เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เมื่อเร็วๆนี้ เมื่อ “คุณพ่อ” ของเพื่อนกระผมคนหนึ่ง สมัยเรียนตั้งแต่เรียน “ช่างกลไทยสุริยะ บางเขน” ได้เสียชีวิตลง ด้วยโรคมะเร็ง ปัจจุบันทันด่วน เมื่อเสียชีวิตลงเพื่อนผมในฐานะลูกก็ต้องมีหน้าที่ หาวัดเพื่อต้องสวดพระอภิธรรม ซึ่งวัดแถวบ้านมันบอกกันว่าต้องมีเส้นมีสายพอสมควรถึงจะเอาศพมาตั้งได้

“สุชาติ” หนึ่งในเพื่อนหัวโจกสมัยเรียนก็ได้เดินทางมาร่วมงานศพพร้อมกับเพื่อนๆกลุ่มหนึ่งจนฟังสวดเสร็จแขกก็ทยอยกลับแต่ “สุชาติ” กับเพื่อนๆ ยังคงนั่งคุยติดลมกับเพื่อนๆ และ “โอ้” ลูกของผู้เสียชีวิตอย่างออกรสออกชาติ เพราะเพื่อนๆ รวมถึง ไม่ได้เจอะเจอกันมานานมาก การเจอในครั้งนี้ทำให้มีเรื่อง “เม้าท์” กันอย่างเมามันส์

จนกระทั้งได้เกิดฝนตกลงมาห่าใหญ่ ทำให้เพื่อนๆที่มาร่วมงานกลับบ้านไม่ได้ จึงถือโอกาสนั่งคุยกันต่อขณะนั้นเอง “สุชาติ” เพื่อนจอมซ่าได้โพลงพูดขึ้นมาว่า นี่นะงานนี้เลี้ยงแค่ “ข้าวต้ม” ถ้าเป็นงานเขานะ จะเลี้ยง “พิซซ่า”

ซึ่งในกลุ่มเพื่อนก็ได้แต่มองหน้ากันไปมา แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก สักพักจู่ๆ เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม ก็เดินไปที่กระดานดำ ซึ่งไว้สำหรับเขียนหมายกำหนดการ งานศพและเจ้าภาพในแต่ล่ะคืน ไม่มีใครรู้ได้ว่า เพื่อนคนนี้เกิด “พิเรน”หรือมีอะไรมา “ดลใจ” จู่ๆก็ใช้ผ้าลบชื่อ “คนตาย” ที่เขียนไว้บนกระดานดำออก และเขียนชื่อ “สุชาติ” เพื่อนจอมซ่าของผมลงไปแทนๆที่มันจะรู้สึกโกธร แต่ “สุชาติ” กลับบอกว่า “นามสกุล” เขียนผิด ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆในกลุ่ม

เมื่อเรื่องเป็นอย่างนี้เพื่อนที่เขียนก็เลยเถิด เขียนวันตาย วันเผา เอาไว้ให้เสร็จ แต่ “สุชาติ” ก็ตะโกนบอกลับมาว่า “ตายวันนี้ เผาวันนี้ไม่เอา” ขอเลื่อน “ไปตายอีก 7 วัน” ดีกว่า วันนั้นหลังจากฝนหยุดตกทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

หลังผ่านไปไม่กี่วัน “สุชาติ” ได้โทรมาหา “โอ้” เพื่อนของผมอีกคน และบ่นว่ารู้สึกเหนื่อยๆ นอนไม่ค่อยหลับเลย มักจะฝันแปลกๆ บ่อยมาก ในความฝันเห็นมีคนจะชวนไปอยู่ด้วย แต่ไม่รู้ไปไหนคล้ายๆ กับวัดที่เคยไปงานศพของ “พ่อโอ้” และ “สุชาติ” บอกต่อว่า ในความฝันก็เดินตามคนๆนั้นไป เจอคนแต่พอทักก็ไม่มีใครคุยด้วยสักคน เลยตัดสินใจวิ่งหนี จนหกล้ม ซึ่งจากการบอกเล่าในเรื่องของความฝัน “โอ้” เองไม่ค่อยเชื่อนัก แต่หลังจาก หลังจาก “สุชาติและโอ้” ได้เจอกัน ทำให้ให้ “โอ้” ถึงกับตกใจ ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร

ต่อมาประมาณอาทิตย์กว่าๆ กลุ่มเพื่อนๆได้มีการนัดแนะไปเที่ยว “ย่านเธค” ถนนวิภาวดีรังสิต

ซึ่งมี ”สุชาติ” ไปด้วย ตลอดเวลาที่เพื่อนๆกำลังสนุกสนานกัน “สุชาติ” ได้เดินมาบอกกับผมว่า “วันนี้เหนื่อยมาก”

ขอตัวกลับบ้านไปนอนก่อน ซึ่งผมและเพื่อนก็เอ๊ะใจว่าทำไหม “สุชาติ” จึงกลับก่อนและมีสีหน้าไม่สู้ดีเลย ทั้งที่เคยเป็นคนที่ร่าเริงและสนุกสนาน แต่ก็ได้เก็บไว้ในใจ เพราะอาจจะเป็นเรื่องส่วนตัวที่เพื่อนไม่สบายใจอยู่

หลังจาก “สุชาติ” ตัวกลับออกไป พวกเราก็กลับมาสนุกสนานกันต่อ จนเวลาผ่านไปได้เกือบตี 3 มีโทรศัพท์จากแฟน “สุชาติ” โทรเข้ามาถึง “โอ้” ว่า “สุชาติล้มหัวฟาดพื้น” เสียชีวิตและที่ รพ.พวกราที่กำลังสนุกอยู่หันมามองหน้ากันอย่างงๆว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเราจึงตัดสินใจเดินทางไป รพ.ทันที ซึ่งหมอได้วินิฉัยพบว่า “ปอด”ของ “สุชาติ”แฟบหาย ไปข้างหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดปกติเพราะ “สุชาติ” เป็นคนไม่ดื่ม และไม่สูบบุหรี่ สร้างความเสียใจกับเพื่อนในกลุ่ม แต่ขณะนั้นเพื่อนคนหนึ่งได้ ทักออกมาว่า “เรื่องที่เขียนวันตายในกระดานดำที่วัด เจ้าสุชาติ มันตายก่อน ที่เขียนกำหนดวันตายเอาไว้ 1 วัน “ หลังจากรุ่งขึ้นญาติๆรวมถึงพวกเราก็ไปที่ รพ.เพื่อขอรับศพ “สุชาติ” ออกมาบำเพ็ญกุศล แต่เมื่อติดต่อวัดใกล้ๆบ้านก็ได้รับคำตอบว่าเต็มหมด

“เจ้าโอ้” จึงได้โทรไปติดต่อวัดที่เคยสวดพ่อมัน ก็ปรากฏว่ามีคนจองแล้ว แต่ที่ทุกคนกำลังวุ่นหาวัดอยู่นั้นเอง เจ้าหน้าของวัดที่ “เจ้าโอ้” โทรเข้าไปถามโทรกลับมาว่า “ศาลาว่างแล้ว” เอาศพมาได้ ซึ่งเมื่อถึงวัดเพื่อนทุกคน ก็ต้องตะลึงเมื่อ “เป็นวัดเดียวกับที่สวดศพ พ่อเจ้าโอ้ และเป็นศาลาเดียวกัน ที่ “เพื่อนคนหนึ่งไปลบชื่อคนตาย และใส่ชื่อ สุชาติ และวันตาย วันเผา เมื่ออาทิตย์ก่อนที่ผ่านมา” เรื่องนี้ใครว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ตามใจ แต่ในส่วนตัวผมเชื่อว่าเป็น “เรื่องของ “อาถรรพณ์ กระดานผี”