การมีชีวิตอยู่เพื่อดูสิ่งประดิษฐ์ของตนเองทำงานได้และมีการนำสิ่งประดิษฐ์ไปใช้กัน
ทั่วโลกเป็นเรื่องราวที่น่าพอใจและยินดีอย่างยิ่ง แต่ธรรมชาติไม่เคยปราณีกับใครทุก
คนไม่อาจจะเลือกการที่จะมีชีวิตยืนยาวได้ ประวัติศาสตร์ได้บันทึกเรื่องราวของนัก
ประดิษฐ์ที่ถูกฆ่าตายด้วยสิ่งประดิษฐ์ของตนเอง เรื่องราวทั้งหมดนี้จึงกลายเป็นเรื่องที่
เหลือเชื่อและไม่น่าจะเป็นไปได้เลยสำหรับนักประดิษฐ์ที่น่าจะมีความรู้ความเข้าใจสิ่ง
ประดิษฐ์ของตนเองมากกว่าคนอื่น ๆ
Thomas Midgley
นักเคมีชาวอเมริกันที่คิดค้นทั้งน้ำมันมีสารตะกั่วและสาร CFCs (สารตะกั่วผสมในน้ำมัน
เบนซีนในสมัยก่อนทำให้เครื่องยนต์ไม่น็อค สาร CFCs ใช้มากในตู้เย็นและสเปรย์หลาย
ชนิดเป็นตัวการทำลายชั้นบรรยากาศโลก) มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักอย่างฉาวโฉ่ว่า ต้องเป็น
คนแรกที่ต้องรับผิดชอบต่อการตายของคนจำนวนมากในประวัติศาสตร์โลก แต่โชคซ้ำ
กรรมซัดผลงานประดิษฐ์คิดค้นของเขาเองทำให้เขาติดเชื้อ/ถูกทอดทิ้งให้อยู่ตามลำพัง
บนเตียงคนไข้เพราะพิษจากสารตะกั่วและโรคโปลิโอตอนเขาอายุ 51 ปี
สาร CFCs
แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ได้หยุดยั้งการประดิษฐ์และการออกแบบระบบที่สลับซับซ้อนของ
เชือก (สายดึง) และลูกรอก (มูเล่) ที่ติดอยู่บนเตียงเพื่อช่วยให้ยกตัวเขาขึ้นมาได้เมื่อจำ
เป็นและต้องการและเรื่องนี้ก็คาดเดาได้ว่าเตียงเป็นสาเหตุการตายของเขา เขาตายตอน
อายุได้ 53 ปี เพราะเชือก (สายดึง) ไปเกี่ยวพันรัดเขาจนหมดลมหายใจ
Alexander Bogdanov
ชาวรัสเซียที่ได้รับการบันทึกว่าเป็นคนเก่งในเรื่องแพทย์ นักปรัชญา นักเศรษฐศาสตร์
นักเขียนนวนิยายวิทยาศาสตร์ และนักปฏิวัติผลงานทดลองทางวิทยาศาสตร์หลายครั้ง
มาจากแนวความคิดเรื่องการฟื้นฟูร่างกายด้วยการถ่ายเลือด เขาได้ถ่ายเลือดให้กับคน
ที่มีชื่อเสียงจำนวนมากรวมทั้งน้องสาวของเลนิน (ผู้นำสหภาพโซเวียตรัสเซียคนแรก)
Bogdanov ได้ตัดสินใจที่จะให้ถ่ายเลือดให้กับตนเองจากเลือดคนไข้รายหนึ่งของเขาที่
ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคมาลาเรียและวัณโรคเขาเสียชีวิตในเวลาต่อมา จากการติด
เชื้อจากคนไข้คนนั้นหลังจากนั้นไม่นานนัก
Donald Campbell
นักแข่งรถยนต์และเรือยนต์ชาวอังกฤษ ผู้ได้รับชัยชนะทำลายสถิติโลกมาโดยตลอดได้
รับการบันทึกความเร็วสถิติโลกถึง 8 ครั้ง ในปี 1950-1960 (2493-2503) เพื่อตอบ
สนองกับความตื่นเต้นเร้าใจและชัยชนะมาตลอด จึงได้ตัดสินใจจะทำสถิติความเร็วของ
เรือในทางน้ำในปี 1966 (2509) โดยมีเป้าหมายที่จะบันทึกสถิติที่ 300 ไมล์ต่อชั่วโมง
(482.8032 กิโลเมตร)
การทำเรื่องแบบนี้ค่อนข้างอันตรายอย่างเห็นได้ชัด เขาจึงได้คิดค้นเครื่องยนต์น้ำหนัก
เบาและมีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยตั้งชื่อเรือว่า Bluebird K7 เมื่อเริ่มทดลองวิ่งในครั้ง
แรกแล้วแทนที่จะรอให้มีการปรับแต่งเครื่องยนต์/แก้ไขข้อผิดพลาดต่างๆ ก่อน เขาจึง
ตัดสินใจลงขับเรือเลยเพื่อทำสถิติในทันทีเลย สามารถทำความเร็วเกินเป้าหมาย 300
ไมล์ต่อชั่วโมง ทะลุถึง 320 ไมล์ต่อชั่วโมง (514.99008 กิโลเมตร)แต่เรื่องเศร้าที่ตาม
มาที่ความเร็ว 320 ไมล์ต่อชั่วโมง เรือทนสภาพวิกฤตทางโครงสร้างและเครื่องยนต์ไม่
ได้เรื่องนี้จึงกลายเป็นจุดจบชีวิตของนักแข่งรายนี้
William Bullock
นักประดิษฐ์ชาวอเมริกัน ในปี 1863 (2406) ได้ประดิษฐ์แท่นพิมพ์แบบโรตารี่ที่เป็นการ
ปฏิวัติอุตสาหกรรมการพิมพ์ด้วยความเร็วกับประสิทธิภาพในการพิมพ์ที่ดีเยี่ยม ในขณะที่
เขาพยายามซ่อมแซมแท่นพิมพ์เครื่องหนึ่งเท้าของเขาถูกบดขยี้โดยแท่นพิมพ์ เมื่อเขา
พยายามที่จะเตะลูกรอก (มูเล่) ให้เข้าที่เข้าทางต่อมาเท้าของเขาเน่าไป และเสียชีวิตลง
ในขณะกำลังเดินทางไปตัดเท้าข้างที่เน่าออก
Franz Reichelt
ช่างตัดเสื้อได้คิดค้น/การออกแบบเสื้อกันหนาว/ร่มชูชีพแบบลูกผสมที่อ้างว่าสวมเสื้อ
นี้แล้วจะสามารถร่อนลงพื้นดินได้อย่างนุ่มนวลหรือสามารถจะบินได้เลยทีเดียว ในการ
ทดลองครั้งแรกกลับกลายเป็นความล้มเหลวเขาเสียชีวิตทันทีหลังจากโหม่งโลก
(กระแทกพื้นดินหลังกระโดด) จากดาดฟ้าชั้นแรกของหอไอเฟล
Otto Lilienthal
ตามข้อเท็จจริงแล้วเขาเป็นคนแรกที่ประสบความสำเร็จในการใช้เครื่องร่อนบินร่อนซ้ำ
ได้หลายครั้ง เป็นคนที่ทำให้ความคิดความฝันเรื่องเรือบินเกิดขึ้นได้จริงซึ่งก่อนหน้านั้น
การทดลองในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องจินตนาการ ผลจากความสำเร็จ/ความนิยมในตัวเขา
ทำให้เขามีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันในฉายาว่า "ราชานักบินเครื่องร่อน" เขาเสียชีวิตเมื่อ
10 สิงหาคม 1896 (2449) หนึ่งวันให้หลังจากการร่อนที่ล้มเหลวโดยหล่นจากที่ความสูง
17 เมตร ทำให้กระดูกสันหลังหักเป็นสาเหตุที่ทำให้เสียชีวิต คำพูดสุดท้ายก่อนตายคือ
" การเสียสละเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก แต่ต้องทำ "
ขอบคุณค่ะที่แวะมา