วันนี้..ขณะที่เจ้าเด็กวัด เดินตามหลวงตา มาบิณฑบาตรสายตา
ก็เห็นคนเก็บขวดคนเดิม ร่างกายสกปรกมอมแมม มาใส่บาตร เช่นเคย เหมือนทุกๆวัน .....เจ้าเด็กวัดจึงตะโกนออกไปว่า 

เด็กวัด...ลุงใส่บาตรพระ ล้างมือ แล้วยังอ่ะเดี๋ยว..พระท้องเสียนะ
ลุงมอมแม...ล้างแล้วจ้า พ่อคุณ พ่อมหาจำเริญ
เด็กวัด...ผมยังไม่บวชยังไม่เป็นมหา แล้วไม่ได้ชื่อจำเริญนะลุงตังค์ไม่ค่อยมี ไม่ต้องมา ตักบาตรก็ได้เก็บใว้กินเอง เถอะลุง

ลุงมอมแมม..ฉันเก็บขยะเสร็จแล้ว ฉันก็ไปฟังหลวงตา
ท่านเทศน์ ท่านสอนทุกวันเลยจ้า ฉันจึงนำอาหารมาไส่บาตร
ท่านจะได้มีแรงเทศน์ ให้ฉันฟังไงล่ะจ๊ะ

หลวงตา...ได้ยินทั้งสองคุยกัน จึงเรียกเจ้าเด็กวัดมากล่าวตักเตือนว่า เจ้าเด็กวัดเอ๋ย ..บุคคลผู้พิการก็ดี.. เนื้อตัวสกปรกก็ดี...
ยากจนเข็ญใจก็ดี (จงมองดูที่ใจ) และการกระทำ อย่ามองที่กายเลย เจ้าจำไว้นะ ...อย่าให้พระอาทิตย์ขึ้น และ...ตก... 
โดยที่วันนี้ เจ้ายังไม่ได้ "ทำความดีอะไรเลย"

ชีวิตย่อมมีสองด้านเสมอ... มีสุขก็ต้องมีทุกข์!
มีใครบ้าง จะรู้ว่าทุกย่างก้าว อันแสนจะมีความสุขของเรา
อาจมีคนที่แสนเศร้าอยู่ใต้เราและ..กำลังทรมาณก็เป็นได้
ชีวิตในอีกด้านหนึ่งถ้าเราเห็น เราอาจจะต้อง"ร้องไห้กับมัน"

ความตั้งใจที่แตกต่าง ย่อมเดินสวนทาง...กันเสมอ
เมื่อตั่งใจจริงแล้ว ต้องพบกับความ...ล้มเหลว
จงถอยหลัง กลับไป...เสียหนึ่งก้าว
แล้วพร้อมที่จะเริ่ม...เดินหน้าใหม่อีกครั้ง
เพราะความสำเร็จ ย่อมได้มาจากการ...ก้าวไปข้างหน้าเสมอ

"ชีวิต"คือการต่อสู้ เพื่อให้ได้มาซึ่ง....ความสำเร็จ?

"แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด"คือเราจะ...ต้องกล้า
กล้าที่จะไปข้างหน้า และกล้าที่จะประสบ...."ความสำเร็จ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ....ผมจะไม่ท้อ 
และขอขอบคุณ พ่อและแม่ที่ไม่ทิ้งผม เมื่อเห็นผม...พิการ

"คนไม่ดี" ... มักสนใจความไม่ดีของคนอื่น
"คนดี" ... มักสนใจความดีของคนอื่น
พอเขาชั่ว ... ก็ติเตียน...