เด็กหนุ่มคนหนึ่ง กำลังอยู่ในช่วงต่อต้านพ่อแม่ ทนไม่ได้แวลาที่แม่บ่น...รู้สึกว่าแม่ไม่เข้าใจตัวเองสักนิดเดียว 
จนวันนึง เขาทะเลาะกับแม่ด้วยเรื่อง เล็กๆ น้อยๆ...โกรธแม่มาก จนหนีออกจากบ้าน ไม่ว่าแม่จะเรียกไล่ตามมาอย่างไร เขาก็ไม่สนใจหันกลับไปมอง
เด็กหนุ่มหลับหูหลับตาเดินไปตามทางเรื่อยๆ จนเริ่มหิวและรู้ตัวว่าไม่ได้นำเงินติดตัวมาด้วยเลย...เดินจนมาถึงหน้าร้านบะหมี่ร้านหนึ่ง ได้แต่มองอาหาร แล้วกลืนน้ำลาย 

เจ้าของร้านเห็นท่าทางของเด็กหนุ่ม ก็สงสาร เรียกเข้ามากินบะหมี่ในร้าน

เด็กหนุ่มพูดว่า " แต่ผมไม่มีเงิน นะครับ " 

เจ้าของร้านตอบว่า " ฉันคิดว่า เธอต้องเจอเรื่องที่ไม่พอใจมาแน่เลย บะหมี่ชามนี้ ถือว่าฉันเลี้ยงแล้วกัน " 

ถึงแม้เด็กหนุ่มจะรู้สึกไม่ดี แต่ก็หิว จึงรับน้ำใจเจ้าของร้าน กินบะหมี่อย่างมูมมาม และพอกินไปได้สักพัก น้ำตาก็ร่วงลงมาอย่างกลั้นไม่ไหว 
เจ้าของร้านตกใจ ถามว่า " เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมหรือ ??? " 

เด็กหนุ่มเช็ดน้ำตา...แล้วตอบว่า " คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้ ยังมีคนใจดีอย่างคุณอีก ยอมให้ผมกินบะหมี่โดยไม่คิดเงิน " 

จากนั้น...เด็กหนุ่มก็เล่าเรื่องราวที่ทะเลาะกับแม่ แล้วหนีออกมาจากบ้าน ให้เจ้าของร้านฟัง และเสียใจที่แม่ไม่เข้าใจตัวเอง 

เมื่อเจ้าของร้านฟังจบ...ก็หัวเราะจนท้องแข็ง

" มีอะไรน่าหัวเราะหรือ " เด็กหนุ่มถาม 

เจ้าของร้านตอบว่า " ฉันเพิ่งรู้จักกับเธอเมื่อสักครู่นี้เอง แล้วก็แค่เลี้ยงบะหมี่ 1 ชาม เธอยังซาบซึ้งถึงขนาดนี้ ... แต่ !!! ตั้งแต่

เล็กจนโต แม่เธอต้มบะหมี่ให้เธอกินมากี่ชาม แต่เธอกลับไม่พอใจแม่ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ... นี่ยังไม่น่าหัวเราะอีกหรือ ??? " 

คำพูดของเจ้าของร้านเตือนใจเด็กหนุ่ม เขารีบกลับบ้าน และพบว่าแม่ยังรอเขากลับมา...
เขาละอาย ที่จะเดินเข้าไปหาแม่ และยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากขอโทษแม่ แม่...ก็ชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า... 

" ลู ก ต้ อ ง หิ ว แ น่ เ ล ย !!! เดี๋ยว...แม่ไปต้มบะหมี่ให้ลูกกินสักชามนะ "

โทษทีนะครับ ผมไม่รู้จะตั้งหัวกระทู้ว่าอะไร