อ่านไว้เป็นอุทาหรณ์     อย่าไว้ใจคนใกล้ตัวค่ะ แล้วจะเสียใจ

พอดีเพื่องส่งมาให้ คิดว่า น่าจะเป็นประโยชน์ ต่อ บรรดาพี่เขยทั้งหายแหล่่่
 

ดิฉันแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2534 และได้อยู่กินกับสามีด้วยดีจนมีลูกสาว
และลูกชายอย่างละคน ชีวิตก็มีความสุขดี มีรถยนต์ มีบ้านในเนื้อที่ 41 ตารางวา
บนถนนแจ้งวัฒนะ ดิฉันมีน้องสาว 1 คนเค้าไปได้สามีที่ มีเมียหลวงอยู่แล้ว
ตอนหลังเค้าเลิกกัน เขามาหาดิฉัน ดิฉันก็ให้ น้องสาวมาอยู่ด้วยกัน
แต่ว่ามาคนเดียวนะคะ ส่วนลูกๆอยู่กับสามีเขา น้องสาวมาอยู่กับดิฉันได้หลายปี
จนมาวันหนึ่ง หัวใจดิฉันเกือบ สลาย คือสามีดิฉันจะเลิกงานเวลา 24.00 น.และใน
เวลา 00.45 น. ดิฉันได้ยินเสียงรถของสามีมาถึงบ้านแล้ว แต่ดิฉันหลับ Read the rest of this entry »

(ฉาก : ห้องรับแขกโซฟาหนังแท้เครื่องเรือนเป็นประกายแสบตา)
(ตัวละคร : ผม กับ เพื่อนเศรษฐี)

เพื่อน : นายจะดื่มอะไร น้ำผลไม้ โซดา ชา โกโก้ ช็อคโกแลตหรือกาแฟ?
ป๋ม : ขอชาแล้วกัน
เพื่อน : เอาซีลอน หรือชาสมุนไพร หรือเอาบุชผสมน้ำผึ้งดีมั้ยหรือเอาชาเย็น หรือชาเขียว
ป๋ม : เอาซีลอน Read the rest of this entry »

มีชายหนุ่มที่แต่งงานแล้วคนหนึ่ง  เค้าเป็นนักธุรกิจ..
วันหนึ่งความใกล้ชิดเป็นเหตุ  เค้ากับเลขาเกิด
อารมณ์เสน่หาขึ้นมา
ทั้งคู่จึงไปลงเอยกันที่บ้านของเลขาสาวสวย
และใช้เวลาร่วมรักกันตลอดบ่าย
และเผลอผล่อยหลับด้วยความอ่อนเพลีย Read the rest of this entry »

มีสามีภรรยาคู่นึงอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ภรรยาท้องโตไม่สามารถให้ความสุขกะสามีได้
…ก็สงสารสามี
จึงยื่นเงินให้สามี 500 บาท พร้อมบอกว่า
‘แกเอาเงินนี่ไปโรงน้ำชาในอำเภอซะ’ Read the rest of this entry »