หาชมยากการเก็บน้ำผึ้งในเนปาล

การหาน้ำผึ้งถือเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมของชาวเนปาล มีการค้นพบภาพแกะสลักบนหินย้อนหลังไปเมื่อ 13000 ปีก่อนเป็นเครื่องยืนยันว่าได้เกิดขึ้นมาอย่างยาวนานจนกลายมาเป็นวัฒนธรรมสำคัญของชาวเนปาล

ในประเทศเนปาลนั้น ถือว่ากิจกรรมนี้ เป็นส่วนหนึ่งของการดำรงชีวิต ที่บางคนก็ยึดเป็นอาชีพในการทำมาหากินเพราะว่าที่นั่น เป็นแหล่งสายพันธ์ผึ้งขนาดใหญ่ เช่นพันธ์ Apis laboriosa ผึ้งพวกนี้ ชอบทำรังบนหน้าผา หรือไม่ก็บนตีนเขา เราสามารถเห็นนักตีผึ้ง ใช้เชือกและบันได ปีนไต่เพื่อที่จะไปตีผึ้งบนหน้าผาสูงๆ โดยใช้ควัน เพื่อให้ผึ้งบีนออกไปให้หมดก่อนการตี หลังจากนั้นจะใช้ตะกร้า รองรับรังผึ้งซึ่งจะมีคนรออยู่ด้านล่าง

การตีผึ้งนั้น มักจะทำสองครั้งต่อปี ที่หุบเขาหิมาลายัน การไปตีผึ้งแต่ละครั้งต้องไปหลายคน และใช้เวลาประมาณ 2 -3 ชม.ขึ้นอยู่กับ ว่ารังผึ้งอยู่สูงแค่ไหน และยากลำบากขนาดไหนก่อนการตีผึ้ง มักจะทำพิธีที่ด้านล่างของหน้าผาก่อน โดยพิธีกรรมของแต่ละชนเผ่าจะแตกต่างออกไป เช่นจะต้องมีการบวงสรวงด้วยดอกไม้ ผลไม้ และข้าวหลังจากนั้น ก็เริ่มใช้ไฟ รมควัน จากด้านล่างของหน้าผา ให้ควันไปรมรังผึ้ง เพื่อให้ผึ้งหนี จากนั้น ใช้เชือกและบันไดไต่ขึ้นไปตัดรวงผึ้งออกมา

ปัจจุบันมีหลายคณะทัวร์นิยมพานักท่องเที่ยวไปดูกรรมวิธีการตีผึ้ง ซึ่งจะพาไปหลายๆ ที่เพื่อดูขั้นตอนต่างๆ ซึ่งเส้นทางจะต้องเดินด้วยเท้า ระหว่างทางนั้นนักท่องเที่ยวจะได้ชมทัศนียภาพอันสวยงามตลอดการเดินทาง เส้นทางยอดฮิต ที่ไปดูการตีผึ้ง คือ Bhujung, Nai Chi, Pasgaon, Naya Gaun, Ludhi and Dare นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่ได้ไปสัมผัสต่างเกิดความประทับใจและตะลึงกับขั้นตอนการตีรังผึ้งซึ่งต้องใช้ความกล้า ความรวดเร็วและเสี่ยงตายแทบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะใช้วิธีนี้มาช้านานจวบจนปัจจุบัน

ชนเผ่าราย (Rai) เป็นชนเผ่าที่อยู่ในประเทศเนปาล พวกเขาเป็นนักล่าน้ำผึ้งที่อยู่ตามหน้าผาอย่างเช่นรังผึ้งพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก Apis laboriosa นักล่าน้ำผึ้งจะแบกเชือกที่ทำมาจากไม้ไผ่ยาวกว่า 250 ฟุต ทำงานกว่าสี่ชั่วโมงเพื่อเก็บน้ำผึ้ง และผจญกับฝูงผึ้งนับพันๆ ตัว