ท่าม กลางแสงเจิดจ้าแห่งแสนยานุภาพของจักรวรรดิโรมัน ยังมีสตรีคนเถื่อนผู้หนึ่งที่หาญกล้าลุกขึ้นสู้กับจักรวรรดิเพื่อปกป้องแผ่น ดินเกิดของนาง

          สองพันปีก่อน ดินแดนที่เป็นประเทศอังกฤษในปัจจุบันนี้ ถูกครอบครองโดยกลุ่มชนที่ถูกเรียกว่า ชาวไบรตัน (Briton)

ซึ่ง เป็นแขนงหนึ่งของพวกเซลติก (Celtic) ที่อยู่บนแผ่นดินใหญ่ พวกไบรตันอาศัยอยู่กันเป็นเผ่าย่อยๆหลายสิบเผ่ากระจาย กันอยู่ทั่วไปบนเกาะอังกฤษ และต่างก็รบพุ่งกันเอง   โดยในสายตาของชาวโรมันนั้น พวกไบรตันถูกมองว่าเป็นชนเผ่าป่าเถื่อนที่ล้าหลัง เนื่องจากชนกลุ่มนี้นิยมใช้สีแต้มตามเนื้อตัว พวกนักรบมักเปลือยท่อนบน และบางเผ่าก็เปลือยกายด้วย

          ต่อมาในปี ค.ศ. 43 ซึ่งตรงกับยุคของจักรพรรดิคลอดิอุส หลังจากจัดการกับความวุ่นวายในแถบเมดิเตอเรเนียนลงได้ จักรวรรดิโรมันก็ส่งกองทัพเข้ารุกรานเกาะอังกฤษ  ชาวไบรตันเผ่าต่างๆ ซึ่งไม่อาจต่อส้กับกองทัพโรมันได้ ต่างต้องยอมสยบแก่ผู้รุกราน

          หลังจากยึดครองเกาะอังกฤษได้แล้ว ชาวโรมันได้สร้างเมืองใหม่ขึ้น และจัดการปกครองเมืองเหล่านี้ ตามแบบเมืองอื่นของจักรวรรดิ โดยชาวไบรตันเผ่าต่างๆต้องเสียภาษีแก่โรม

          ปี ค.ศ.60 ซึ่งเป็นรัชสมัยของจักรพรรดิเนโรนั้น  กษัตริย์แห่งเผ่าไอซินี่ (Iceni) นามว่า พราซูทากัส (Prasutagus) ได้เสียชีวิตลง โดยปราศจากผู้โอรส คงมีเพียงมเหสีนามว่าโบดิก้า (Bodicea) กับธิดาอีกสององค์เท่านั้น ทั้งนี้ก่อนตายเนื่องจากพราซูทากัสเกรงว่า ครอบครัวของตนจะลำบากเมื่อตนตายแล้ว ดังนั้นจึงทำพินัยกรรมให้ขุนนางโรมันที่เป็นข้าหลวงประจำเกาะอังกฤษชื่อ ดีเซียนุส คาตุส (Decianus Catus) ปกครองเผ่าไอซินี่ร่วมกับมเหสีของตน โดยหวังจะให้พวกโรมันคุ้มครองชนเผ่าของตน

          ทว่าเหตุการณ์ไม่เป็นดังที่คิด ดีเซียนุส คาตุส ได้ประกาศครอบครองทรัพย์สินทั้งหมดรวมทั้งเผ่าไอซีนี่แต่ผู้เดียว และทำการขูดรีดทรัพย์สินเงินทองต่างๆ พระนางโบดิก้าไม่ยินยอมและต่อต้านโดยการไม่ให้เผ่าของนางจ่ายเงินแก่โรม ดีเซียนุส คาตุสจึงตอบโต้โดยการส่งทหารเข้ามายังดินแดนของเผ่าและกวาดทรัพย์สินไปจน สิ้น และที่ร้ายที่สุดคือสั่งให้ทหารโรมันกระทำาการข่มขืนธิดาทั้งสองของพระนางโบ ดิก้าต่อหน้าพระนางเองด้วย

          เหตุการณ์ทั้งหมดสร้างความโกรธแค้นให้แก่พระนางอย่างหาที่เปรียบมิได้ พระนางจึงปลุกระดมชาวไอซินี่รวมทั้งชาวไบรตันเผ่าต่างๆให้ลุกขึ้นต่อสู้กับ โรมันและขับไล่ผู้รุกรานออกไป ชาวไบรตันทั้งหลายซึ่งล้วนไม่พอใจการกดขี่ของโรมันมานนาแล้วต่างขานรับการ กบฏต่อจักรวรรดิในครั้งนี้ พระนางโบดิก้าจึงสามารถรวบรวมทัพได้ถึงหนึ่งแสนคนและยกเข้าโจมตีเมืองใหญ่ สามเมืองที่พวกโรมันสร้างขึ้น คือ เมืองลอนดิเนี่ยม  เมืองคามูโลดูนั่มและเวรูลาเมี่ยม (ปัจจุบันคือเมืองลอนดอน, คลูเชสเตอร์และเซนต์อัลเบน)
ในเวลานั้น ซูโตนิอุส พอลินุส (Suetonius Paulinus) แม่ทัพโรมันพร้อมกำลังส่วนใหญ่ยกไปทำสงครามนอกเกาะอังกฤษ  ทำหใทหารโรมันที่ขาดผู้นำถูกสังหารอย่างทารุณ กองทัพของโบดิก้าได้รับคำสั่งให้สังหารชาวโรมันทุกคนและทำลายเมืองทั้งสามจน ราบเรียบ ประวัติศาสตร์โรมันบันทึกไว้ว่า มีชาวโรมันทั้งชายหญิง เสียชีวิตในครั้งนี้ถึง 70,000 คน แต่อีเซียนุส คาตุสข้าหลวงใหญ่หนีไปได้ โดยหลบไปอยู่ที่กรีกและไม่กล้ากลับโรมเนื่องจากกลัวจะถูกลงโทษที่ทำให้เกิด กบฏขึ้น

          หลังจากได้รับชัยชนะแล้ว ทั่วเกาะอังกฤษต่างเฉลิมฉลองให้กับอิสรภาพและไม่มีการจ่ายเงินให้กับโรมอีก ต่อไป ชาวไบรตันทั่วอังกฤษต่างยกให้พระนางโบดิก้าเป็นผู้นำชาวเกาะทั้งมวล

          ทว่าหลังจากพอลลินุสแม่ทัพโรมันทราบเรื่องก็รีบยกทัพกลับมาเพื่อปราบกบฏ ทันที  ฝ่ายไบรตันมั่นใจว่าจะชนะศึกอีก เนื่องจากมีกำลังมากกว่า โดยที่ลืมไปว่ากำลังส่วนใหญ่เป็นเพียงชาวไร่ชาวนาที่รวมตัวกันเพราะความแค้น โดยขาดความรู้ทางขาดยุทธวิธี อีกทั้งประสิทธิในการบก็ด้อยกว่ากองทัพโรมันมากนัก นอกจากนี้ในกองทัพยังมีเด็กและผู้หญิงรวมอยู่ด้วย

          และในปี ค.ศ.61 กองทัพทั้งสองฝ่ายก็เผชิญหน้ากันที่ช่องเขาใกล้กับลอนดอน โดยทัพของโบดิก้ามีกำลังมากกว่าหนึ่งแสนคน ในขณะที่พวกโรมันมีเพียงสองหมื่นคนเท่านั้น

          ก่อนการรบเริ่มขึ้น พระนางโบดิก้าปรากฏตัวบนรถศึกเทียมม้า หน้าแถวนักรบ จากนั้นจึงได้ให้สัญญาณกองทัพเข้าโจมตีข้าศึก โดยฝ่ายไบรตันได้พุ่งหอกเข้าใส่และเปิดฉากการรบทันที แม้ว่าฝ่ายไบรตันจะมีกำลังใจดีเยี่ยม แต่ทว่า ฝ่ายโรมันซึ่งเป็นทหารอาชีพที่มีวินัยดีกว่าพร้อมทั้งอาวุธที่มีประสิทธิภาพ ได้กลายเป็นฝ่ายได้เปรียบ

          นักรบไบรตันถูกสังหารเป็นจำนวนมากขณะที่ทหารโรมันเดินหน้าเข้าประจัญบาน และในที่สุดกองทัพไบรตันก็พ่ายแพ้ โดยฝ่ายโรมันสังหารชาวไบรตันหลายหมื่นคน จนซากศพเต็มท้องทุ่ง แต่พระนางโบดิก้าหนีรอดไปได้  ประวัติศาสตร์โรมันบันทึกไว้ว่าหลังจากนั้นไม่นานพระนางก็ป่วยและเสียชีวิต แต่นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่าพระนางโบดิก้าและธิดาทั้งสองปลิดชีพตัว เองด้วยยาพิษมากกว่าเนื่องจากไม่ยอมเสียเกียรติจากการถูกจับเป็นเชลย

          หลังการศึกครั้งนี้ ซูโตนิอุส เสนอแก่จักรพรรดิเนโรว่า ควรจะกวาดล้างพวกที่ยังต่อต้านอยู่ให้สิ้นซาก แต่เนโรไม่เห็นด้วย และส่งข้าหลวงคนใหม่ที่มีความเป็นธรรมมาปกครองเกาะอังกฤษทำให้การต่อต้าน ยุติลง

          แม้การกบฏครั้งนี้จะล้มเหลวแต่ก็ทำให้ชาวโรมันตระหนักว่าควรต้องปฏิบัติต่อ ชาวอังกฤษให้ดีกว่าเดิม เรื่องราวของพระนางโบดิก้าเป็นวีรกรรมที่เป็นที่รู้จักดีของชาวอังกฤษ และเป็นที่เล่าขานสืบต่อมาในเรื่องราวความกล้าหาญของ พระนางโบดิก้า ราชินีคนเถื่อนผู้หาญสู้กับจักรวรรดิโรมัน