เย็นวันหนึ่ง เต้ยศักดิ์ประกาศข่าวดีเสียงลั่นบ้านด้วยความตื่นเต้น

"คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ ผมมีข่าวใหญ่มาบอก ผมจะแต่งงานกับสาวสวยที่สุดในอำเภอนี้
เธอชื่อนิดหน่อยครับบ้านอยู่ถัดเราไปนิดเดียว"

หลังอาหารเย็นผ่านไป พ่อก็ดึงเต้ยศักดิ์ไปคุยกันสองต่อสอง

"ลูกเอ๋ยพ่อมีเรื่องคุยด้วยพ่อกับแม่แต่งงานกันมาสามสิบปีแม่ของลูกเป็นเมียที่ดีเป็น
แม่ศรีเรือนที่ไม่มีอะไรบกพร่องแต่เสียอย่างเดียวคือแม่เขาไม่เก่งเรื่องบนเตียง"

"พ่อเลยแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นไว้เยอะ ความจริงน่ะนิดหน่อยเป็นพี่น้องกับลูก
เพียงแต่คนละแม่ลูกคงแต่งงานไม่ได้"

หัวใจของเต้ยศักดิ์แหลกสลาย มีอาการซึมเศร้าไปร่วมปี กว่าจะทำใจได้และออกไปจีบสาวคนใหม่
ไม่นานนักก็กลับบ้านมาประกาศข่าวดี

"ผมคุยกับน้ำตาลแล้วครับ คุณพ่อคุณแม่อีกสองเดือนเราจะแต่งงานกัน"

คราวนี้คุณพ่อดึงเอาตัวเต้ยศักดิ์ไปคุยกันสองต่อสองอีกครั้ง
"น้ำตาลก็เป็นน้องของลูกเหมือนกัน พ่อเสียใจจริงๆ ที่ลูกจะไม่ได้แต่งงาน"

เต้ยศักดิ์หงุดหงิดจนคลั่ง ในที่สุดก็ตัดสิน ใจไปฟ้องแม่
"พ่อทำงี้ได้ไง พ่อเที่ยวไปมีลูกกับผู้หญิงอื่นทั่วอำเภอแล้วอย่างนี้ เมื่อไรผมถึงจะได้แต่งงาน
พอผมไปรักกับสาวคนไหนก็กลายเป็นว่าจีบน้องสาวคนละแม่เข้าทุกที"

แม่ของเต้ยศักดิ์ได้ยินแล้วแทนที่จะโกรธ กลับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"อย่าไปสนใจที่พ่อพูดเลย ลูกเอ๋ย ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้เป็นพ่อของลูกหรอก"