ในปี 2558 นี้ ประเทศไทย และเพื่อนบ้านรอบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ก็จะเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (Asean Economics Community - AEC) ซึ่งเป็นการร่วมกันทางเศรษฐกิจของประเทศในเขตอาเซียน ทั้ง 10 ชาติ เพื่อผลประโยชน์ในอำนาจการต่อรองทางเศรษฐกิจ การส่งออก และการนำเข้าของสินค้าต่างๆ จะเป็นเศรษฐกิจมหภาคที่ยิ่งใหญ่ เอื้อประโยชน์มหาศาลต่อกัน

ว่าแต่ คุณผู้อ่านทราบกันหรือไม่ แต่ละชาติ ในอาเซียน ทั้ง 10 ประเทศ เขามีดอกไม้ประจำชาติ เป็นดอกอะไรกันบ้าง...?

เริ่มที่ ราชอาณาจักรไทยก่อนเลย ดีกว่า ดอกไม้ประจำชาติของเรา นั่นคือ ดอกราชพฤกษ์ หรือดอกคูณ พวงสีเหลืองห้อยระย้า ที่คุ้นเคยกันดี โดยเฉพาะหน้าร้อน เราจะเห็นต้นราชพฤกษ์ ออกดอกสะพรั่งให้พรึ่บพรั่บตามท้องถนน

ต่อด้วย บ้านพี่เมืองน้องอย่าง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) จะเป็นดอกไหนไปไม่ได้ นอกจาก "ดอกจำปาลาว" ที่หอมอ่อนๆ

ถัดมาที่ สาธารณรัฐแห่งสหภาพพม่า ก็ต้องดอก ประดู่ สีเหลืองทอง ที่หอมกรุ่นอย่างมากโดยเฉพาะในฤดูฝน

กระเถิบไปที่ ราชอาณาจักรกัมพูชา ดอกไม้ประจำชาติของ คนขะแมร์ คือ ดอกลำดวน ขาวปนเหลืองนวล หอมเย็นกรุ่นๆ

ลงใต้ อย่างมาเลเซีย ต้องยกให้ พู่ระหง หรือภาษาถิ่นเขาเรียกว่า บุหงารายอ แต่คนไทยรู้จักกันดี ในชื่อของดอกชบาสีแดง

ประเทศที่ใหญ่มากที่สุดเป็นอันดับหนึ่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และมากมายไปด้วยหมู่เกาะน้อยใหญ่อย่าง

สาธารณรัฐอินโดนีเซีย ดอกไม้ประจำชาติ ก็คือ ดอกกล้วยไม้ราตรี (Moon Orchid) ซึ่งว่ากันว่า เป็นดอกกล้วยไม้ที่บานอยู่ได้นานที่สุด

มาที่ "บรูไน ดารุสซาลาม" ประเทศเศรษฐีบ่อน้ำมัน ก็มีดอกไม้ประจำถิ่น สีเหลือง ที่ถ้าหากบานแล้วจะมีลักษณะคล้ายร่ม อย่าง ซิมปอร์ หรือ ดอกส้านชะวา (Dillenia) เป็นดอกไม้ประจำชาติ

ส่วนสิงคโปร์ ประเทศที่เล็กที่สุดในภูมิภาคนี้ เขาก็ใช้ ดอกกล้วยไม้แวนด้า (Vanda Miss Joaquim) เป็นสัญลักษณ์แทน

อ้อมทะเลแปซิฟิก ไปยัง สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ เป็น ดอกพุดแก้ว (Sampaguita Jasmine) ที่มีกลีบดอกสีขาวเป็นรูปดาว ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนในตอนกลางคืน

ปิดท้ายที่ สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ดอกไม้ประจำชาติ ก็คือ ดอกบัว ซึ่งคนไทยคุ้นเคยกันดี เพราะเป็นสัญลักษณ์แห่งความบริสุทธิ์ ซึ่งมักถูกถึงในบทกลอนและเพลงพื้นเมืองของชาวเวียดนามอยู่บ่อยครั้ง

ส่วนความหมาย และที่มา ที่แตกต่างกัน จากวัฒนธรรมและความเชื่อ ของแต่ละชาติ เกี่ยวกับดอกไม้จะเป็นเช่นไรบ้าง ติดตามอ่านเพิ่มเติมที่ ... http://dokmaithai.weebly.com