มารู้จัก กายตัวจริง กันดีกว่า

...มารู้จัก "กายตัวจริง" 
ของตัวเองกัน...

...ชื่อว่า 
"ร่างกาย" นี้ โดยปกติเป็นที่สุมของกระดูก 300 กว่าชิ้น อยู่ติดกันด้วย "ข้อต่อ" 180 ข้อ รัดรึงไว้ด้วย "เส้นเอ็น " 900 เส้น ฉาบไว้ด้วย "เนื้อ" 900 ชิ้น หุ้มด้วย "หนังสด" 
บาง ๆ ปิดไว้ด้วย "ผิว" มี "ช่องน้อยช่องใหญ่" มี "มัน" 
หลั่งไหล ทั้งเบื้องบนและเบื้องล่างตลอดเวลา เหมือน 
"โถใส่มันข้น" มี "หมู่หนอน" เข้าไปเสพอยู่ เป็นบ่อเกิดแห่งโรคทั้งหลาย 
เป็นที่ตั้งอาศัยแห่ง "ทุกขธรรม" มีสิ่งหลั่งไหลจากบาดแผลทั้ง 9 เป็นประจำ เหมือน 
"ฝีสุกที่แตก"

...คือ 
เป็นร่างกายที่มี "ขี้ตา" หลั่งออกจากตาทั้งสอง 

...มี "ขี้หู" 
ไหลออกจากหูทั้งสอง

...มี 
"น้ำมูก" หลั่งออกทางช่องจมูก

...มี อาหาร ดี เสมหะ และเลือด หลั่งออก จากปาก

...มี "อุจจาระปัสสาวะ" 
หลั่งออกจากทวารทั้งสองเบื้องต่ำ

...มี "หยาดเหงื่อ" สกปรก หลั่งออกจากขุมขน 9 หมื่น 9 
พันขุมขน

...มีแมลงวันหัวเขียวเป็นต้น บินตอมห้อมล้อมไป 
เป็นร่างกายที่บุคคลไม่ปรนนิบัติด้วยกิจมี ล้างหน้า แปรงฟัน สระผม อาบน้ำ นุ่งห่ม 
เป็นต้น ปล่อยผมยุ่งหยาบตามมีตามเกิดแล้วเที่ยวไปสู่บ้านโน้นบ้านนี้เมื่อไหร่ 
ไม่ว่าเป็นพระราชา คนเทขยะ เป็นต้น คนใดคนหนึ่ง ก็ไม่แปลกกัน เพราะความที่มีร่างกาย "เป็นปฏิกูล" เสมอกัน

...เพราะความที่ร่างกายเป็นของสกปรก มีกลิ่นเหม็น 
น่าเกลียดและเป็นปฏิกูลอย่างนี้ ในร่างกายของคนทุกชนชั้นวรรณะ จึงชื่อว่า 
ไม่มีความต่างกัน

...ก็ร่างกายนี้ บุคคลขัดถูกมูลฟัน (ขี้ฟัน) 
ด้วยกิจมีการล้างหน้าสีฟันเป็นต้น ใช้ผ้าต่าง ๆ ปกปิดอวัยวะ 
อันจะยังความละอายให้กำเริบเอาไว้ ลูบไล้ด้วยเครื่องลูบไล้กลิ่นหอมมีสีต่าง ๆ 
ประดับด้วยเครื่องประดับประดาต่าง ๆ 
ก็ย่อมกระทำให้ถึงซึ่งอาการอันจะพึงถือเอาได้ว่า "เรา" ว่า 
"ของเรา"

...จากนั้นไป 
เพราะอาศัยเครื่องแต่งตัว อันเป็นของจรมานี้ปกปิดเอาไว้ เมื่อไม่รู้อยู่ 
ซึ่งลักษณะแห่ง "อสุภะ" อันมีรสของตนตามความเป็นจริงอย่างนั้นของร่างกาย 


...ชายย่อมทำความยินดีในหญิง

...หญิงย่อมทำความยินดีในชาย

...แต่ว่าโดยปรมัตถ์แล้ว ชื่อว่า 
ฐานะที่ควรแก่ความเป็นสิ่งน่ายินดีในร่างกายนี้ 
แม้เพียงอณูก็หามีไม่.

...หากเราได้พิจารณาเห็นร่างกายของเราตามความเป็นจริงแล้ว ความ "หลง" 
ในกายคงจะลดน้อยถอยลง แล้วเริ่มแสวงหาสิ่งที่เป็นความงามที่แท้จริงใน "ใจ" กันเพิ่มขึ้น

...จากส่วนหนึ่งของ "หนังสือวิสุทธิมรรค" ว่าด้วยเรื่อง 
อสุภกรรมฐาน