วันนี้จะพาเที่ยว..... เกาหลีเหนือ....

 

 

 

 

 

นี่เป็นบ้านหลังเดียวที่นักท่องเที่ยวได้รับอนุญาตให้เข้าชมได้
มันเป็นบ้านในอุดมคติของชาวนา
ในอุดมคติซึ่งมีแม้แต่ส่วนประกอบของคอมพิวเตอร์ที่ไม่เคยต่อเข้าด้วยกัน
อินเตอร์เน็ตนั้นไม่มีไว้ให้บริการ มีแต่อินทราเน็ตเท่านั้น


เมื่อคุณมาถึงคุณจะถูกจัดให้ไปกับไกด์และคนขับรถ
พวกเขาจะตามคุณไปทุกที่ ซึ่งคุณไม่สามารถออกจากโรงแรมได้
ถ้าไม่ได้มีพวกเขาตามไปด้วย ในโปรแกรมการเที่ยวแต่ละวัน
รวมถึงการเยี่ยมชมสถานที่สำคัญ 2 - 3 แห่ง
ในโรงแรมนั้นคุณสามารถชม BBC NTV (ทีวีรัสเซีย) และช่องของจีน 2 - 3

มีร้านเล็ก ๆ ซึ่งขายสินค้าจากต่างประเทศให้นักท่องเที่ยว
ตั้งมาตั้งแต่ปี 2001 คุณต้องจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์หนึ่ง
และจะได้รับบัตรรับสินค้าเพื่อไปรับในอีกเคาน์เตอร์หนึ่ง


สำหรับร้านที่ขายของให้ชาวบ้าน ซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะขายแต่น้ำมะนาว
โดยนักท่องเที่ยวจะได้รับถ้วยพลาสติก
ส่วนชาวเกาหลีเหนือจะได้รับถ้วยกระเบื้องซึ่งจะนำไปล้างและนำกลับมาใช้ใหม่


บางครั้งคุณก็เห็นชาวบ้านขายผักบางชนิด
ซึ่งภาพนี้ถูกถ่ายข้างๆ ร้านขายผลไม้และผัก ซึ่งปิดทันทีเมื่อเห็นนักท่องเที่ยว

น้ำมันแทบจะหาไม่ได้ การทำกสิกรรมส่วนใหญ่ยังใช้วัว ควาย และแรงงานจากคน

บรรยากาศในเมืองนั้น เกาหลีเหนือจะสร้างอาคารสูงคอยบังอาคารเตี้ยๆ เสมอ
ซึ่งถ้ามันเป็นไปไม่ได้ ชาวเกาหลีเหนือก็สร้างกำแพงคอนกรีตบังภาพที่ไม่น่าดูเอาไว้
จะเห็นได้แค่หลังคา เมื่อคุณพยายามจะถ่ายภาพซึ่งแตกต่างจากในนิตยสาร
ไกด์จะถามว่า "คุณจะถ่ายรูปไปทำไม ”

ไกด์ห้ามถ่ายภาพชายยืนปัสสาวะกลางถนน หรืออนุเสาวรีย์ แต่ก็แอบถ่ายมาได้ตามเคย



อนุเสาวรีย์นี้จะถูกปิดไฟในเวลา 5 ทุ่ม

นี่คือทั้งหมดของเปียงยางที่นักท่องเที่ยวทั่วๆ ไปจะไม่ได้เห็นภาพนี้
เมื่อถามไกด์ถึงบ้านเก่าๆ ที่มีอยู่มากมาย
ไกด์จะตอบว่าคนพวกนั้นไม่ยอมย้ายออกไป และขออยู่ที่เดิม


ในสถานที่บรรจุศพผู้นำ คุณต้องเอาเสื้อเข้าในกางเกงและทำท่าขึงขัง
และวางทุกอย่างยกเว้นแว่นตาดำไว้ที่ทางเข้า
คุณต้องเดินผ่านเครื่อง X-ray (ซึ่งไม่มีใครบอกคุณ)
และมีเหตุผลบางอย่างที่สถานที่นี่ติด Wi Fi Router

มันเป็นความสนุกสนานอย่างหนึ่งที่เกาหลีทั้งสองฝั่งจะมอบให้คุณ
นั้นคือการพาไปเยี่ยมชมชายแดน
สังเกตุดูสิว่าถนนในระบบทุนนิยมนั้นมีสภาพดี
แต่ในระบบคอมมิวนิสต์นี่สภาพแย่มาก


หมู่บ้าน ปัน มุน จอม หมู่บ้านนี้มีเส้นแบ่งระหว่างเกาหลีเหนือ
และใต้พาดผ่าน ถือเป็นพื้นที่ที่มีการเผชิญหน้ากันมากที่สุดในโลก
ทหารแต่ละฝ่ายจะยืนคุมเข้มในฝั่งของตน
ทหารเกาหลีเหนือจะยืนหันหน้าเข้าหากันอย่างนี้
นัยว่าเพื่อจับตาซึ่งกันและกันไม่ให้คนหนึ่งกระโดดหนีไปแดนเกาหลีใต้
(โดยไม่ชวนตนเองไปด้วย)


ประมาณ 10% ของชาวเกาหลีเหนือเป็นทหาร
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเดินไปโดยไปพบทหาร

ถนนนั้นเตรียมไว้แล้วสำหรับรับมือการบุก
บล็อกสี่เหลี่ยมคอนกรีตนั้นจะถูกดันลงมาเพื่อสกัดกั้นรถถัง
พวกเขาสร้างมันไว้บนถนนทุกเส้นในรัศมี 50 กม.จากชายแดน


ชายหาดในเกาหลีเหนือนั้นถูกล้อมด้วยรั้วไฟฟ้า
ซึ่งมีไว้ป้องกันชาวเกาหลีเหนือว่ายน้ำหนี แน่นอนว่าห้ามถ่ายภาพ

ตึกนี้มีแอร์ติดอยู่ทุกห้องในขณะที่ที่อื่นไม่มีเลย
ไกด์บอกว่าห้ามถ่ายอีกตามเคย
แสดงให้เห็นว่านี่ไม่ใช่บ้านธรรมดา
อาจเป็นนักวิทยาศาสตร์หรือคนระดับสำคัญอาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้
(ความไม่เท่าเทียมมีทุกที่ แม้ในระบอบคอมมิวนิสต์)


นี่คือโฆษณาสินค้าเพียงชิ้นเดียวที่นี่ ซึ่งก็คือโฆษณารถซึ่งร่วมกันสร้างกับเกาหลีใต้

ภาพโฆษณาอีกบางส่วนที่เห็นได้ ส่วนใหญ่เป็นโฆษณาชวนเชื่อ
ในภาพวาดนั้นแสดงถึงฮีโร่ ซึ่งก็คือคนงาน


ประติมากรรมที่เป็นตัวแทนของชนชาวเกาหลีเหนือ
ฆ้อน (คนงาน) เคียว (ชาวนา) และพู่กัน
(ผู้เชี่ยวชาญ แสดงให้เห็นถึงชนชั้นต่างๆ ที่ประกอบขึ้นเป็นประเทศเกาหลีเหนือ
(ดูขนาดของรูปหล่อทองแดงนี้สิว่าขนาดใหญ่แค่ไหนเมื่อเทียบกับคน)

23 ต.ค. 56 เวลา 22:03 10,983 3 190
แชร์สกู๊ป
กรุณา Login เพื่อแสดงความคิดเห็น
ส่ง Scoop ให้เพื่อน
แจ้งลบไม่เหมาะสม
ความคิดเห็น

เรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ

Loading...