ความผิดพลาด ครั้งก่อน สอนให้รู้ 
ช่วยเป็นครู เตือนสติ มิให้ฝืน 
จงระวัง รอบคอบ นั่งเดินยืน 
ยามค่ำคืน จงตรองตรึก นึกทบทวน 

การชนะ คนอื่น หมื่นแสนหน 
เดี๋ยวกลับตน เป็นแพ้ ไม่แน่หนอ 
ชนะตน จากชั่ว เท่านั้นพอ 
ย่อมเกิดก่อ สุขแท้ แก่ตนเอง

ดีในชั่ว

    * ส่วนที่ดี มีซ่อน อยู่ในชั่ว
      ซึ่งสอนให้ เต็มตัว ไม่ยั้งท่า
      มันสอนอย่าง เจ็บช้ำ เป็นธรรมดา
      แต่มันสอน ลึกกว่า เมื่อได้ดี
    * ชั่วมันสอน มากกว่า หรือจริงกว่า
      มันสอนได้ ดีกว่า ความสุขศรี
      สอนดีกว่า ให้กลับตน จนถูกวิธี
      เกลียดกลัวชั่ว กว่าก่อนนี้ ดีอย่างจริง
    * ให้ศรัทธา วิ่งหา พระศาสนา
      เรียนสิกขา ภาวนา เป็นอย่างยิ่ง
      สัตว์นรก หมกอยู่ ยังรู้ติง
      ตัวของตัว เพราะชั่วสิง สอนรุนแรง ฯ




    ชั่วในดี

    * ส่วนที่ชั่ว มีกลั้ว อยู่ในดี
      คือดีมี เลศยั่ว ให้มัวหลง
      ไม่ค่อยสอน ไม่ค่อยเตือน อาจเฟือนลง
      สอนไม่ลึก สอนไม่ตรง จึ่งหลงดี
    * ยั่วให้หลง ในดี-ดี เป็นผีบ้า
      ไม่นานหนอ ต่อมา ก็สิ้นศรี
      ดีมันสอน ไม่ค่อยจะ ถูกวิธี
      ยึดมั่น "ดี" แล้วยิ่งยาก จะจากวาง
    * ยิ่งมีดี ก็ยิ่งมี คนรบกวน
      หลายกระบวน หลายวิธี ไม่มีสร่าง
      พวกริษยา ก็หาช่อง จ้องจิตล้าง
      มองดูบ้าง ชั่วในดี มีอยู่เน้อ ฯ

" เกิดมาแล้ว..เราต้องอยู่..สู้ชีวิต"
จวบชีพปลิด..โรยร่วง..หมดห้วงฝัน
เมื่อชีพอยู่..ต้องทายท้า..กล้าประจัญ
มุ่งฝ่าฟัน..พิสูจน์ค่า..ราคาคน

ชีวิตเรา..เวลาเหลือ..เผื่อไม่มาก
แม้ลำบาก..เพียงไร..อย่าได้บ่น
ต้องต่อสู้..ด้วยลำแข้ง..แห่งตัวตน
จึงเกิดผล..งดงาม..ตามต้องการ

ธรรมดา..มนุษย์นี้..ทุกชีวิต
ชอบค้นคิด..ชอบจินตนา..บ้างบ้าฝัน
มีมากมาย..ผู้ชี้ทาง.."ฝ่าทางตัน"
ยังอยากดั้น..ก้าวย่าง.."ทางไม่ชี้"

ความเป็นตัว..ของตัว..แม้มัวมืด
จึงอยากยืด..ก้าวย่าง..อย่างศักดิ์ศรี
มิยอมหยุด..ยืนหลับ..อยู่กับที่
ในบางที..แม้อาจเฉื่อย..เหนื่อยเต็มทน

อย่าทดท้อ..หากความหวัง..ยังยั้งอยู่
ต้องลองสู้..ปักหลัก..ดูสักหน
อาจมีบ้าง..ประสบ..ความทุกข์ทน
อย่าล้าจน..หมดเข้มแข็ง..หมดแรงใจ

"เกิดมาแล้ว..เราต้องอยู่..สู้ชีวิต"
หากพินิจ..มองเห็นทาง..สว่างใส
จำต้องอด..และทน..ดิ้นรนไป
จะแลเห็น..ความวิไล..ในตัวตน

นี่แหละหนา..คือ"ค่า..แห่งชีวิต"
ยากเพียงนิด..อย่าละเมอ..เพ้อพร่ำบ่น
ก้าวต่อไป..เยื้องย่าง..อย่างอดทน
สมกับค่า..ความเป็นคน.."ค้นถูกทาง".....

ประพันธ์โดย
กุหลาบขาว......