” ซึ่งนั่นก็เป็นคำพูดที่ถูกต้อง แต่ถ้ายังไม่มีคนคิดที่จะหยุดซื้อแล้วหญิงสาวเหล่านั้นจะหยุดทำงานเช่นนี้ได้อย่างไรกัน
ไม่เว้นแม้แต่ตามสถานที่ขายบริการดังกล่าว การกระทำที่แสดงออกในเรื่องเพศที่ไม่เหมาะสมในสถานศึกษาก็จัดได้ว่าเป็น “วิกฤติสังคมหื่น” ได้เช่นเดียวกัน
นักศึกษาผู้หญิงแต่งตัวโป๊ ใส่เสื้อรัด ใส่กระโปรงสั้น ก็เป็นเรื่องที่พูดกันอย่างไม่มีวันจบในสังคมทุกวันนี้ ในความคิดของวัยรุ่นกลับมองเป็นแฟชั่นเป็นเรื่องที่ปกติ แต่คุณคิดหรือไม่ว่าถ้าผู้ชายมองก็ทำให้เกิดความรู้สึกเรื่องเพศได้ด้วยเหตุผลนี้แหละทำให้เกิดอาชญากรรมมากขึ้นในสังคม
หรืออีกส่วนหนึ่งที่เป็นแฟนกันก็เดินจับมือ กอด หอมแก้มกันในสถานศึกษาโดยที่ไม่สนใจสายตาถึงคนรอบข้างหรือสนใจครูบาอาจารย์ การกระทำเหล่านี้บางครั้งก็ทำให้บานปลายไปถึงเด็กมัธยมซึ่งเกิดการลอกเลียนแบบกลายพฤติกรรมทีไม่เหมาะสมจนทำให้เวลานี้เมืองไทยเรานั้นมีคลิปร่วมเพศของนักเรียน นักศึกษาออกมาเผยแพร่กันอย่างโจ๋งครึ่ม ซึ่งผมคิดว่าเป็นเรื่องที่เราควรจะละอายใจว่าอนาคตของชาติจะมาเสียชื่อเสียงด้วยเรื่องเช่นนี้
นี่ถือว่าเป็นแค่เศษเสี้ยวหนึ่งในการนำเสนอ แต่ยังมีผู้หญิงอีกส่วนหนึ่งที่หาเวลาว่างจากการเรียนหรือการทำงานตอนกลางวันไปเป็นพริตตี้เต้นโชว์ตามงานหรือตามสถานบันเทิงต่างๆ ซึ่งตรงนี้คนที่ไปดูงานไม่ได้ไปดูแต่การเต้นเท่านั้นบางคนได้นำเอากล้องชนิดต่างๆไปถ่ายเก็บไว้หรือไม่ก็ถ่ายแล้วนำมาไรท์ลงซีดีหรือดีวีดีออกขายทำกำไรให้กับตัวเองโดยเป็นความคิดที่ร้ายแรงมากในสังคมทุกวันนี้
เรื่องที่ผมนำเสนอมาอาจจะเป็นเรื่องที่เห็นกันอย่างชินชาในสังคมไทยและบางคนอาจเห็นว่าเรื่องเหล่านี้นำเสนอมามากพอแล้วคงแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ แต่การนำเสนอครั้งนี้ก็อยากจะย้ำให้คนที่เกี่ยวข้องหรือคนทุกๆคนช่วยกันดูแลในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นถ้าคุณมีลูกหลานในอนาคตสังคมของเราจะเป็นอย่างไรถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ผมเป็นเพียงแค่เสียงเล็กๆเสียงหนึ่งในสังคมที่อาจจะเป็นต้นเสียงที่ทำให้เรากลายเป็นกระบอกเสียงที่ใหญ่ได้ถ้าเราคิดจะช่วยกันเป็นหูเป็นตาให้กับสังคมของเราเพื่อช่วยกันจรรโลงสังคมให้ดีขึ้นและไม่ทำให้ชาวต่างชาติหรือเพื่อนบ้านประเทศอื่นๆมองดูประเทศไทยเราว่าเป็นเมืองแห่งบริการเรื่องเพศ
ภาพจาก http://www.google.com/