ปล. เอามาจากเว็บอีกทีนะครับ น่าสนใจ อ่านเอานะ ใครมีหลักฐานอื่น ก็ ขอด้วยนะคราฟ
วันนี้ผมได้เอกสารชุดนึงมา ซึ่งมีข้อมูลที่อ่านแล้วดูน่าสอดคล้องกับความเป็นจริงได้มากกว่า ว่าเมืองไทยหรือประเทศเพื่อนบ้าน น่าจะเป็นแหล่งกำเนิดพุทธศาสนามากกว่าในอินเดีย
โดย ความเห็นส่วนตัวของผมแล้ว ก็เคยสงสัยเหมือนกัน ว่า ถ้าเกิดในอินเดียจริง ทำไมคนอินเดียไม่ได้นับถือพุทธเป็นหลัก กลับเป็นคนไทย ลาว พม่า จีน หรือประเทศใกล้ไทย
แล้วภาษาหรือวัฒนธรรมต่างๆ ของเราก็สอดคล้องกับพุทธประวัติมากกว่า ประการสุดท้ายคือ ผมไม่เห็นลักษณะของคนอินเดียที่จะตรงกันกับในพุทธประวัติได้เลย ไม่ว่าจะความนอบน้อม บุคคลิกลักษณะ ผิวพรรณ (ส่วนใหญ่มีแต่ดำ ซึ่งในพุทธประวัติ กล่าวถึงคนผิวสีทองหรือขาวมากกว่า) นิสัย (ไม่ซื่อสัตย์ หลอกลวง เอาเปรียบ ตระหนี่) ภาษา ความเชื่อ ศาสนา อาหารการกิน
เคยอ่านเจอมาว่า หลักฐานต่างๆ ในอินเดีย ถูกจัดทำขึ้นใหม่โดยกลุ่ม(ประเทศและศาสนา) ที่ต้องการบิดเบือนหลักฐานทางพุทธศาสนาในบ้านเรา เนื่องจากแต่ครั้งโบราณกาลมาเมื่อมีการเผยแพร่ศาสนา(อื่น)เข้ามาในแถบนี้ ปรากฏว่าพุทธศาสนิกชนในแถบบ้านเราโดยเฉพาะในประเทศไทยยึดมั่นในพระพุทธศาสนา มาก ยากต่อการชักชวนให้เข้ารีต และยากต่อการเข้าครอบงำและปกครอง ซึ่งต้องใช้แผนทำลายที่ศาสนาก่อนที่จะเข้ายึดครอง จึงเป็นที่มาของการสร้างหลักฐานใหม่ๆ ที่อินเดียขึ้น
จริงๆ แล้วสถานที่ต่างๆ ที่มีระบุไว้ในพระไตรปิฎกนั้น ตรงตามลักษณะภูมิประเทศและตรงตามชื่อเรียกในท้องถิ่นของไทยมากมาย ลองหาอ่านดูได้จาก http://www.life-alonguniversity.com/buddhabirthplace/
เรื่อง นี้ ชาวอินเดียบางคนที่เขาศึกษาเรื่องวัฒนธรรมของเขาจริงๆ เหมือนจะรู้อยู่แก่ใจดี หลายปีก่อน ดิฉันถูกเพื่อนชาวอินเดียถามถึงเรื่อง buddha birthplace ที่เมืองไทย ว่ารู้เรื่องนี้ไหม ถ้ามีหนังสือหรือบทความใดที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ช่วยส่งไปให้เขาหน่อย ตอนนั้นเรายังเบาปัญญาในเรื่องนี้มาก จึงไม่ค่อยรู้เรื่อง จนหลายปีต่อมาได้มาอ่านเจอจากในลิ้งค์ที่ให้มาด้านบน จึงพอกระจ่างใจในเรื่องที่เพื่อนถาม
อีกเรื่องที่ทำให้ดิฉันค่อนข้างเชื่อว่าพุทธศาสนาเกิดในเมืองไทยก็คือ คำพูดของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่มีการถ่ายทอดกันต่อๆ มาก ว่า
"มีคนสงสัยว่า หลวงปู่มั่นเคยไปอินเดียเพื่อสักการะสังเวชนียสถานทั้งสิ่ หรือไม่ ก็มีการยืนยันว่า ท่านไม่ไปเพราะไม่เชื่อว่า พระพุทธเจ้า ประสูติใน อินเดีย แต่ ท่านเคยไปพม่า ตามที่อาจารย์มุตโตทัยบันทึกไว้ (หน้า ๖๔) ท่าน บอกว่า ที่พม่าไม่ค่อยมีผู้ปฏิบัติที่จะได้ถึงอริยมรรค "...คงมี็แต่ตาผ้าขาว ที่ท่านอยู่จำ พรรษาด้วยเท่านั้นไ้ด้มรรคที่ ๓ ซึ่ง ไม่เหมือนเมืองไทย (ผู้ได้อริย มรรค)มีมาไม่ขาดขาย เกิดจากการปฏิบัติบ้าง จุติจากสวรรค์มาบ้าง เพราะไทย คือ ศูนย์กลางพระพุทธศาสนา ต่างประเทศที่ ไม่อยู่ในแวดวง พระพุทธศาสนา (ก็)ยิ่ง ห่างไกลออกไปเพราะอยู่นอกวงจรนอกแวดวง (คงเหมือนกับต้นไม้ เมืองหนาว นำไปปลูกในเมืองร้อน ไม่ได้-บก.)
...หลวงปู่พูดทีเล่นทีจริงว่า พวกที่ไปสอนพระพุทธศาสนาให้ฝรั่งนั้น สอนให้เขาเป็นอะไร จะสอนจนได้ สำเร็จมรรคผลนั้นเป็นไปไม่ได้ดอก เพราะเป็นพาหิราประเทศ (พาหิรา หมายถึงภายนอกหรือนอกวง-บก.) คนไทยเราก็พอสอนได้ โอกาสได้ มรรคผลมี เพราะอยู่ใน วงศ์พระพุทธ ศาสนา มีบารมีอันเคยอบรม สั่งสมมาแล้ว ท่านหลวงปู่ว่า..." หลวงพ่อมุตโตทัยกล่าว.
เรื่อง นี้อาจไม่สำคัญเท่าการน้อมนำใจปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง แต่อย่างน้อยการรู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหามเช่นนี้ อาจเป็นกำลังใจให้ผู้กำลังตั้งใจปฏิบัติ มีกำลังใจที่ดี มีความมานะมากขึ้นว่า เราคนไทยอยู่ในวงศ์พระพุทธศาสนา ถ้าพากเพียรปฏิบัติ นิพพานคงอยู่ไม่ไกลค่ะ
ปล.2 แม่ผม(เจ้าของกระทู้) เคยไปปฎิบัติธรรม เจอ ลุงคนนึงที่เคยบวช แต่ตอนนี้สึกออกมาเป็น มัคทายกปฎิบัติธรรม เขาไป ไถนา เจอ พระเขี้ยวแก้ว เป็นหินสีเขียวๆคล้ายฟัน แกแห่ไปทั่ว อำเภอเลยว่าเป็นพระเขี้ยวแก้ว ของพระพุทะเจ้า และแกก็ จะพูดบ่อยๆ ว่า เมืองพาราณสี เมือง ต่างๆในพุทธประวัตินั้น อยุ่ในไทยนี้ ไม่ได้อยู่อินเดีย พวกฝรั่ง มันหลอก ไรประมารนี้ แล้วแต่คนเชื่อนะครับ