ปูนในสมัยอยุธยา

การใช้ปูนนั้นมีมาตั้งแต่สมัยก่อนทวารวดี แต่ไม่ใช่ปูนซีเมนต์ เป็นปูนธรรมชาติ เป็นปูนแบบโบราณที่เรียกว่า ''ปูนตำปูนหมัก'' โดยนำปูนจากธรรมชาติมาหมัก และตำเข้ากับส่วนผสมอย่างอื่นที่ทำให้เกิดความเหนียวและคงทนถาวร เช่น น้ำอ้อย ไว้ใช้ทำงานปูนปั้นต่างๆ ส่วนปูนก่อ ได้มาจากการเผาหินปูนจนได้เป็นสีขาว เรียกว่า ปูนดิบ แล้วจึงเอาไปหมัก หมักปูนดิบเพื่อให้ปูนดิบดูดน้ำแล้วกลายสภาพเป็นปูนเหนียว ปูนฉาบ เขาจะใช้ปูนเหนียวนำมาผสมกับทราย เอาไว้ใช้ฉาบชั้นแรกก่อน แล้วจึงใช้ปูนเหนียวที่ตำได้ที่ให้เนื้อมันเนียนใช้ฉาบผิวนอกสุดอีกทีหนึ่ง เรียกว่า การตำปูน ส่วนอิฐนั้นมีใช้แล้วในสมัยอยุธยาเพราะเราจะเห็นจากซากโบราณสถานหลายๆแห่ง ก่ออิฐถือปูนในสมัยก่อนจึงใช้ปูนตำปูนหมักก่อประสานอิฐและฉาบ ทำให้รักษา ความคงทานได้ยาวนาน