..บทเรียนของการทำ กสิกรรมด้วยการเลือกปลูกพืชเฉพาะอย่าง ที่นำความหายนะมาให้อย่างคาดไม่ถึง สามารถเห็นได้จากตัวอย่างหนึ่งของเหตุการณ์วิปโยคที่เคยเกิดขึ้นในประเทศ ไอร์แลนด์ ใน ปี ค.ศ. 1845 อันมีสาเหตุมาจากพืชพื้นๆ ที่เรารู้จักกันในชื่อ มันฝรั่ง

…..แต่เดิมชาว ไอร์แลนด์ยังชีพด้วยการปลูกธัญพืชทั่วไป เหมือนกับชาวยุโรปในส่วนอื่นของทวีป ทว่าการที่ไอร์แลนด์มีสภาพอาการหนาวเย็นและชื้นแฉะ ทำให้การเพาะปลูกไม่ได้ผลดีนัก จนกระทั่งในตอนปลายศตวรรษที่ 16 กองเรือสเปนได้บรรทุกมันฝรั่งจากทวีปอเมริกาหรือที่เรียกในเวลานั้นว่า โลกใหม่ ไปยังดินแดนไอร์แลนด์และกลายเป็นอาหารชนิดใหม่ที่หล่อเลี้ยงพลเมืองที่นั่น
.
…..กระทั่งถึง ศตวรรษที่ 19 มันฝรั่งก็เข้าแทนที่ธัญพืชเดิมในฐานะอาหารของชาวไอร์แลนด์ ซึ่งในเวลานั้นชาวไอร์แลนด์เกือบทั้งประเทศก็ได้หันมาพึ่งมันฝรั่งเป็นอาหาร หลักและเลือกปลูกเฉพาะมันฝรั่งสายพันธุ์ลัมเปอร์ที่ให้ผลผลิตสูง ทว่ามันฝรั่งชนิดนี้มีลักษณะทางพันธุกรรมที่ไวต่อการรับเชื้อราก่อโรคใบไหม้ ที่ทำให้พืชถึงตายได้
.

…..จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1845 ราชนิดนี้ได้แพร่กระจายและระบาดไปทั่วประเทศ ทำให้มันฝรั่งพันธุ์ลัมเปอร์ล้มตายจนเกือบหมด และผลที่เกิดขึ้นตามมา คือ ผู้คนจำนวนนับล้านคนต้องล้มตายเพราะความอดอยาก ขณะที่อีกจำนวนมหาศาลต้องละทิ้งถิ่นฐานเพื่อออกหางานใหม่มาเลี้ยงชีพ
.
…..ทั้งนี้ โศกนาฎกรรมดังกล่าว เกิดขึ้น เพราะการพึ่งพา พื่ชอาหารเพียงสายพันธุ์เดียว ซึ่งเมื่อสายพันธุ์ดังกล่าวเกิดโรคระบาดขึ้น ย่อมส่งผลต่อปริมาณอาหารที่จะใช้เลี้ยงประชากร จนนำไปสู่ความอดอยากถึงขั้นหายนะในที่สุด