วงค์ ตาวัน

หลายคนคงจำบทกวี "จดหมายจากชาวนา" ของประเสริฐ จันดำ กวีเพื่อชีวิตชาวอีสานผู้ล่วงลับ ไปแล้วกันได้

"จดหมายชาวนาฉบับนี้ เขียนที่บ้านป่าดงดอน เขียนถึงผู้อยู่ในนาคร อันความเดือดร้อนชาวนา ยิ่งใหญ่..."

มาปีพ.ศ.นี้ ในท่ามกลางวิกฤตประชาธิปไตย มีจดหมายจากชาวนา เขียนมาถึงนักวิชาการ ซึ่งกำลังกล่าวขวัญ กันมาก

"เขียนที่ทุ่งนาตำบลวังกรด จังหวัดพิจิตร

วันพฤหัสบดีที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556

กราบเรียนท่าน ศ.เกษียร และคณะส.ป.ป. ด้วยความเคารพยิ่งนัก

พวกฉันมีความสุขใจมาก น้ำตาร่วงเลยเมื่อรู้ว่าคณะส.ป.ป.และท่านร่วมกันยึดมั่นในหลักการประชาธิปไตย ได้ทำหน้าที่อย่างดี ที่ตั้งมั่นในความเป็นผู้มีความรู้ เป็น กลาง มีเหตุ มีผล 

เพื่อคนรุ่นต่อๆ ไปได้รู้จักที่จะคิดก่อนทำ รู้จักวางตนในสถานการณ์ให้เหมาะสมกับความเป็นนักวิชาการ 

พวกฉันไม่มีเฟซบุค มือถือ หรือเครื่องมืออื่นใด ที่จะติดต่อเพื่อเป็นกำลังใจคณะของท่าน นอกจากเขียน มาจากสมองและหัวใจ อยากกดไล้ให้คณะส.ป.ป.และท่านกันทั้งหมู่บ้านกันเลยนะ

ถึงพวกฉันจะเป็นชาวบ้าน บ้านนอกต่างจังหวัดแต่ก็มีหัวใจ

มี 1 สิทธิ์ 1 เสียง และมีสติ รู้จักคิด 

กรุณาอย่าเหยียดกันเลย!

พวกฉันอยากบอกว่าถ้าไม่มีพวกเราปลูกข้าว ปลูกผัก ท่านผู้เจริญจะกินอะไร หรือนายสมบัติ ธำรงค์ธัญวงศ์ นายสุรพล นิติไกรพจน์ นางเสรี วงศ์มณฑา จะกินหญ้า กินหมา 

ท่านเหล่านี้คงลืมไปหรือไม่ได้มีความรู้เรื่องสิทธิมนุษยชน ที่ทั่วทั้งโลกบอกว่าเท่าเทียมกัน

ด้วยเหตุนี้พวกฉันจึงสุดแสนจะนับถือในอุดมการณ์ ที่ยืนยันมั่นคงในหลักการประชาธิปไตยที่คณะส.ป.ป.และท่านดำรงไว้ 

จึงขอเป็นกำลังใจ กำลังเสียง หรืออื่นๆ เพื่อช่วยคณะของท่านที่ช่วยกันรักษาประชาธิปไตยให้อยู่ตลอดไป"

"ที่เขียนมาก็เพราะเห็นด้วยอย่างยิ่งกับความมั่นคงในหลักประชาธิปไตยที่ถูกต้องเหมาะสมของคณะของท่าน 

ขอบรรดานักวิชาการผู้มีมันสมอง มีคุณธรรม จริยธรรม ทั้งหลายได้มีที่รวมกัน ได้มากขึ้น ให้มากขึ้น เจริญขึ้น 

มีคุณค่ามากขึ้น มีเกียรติมากขึ้น..."

จดหมายฉบับนี้ลงชื่อ นางธนาวรรณ และคนในวังกรด พิจิตร

อยากเห็นต้นฉบับลายมือ และเนื้อความครบถ้วน คลิกไปดูคลิปที่เผยแพร่ไปทั่ว 

ดูแล้วน้ำตาจะไหลจริงๆ!