สิงห์สาราสัตว์ทั้งหลายในฟาร์ม ต่างคุยอวดกันมา ว่าตัวเองมีความสำคัญอย่างไร ไก่ขันเสียงแจ้วก่อนใคร แล้วบอกว่า "ไข่ของฉัน มนุษย์คนไหนก็อยากกิน" 
หมูแย้งว่า "เนื้อของฉัน ใครๆ ก็ชมว่าอร่อย" 
วัวตอบว่า "นมของฉันมีคุณค่ากว่าของสัตว์ชนิดใด"
ม้าขาวยกขาหน้าทั้งสองแล้วตะโกนก้องออกมาว่า "ใครอยากเป็นอัศวิน ก็ต้องขึ้นหลังฉันก่อน"

ไม่มีตัวไหนยอมแพ้ ต่างทุมเทเถียงกัน ระหว่างนั้นเอง ไก่ก็เห็นสัตว์ชนิดหนึ่ง จึงร้องเรียกขึ้นว่า "เอ้า... หอยทาก มาทำไม จะมาประกวดกับเขาด้วยเหรอ เธอมีอะไรดีบ้างละ"

เปล่าหรอก ฉันแค่เดินผ่านมา แต่ฉันมีสิ่งหนึ่งที่มนุษย์ต้องการกว่าสิ่งใด เสียดายที่เอาไปจากฉันไม่ได้ ฉันมี "เวลา" ไงล่ะ หอยทากตอบ

หอยทากเป็นสัตว์ที่ดูไร้ค่า แต่ก็น่าอิจฉาอย่างยิ่ง เพราะมีเวลาล้นเหลือ ชีวิตไม่รีบร้อน จะไปไหนมาไหนก็ไม่ต้องแข่งกับใคร 
ผิดกับมนุษย์เราทุกวันนี้ เร่งรีบไปทุกเรื่อง กินข้าวก็รีบเร่ง ทำงานก็รีบ รีบแม้กระทั้งหายใจ ชีวิตก็เลยวุ่น ขนาดหลับแล้วความวุ่นวายก็ยังตามเข้าไปในความฝัน แทนที่จะรีบทำเพื่อทำอะไรได้หลายๆ อย่าง จะไม่ดีกว่าหรือ หากเลือกทำให้น้อยลง แต่ให้เวลากับแต่ละอย่างเต็มที่ ไม่เร่งรีบ ก็ไม่ได้แปลว่าเฉื่อยแฉะใช่ไหมล่ะค่ะ

ในโลกนี้ ที่สรรพสิ่งถูกนำมาขายเป็นสินค้า ไม่เว้นแม้กระทั่งรอยยิ้ม และน้ำใจของคนเรา เวลาเป็นสิ่งหนึ่งที่ซื้อขายกันไม่ได้ และแย่งจากใครก็ไม่ได้ด้วยนะ

ไม่รู้จะมีใครคิดเหมือนกันหรือเปล่านะค่ะ ถ้าเรามีเวลาเหลือเฟืออย่างหอยทากตัวนี้ ชีวิตจะมีความสุขเพียงใด