สังคมญี่ปุ่นนับแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบันมีอาชีพบริการที่คอยให้ความสำราญ
ใจที่หลายคนรู้จักนั่นคือ "เกอิชา" และเมื่อเอ่ยถึง เกอิชา บางคนที่ไม่รู้จัก
หรือรู้เพียงผิวเผินอาจคิดว่าพวกเธอเหล่านี้คือ โสเภณี ที่ใช้เรือนร่างในการ
ปรนเปรอตัณหาของผู้ชายเพื่อแลกกับสิ่งตอบแทนที่เธอต้องการ (อย่าสับสน
กับโอยรัน) เพราะ เกอิชา ที่แท้จริงหาเป็นเช่นนั้นไม่
เกอิชา ( Geisha ) คือผู้หญิงขายศิลปะที่มีระดับหรือมีค่ากว่าเหล่าโสเภณีมากนัก การจะเป็นเกอิชาที่แท้จริงได้จะต้องได้รับการฝึกฝนอย่างหนักตั้งแต่อายุ 16 ปี โดยจะเข้าไปอาศัยอยู่กับ “มาม่า” เพื่อเข้าคอร์สฝึกความสามารถในด้านการแสดงรวมทั้งการบริการที่พวกเธอจะต้องปฏิบัติแก่ลูกค้า
ในช่วงที่เป็น เกอิชา ฝึกหัดพวกเธอจะถูกเรียกว่า “ ไมโกะ ” (Maiko) กระทั่งฝึกฝนเรียนรู้จนอายุได้ 21 ปี ไมโกะที่ผ่านการฝึกฝนจนได้มาตรฐานแล้วจะได้เลื่อนขั้นให้เป็น เกอิชา เต็มตัวและออกไปทำงานต้อนรับลูกค้า แต่สำหรับผู้ที่ไม่ผ่านการฝึกก็จะต้องไปทำงานอย่างอื่นแทน
ความแตกต่างระหว่างเกอิชาและโอยรัน คือ เกอิชาจะขายความสามารถส่วนโอยรันจะขายเรือนร่าง การสังเกตุเบื้องต้นเพื่อแยกแยะจะดูที่ชุดแต่งกายที่แม้จะสวมชุดกิโมโนเหมือนกันแต่สัญลักษณ์คือสายคาดเอวที่เรียกว่า “ โอบิ ” หากเป็นเกอิชาจะผูกไว้ที่ด้านหลัง ส่วนโอยรันจะผูกไว้ด้านหน้า นอกจากนี้ก็ยังมีอีกหลายจุดที่ช่วยให้เราแยกแยะได้
โอยรัน (ขายเรือนร่าง) จะผูกผ้าไว้ด้านหน้า
ในอดีตผู้ที่จะเข้ามาฝึกเป็น เกอิชา นั้นมีทั้งผู้ที่สมัครใจและบางส่วนก็ถูกซื้อตัวมาเพราะความยากจน โดยพวกเธอจะต้องทำงานเป็นเด็กรับใช้อยู่เบื้องหลัง เกอิชา รุ่นพี่และคอยเรียนรู้งาน สำหรับเกอิชาคนไหนที่เป็นที่ถูกใจของลูกค้าก็อาจเลือกชีพเพื่อไปแต่งงาน (อุปถัมภ์) ส่วนคนที่ยังไม่แต่งงานและอายุมากขึ้นก็อาจเลือกที่จะมีร้านเป็นของตัวเองโดยใช้ทรัพย์สินที่สะสมมานมนาน หรือบางรายคนก็ไปเป็นครูสอนเกอิชารุ่นต่อไป
สภาพสังคมที่เปลี่ยนไปทำให้ผู้หญิงมีทางเลือกมากขึ้นทำให้ เกอิชา ในญี่ปุ่นลดจำนวนลงเรื่อยๆ แต่ถึงแม้จะมีสถานบันเทิงสมัยใหม่ผุดขึ้นมากมายแต่ก็ยังมีลูกค้าบางส่วนที่ยังชอบวัฒนธรรมนี้อยู่ ที่สำคัญเกอิชาไม่ได้มีเพียงแค่ผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายแท้บางคนก็เลือกประกอบอาชีพนี้ซึ่งสามารถสร้างความประทับใจให้ลูกค้าได้เช่นกัน
ขอขอบคุณข้อมูลจาก : variety.teenee.com