ในหมู่บ้านพลัม ประเทศเวียดนาม มีชายหนุ่ม หญิงสาว เพิ่งแต่งงานกัน อยู่กินกันได้เพียง 2 ปี ก็ต้องมีอันต้องแยกจากกัน โดยขณะนั้นหญิงสาวตั้งครรภ์ได้ 7 เดือน เพราะชายหนุ่มผู้เป็นสามีต้องเดินทางไปเป็นทหารเพื่อรับใช้ประเทศชาติ

เมื่อเหตุการณ์ผ่านไป ครบวาระที่ชายหนุ่มเสร็จภาระกิจจากการรับใช้ชาติจึงกลับมาบ้านด้วยความดีใจ เพราะจะได้พบกับภรรยาสุดที่รัก และ ลูกชายที่เค้าเองยังไม่เคยพบหน้ากันเป็นเวลา 2 ปีเต็ม ทำให้เมื่อทั้ง 2 ได้พบกันจึงแสดงความรักด้วยการกอดรัดฟัดเหวี่ยง กันอยู่นานจนลืมไปเลยว่ามีเด็กน้อยอีกคนหนึ่ง รอคอยทั้ง 2 อยู่ข้างกายทั้ง 2 คน

เมื่อทั้ง 2 แสดงความรักและคิดถึงต่อกันเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงหันมาจูงมือหนูน้อย แล้วก็เดินกลับบ้านของตน แต่ระหว่างทาง ภรรยาสาว เห็นว่าวันนี้ต้องฉลองการกลับมาของสามีเสียหน่อยจึงได้เอ่ยปากกับสามีว่า

ภรรยา - พี่ขาเดี๋ยวหนูไปหาซื้ออาหารมาทำกับข้าวให้พี่ทานคืนนี้ก่อนนะ ฝากลูกไว้กับพี่ด้วย เดี๋ยวหนูกลับมา

สามี - จ๊ะพี่จะรออยู่ตรงนี้นะ

เมื่อภรรยาแยกไปซื้ออาหารแล้ว เค้าจึงมีเวลาที่จะหยอกล้อกับลูกชายที่เขาไม่ได้พบหน้าเป็นเวลา 2 เต็มที่ต้องจากไปเป็นทหารเค้าจึงถามหนูน้อย

พ่อหนูน้อย - คิดถึงพ่อไหมลูก

ลูกชาย - น้าไม่ใช่พ่อหนู พ่อหนูมาหาหนูทุกคือ เวลาหนูนั่งพ่อก็นั่ง เวลาหนูยืนพ่อก็ยืน

พ่อหนูน้อย - ?????????

ระหว่างที่ยืนงงอยู่นั้นภรรยาของเขาก็เดินกลับมาถึงทีเขารอคอยอยู่

ภรรยา - พี่กลับบ้านกันเถอะซื้ออาหารเรียบร้อยแล้ว

สามี - (เงียบและไม่โต้ตอบแม้แต่จะเอ่ยคำใดๆทั้งสิ้น)

ฝ่ายภรรยาเห็นความเปลี่ยนไปในบรรยากาศทันที เธอนึกไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างที่เธอไปซื้ออาหารกลับบ้านเธอหาเหตุผล มาตลอดระหว่างทาง แต่ก็นึกไม่ออก และคิดว่าในระหว่างทานอาหารบรรยากาศน่าจะกลับมาเหมือนเดิมในตอนเย็นที่พบกับ สามี

ภรรยา - พี่จ๋าอาหารเสร็จแล้วมาทานกับเถอะ (ทั้ง 3 คน นั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน)

แต่ในบรรยากาศระหว่างทานอาหารตลอดเวลานั้นไม่มีแม้แต่เสียงสนทนาของใครออกมา เลยแม้แต่น้อยจนบรรยากาศในการทานอาหารมื้อสำคัญนั้นเป็นมื้อแห่งความเจ็บปวด ของทั้ง 2 คน ที่อยู่ในบรรยากาศนั้นในคืนนั้นเองภรรยา เธอหาสาเหตุของเรื่องราวไม่ได้เธอจึงตัดสินใจเดินออกจากบ้านในคืนนั้น และไม่กลับมาอีกเลย ผ่านไปได้ค่อนคืนฝ่ายสามี เมื่อตื่นขึ้นมาไม่เห็นภรรยาของเขา เขาจึงเดินออกมานอกห้อง เขาเห็นเด็กน้อยยังไม่หลับ และเห็นพฤติกรรมบางอย่างของเด็กน้อย ๆ ชี้ไปที่เงาของตัวเขาเอง แล้วบอกกับชายหนุ่มว่า พ่อของหนูมาแล้ว แล้วก็ชี้ไปที่เงา และบอกว่าเวลาหนูนั่งพ่อก็นั่ง เวลาหนูยืนพ่อก็ยืน ชายคิดได้ทันทีว่าที่เขาเข้าใจผิดเมื่อตอนกลางวันนั้น หนูน้อยหมายถึงเงาของหนูน้อยนั่นเอง ซึ่งเขาเข้าใจได้ทันทีว่า ภรรยาของเขานั้นรักเขาแค่ไหนเขาพยายามตามหาภรรยาเขาทั้งคืนจนรุ่งสาง เขาพบศพภรรยาของเขาจมอยู่ในทะเลในคืนนั้นเอง เขาจึงรู้สึกเสียใจมากในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาจึงเดินลงไปในทะเล เพื่อไปหาภรรยาเขาที่จบชีวิตด้วยการเข้าใจผิดในตัวเขานั่นเอง ทั้งสองจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ด้วยเพียงแค่ต่างมีทิฐิต่อกัน ไม่พูดคุยกัน จนเหตุการณ์บานปลายใหญ่โตเกินกว่าที่จะแก้ไขได้ ทิ้งหนูน้อยซึ่งไม่มีความผิดใดเลยต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าเพียงพ่อและแม่ มีความเป็นตัวตนซึ่งคิดว่าตนเองนั้นถูกและทำไมต้องเริ่มต้นในการซักถามก่อน ทำไม

อย่าให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพียงแค่เราคิดว่าตัวเองไม่ผิด