"Dobri Dobrev" อดีตทหารผ่านศึก อายุ 98 ปี
ผู้สูญเสียการได้ยินเมื่อครั้งสงครามโลกครั้งที่ 2

ทุกๆวัน เขาได้เดินเท้าจากหมู่บ้านของเขา
เป็นระยะทาง 10 กิโลเมตร เข้ามาในเมือง
ด้วยรองเท้า เสื้อผ้าที่ตัดเย็บเอง 
และใช้เวลาทั้งวัน เพื่อ "ขอทาน"

ต่อมา โบสถ์สำคัญที่สุดของเมือง
ค้นพบว่า ชายชราขอทานยากจนผู้นี้
เป็นผู้บริจาคเงินให้โบสถ์เพื่อซ่อมแซม และ
บริจาคเป็นค่าสาธารณุปโภค
ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกด้วย
รวมเงินบริจาค มากกว่า 4 หมื่นยูโร

เงินที่เขาบริจาคนั้น ได้มาจากการขอทาน
ส่วนตัวเขานั้น ยังชีพอยู่ได้ด้วยเงินบำนาญ
ที่รัฐจ่ายให้ เดือนละ 80 ยูโรเท่านั้น..

ถ้าคุณคิดจะ "ให้" คุณไม่จำเป็นต้องร่ำรวยเสียก่อน
จึงจะให้ได้.. 
"ฐานะ" ไม่จำเป็นเลย ถ้าคุณคิดจะให้ผู้อื่น

ชายชราผู้นี้..คือ ผู้ร่ำรวย "ความสุข" ที่แท้จริง