แอบใจหาย เมื่อผมรู้ความในใจของเพื่อนสาวก่อนแต่งงาน

วันนี้ช่วงเย็นเพื่อนสาวมาหา นัดเจอกันเพื่อบอกการ์ดแต่งงาน รับโทรศัพท์ตอนแรกก็ยินดีนะ ที่เพื่อนจะมีครอบครัวล่วงหน้าเรา
เราด้วยความแปลกใจเพราะเพื่อนสาวคนนี้ของเราสวยเวอร์ แต่ไม่เคยมีแฟนเพราะปิดใจมาตลอด ไม่ยอมคบใครทั้งๆ ที่คนจีบเยอะตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันแล้ว

เราเลยถามว่า หนุ่มผู้โชคดีคนนี้มีอะไรดีน้า เธอถึงยอมคบหาถึงขั้นแต่งงาน
เธอก็เลยเล่าง่ายๆ ว่าเค้าจีบพ่อแม่เธอ จนพ่อแม่เชียร์ เพราะเค้ามีความพร้อมฐานะค่อนข้างดี ฯลฯ

ครับ เริ่มถามเรื่องส่วนตัวผม แล้วก็ย้อนความหลังที่เคยใกล้ชิดผมตั้งแต่ช่วงประถม ย้อนรอยเล่าเรื่องวัยเด็กที่สนิทกันมากไปใหนมาใหนกันบ่อยๆ
สักพักความดราม่าก็มาเยือน เริ่มถามถึงเรื่องระหว่างผมกับเธอ ว่าเธอพยายามแสดงออกหลายครั้งว่าสนใจผม ทำไมผมไม่คิดจีบเธอเลยช่วง ม.ปลาย ป.ตรี

เราก็บอก ไม่กล้าจีบ เพราะดูหนังหน้าตัวเองกับคนที่มาจีบเธอไม่ติด ส่วนมากหน้าตาค่อนข้างดี ยังจีบไม่ติดเลย เธอบอกว่าเธออยากอยู่ใกล้เรามากกว่า ไปใหนมาใหนเรามีความสุข คุยได้ทุกเรื่อง และดีใจที่ช่วง ม.ปลายเราไม่มีแฟน เราก็ย้อนไปเรื่อยๆ เล่าความหลัง

สักพักเริ่มแสดงอาการน้อยใจให้เราเห็นเรื่อยๆ ว่าตอนป.ตรี พอเรามีแฟนไม่ค่อยไปเที่ยวกับเธอช่วงวันหยุดเลย ไปทีก็ไปกันสามคนคือผม เพื่อนคนนี้ และแฟน ปีที่แล้วเธอบอกผมว่าอยากแต่งงานแต่ผมไม่เข้าใจเองว่าเธออยากให้ผมจีบ เธอบอกทำใมไม่คิดจีบเธอมั่ง ที่เธอไม่เคยมีแฟนเลยเพราะรอผม รอมาตลอด แต่ผมไม่เคยคิดจีบ ผมบอกว่าคิดแต่เจียมตัวกลัวบอกไปแล้วเสียเพื่อน ชอบตั้งแต่ ม.ปลายแล้ว แต่เก็บอาการเหมือนกับเธอ เพราะดูว่าเธอมองแบบเพื่อนมาตลอด เธอบอกว่าทุกครั้งที่ผมไปใหนกับแฟนผมแล้วเธอไปด้วย ลึกๆ แล้วเธอเจ็บปวดที่ผมแคร์แฟนผม แต่แกล้งทำสนุกสนานกลบเกลื่อน พอผมเลิกกับแฟน เธอบอกลึกๆ เธอดีใจ แค่เก็บใว้ในใจ ฯลฯ

เธอดูแย่มากวันนี้ หน้าตาไม่เหมือนคนจะแต่งงานเลย คุยไปน้ำตาซึมไป ถามผมว่าโกรธมั้ยที่แต่งกับคนอื่น ผมได้แต่เงียบ สักพักก็หยอกล้อ แต่เค้าดูเศร้ามาก ตอนนี้ก็ได้แต่อึ้งอย่างเดียวว่าคนๆ นึงจะเก็บความลับได้ขนาดนี้ทั้งที่สนิทกันมากตั้งแต่ประถม

ตอนนี้ก็อารมณ์หม่นมาก เธอเอารูปเก่าๆ ที่เคยถ่ายคู่กันปีแล้วมาให้ดู พร้อมบอกว่าจะไม่ลืมความรู้สึกดีๆวันนี้ เพื่อนผมบอกว่าไม่ได้รักอะไรมากมายกับว่าที่เจ้าบ่าวเลย รู้สึกแย่มากตอนนี้ เม่าฝนตก