เล่าขานตำนาน “เกอิชา” ให้โลกได้รับรู้

หากพูดถึงเมืองหลวงเก่าแก่อย่างเกียวโตของญี่ปุ่นแล้ว สิ่งที่บ่งบอกความเป็นเอกลักษณ์ของเมืองนี้ก็คงจะเป็นสถาปัตยกรรม วัด และสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่าบ่งบอกความเป็นญี่ปุ่นดั้งเดิมได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ anngle เราได้นำเอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นเกียวโตได้อย่างชัดเจนมาให้คุณได้รู้จักกันมากขึ้น นั่นก็คือ เกอิชา (芸者) ไมโกะ (舞妓) และเกโกะ (芸妓)　

เกอิชา แปลตรงตัวก็คือนักศิลปะ ที่สร้างความสำราญด้วยความสามารถทางศิลปะ เช่น การร้องรำทำเพลง เต้นรำ เป่าขลุ่ย ตีกลอง เป็นต้น ซึ่งบางครั้งเราก็เรียกว่า เกโกะ ส่วนไมโกะนั้น คือเด็กที่กำลังฝึกเป็นเกอิชา ในอดีตจะหมายถึงเด็กผู้หญิงตัวค่อนข้างเล็ก ไม่เปิดคอเสื้อเผยแผ่นหลังมากเหมือนทุกวันนี้ การแต่งตัวจะเป็นกิโมโนยกไหล่และการแต่งผมสไตล์เกียวโต แต่ปัจจุบันไมโกะที่ยกเลิกไปกลางคันทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นเกอิชาก็มีมากขึ้น

ไมโกะถือว่ามีสถานะทางสังคมค่อนข้างดี แต่ในเกียวโตจะหมายถึงเด็กนั่งดริ๊งค์ที่รับแขกเฉพาะเท่านั้น ไม่ใช่ว่าใครจะมาหิ้วไปก็ได้ และที่สำคัญคือการที่จะเลื่อนขึ้นเป็นเกอิชาได้นั้นต้องผ่านบททดสอบที่ยากลำบากพอสมควร ไม่ได้เป็นกันง่ายๆอย่างที่คิดเลยทีเดียว

ย่านที่มีเกอิชาอยู่ภาษาญี่ปุ่นจะเรียกว่า คะงะอิหรือฮานะมะจิ (花町) ซึ่งในเมืองเกียวโตนั้นจะมีย่านที่โด่งดังเหล่านี้อยู่ประมาณ 5 แห่ง หากใครที่มีโอกาสไปแวะเวียนเที่ยวชมก็ยังคงมีให้สัมผัสได้อยู่

เพื่อเป็นการดำรงรักษาเอกลักษณ์ความเป็นเกียวโตของเกอิชาเอาไว้ มีโปรดิวเซอร์ชาวอังกฤษคนหนึ่งได้รวบรวมทำชีวประวัติของเกอิชาและไมโกะมาทำเป็นภาพเคลื่อนไหว โดยใช้ชื่อผลงานว่า “Miehina the Kyoto Geisha” เป็นการบอกเล่าเรื่องราวความเป็นมาของเกอิชาตั้งแต่รากฐานของสิ่งนี้ โดยกล่าวว่า “จริงๆแล้วในเกียวโตน่ะ การเป็นไมโกะหรือเกอิชานั้น ไม่ใช่งานพิเศษนะ แต่มันคืออาชีพหนึ่ง”

อย่างไรก็ตาม วีดิโอชีวประวัติชุดนี้ก็เป็นที่กล่าวขานถึงทั้งในประเทศญี่ปุ่นเองและชาวต่างชาติที่สนใจในวัฒนธรรมเก่าแก่ของดินแดนอาทิตย์อุทัยแห่งนี้ นับว่าเป็นอีกแง่มุมหนึ่งของชีวิต ที่ทำให้คุณเข้าใจเหตุผลความเป็นมาของอาชีพขายบริการตามแบบฉบับของญี่ปุ่นอย่างลึกซึ้งเลยทีเดียว

ผู้เขียน : kentaropooh:http://anngle.org/th/