สำหรับความรักของ ผู้ชายสองคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"รัก" ไม่สามารถบรรยายได้ด้วยคำพูด

"รัก" ไม่สามารถซื้อหามาครอบครองได้

"รัก" ไม่ใช่เครื่องมีอฆ่าล้างชีวิต

19 กรกฎาคม 2548 อาจเป็นเพียงวันธรรมดาวันหนึ่งของคนทั่วไป

แต่สำหรับ เด็กหนุ่มชาวอีหร่านสองคน วันนั้นคือ วันสุดท้ายของลมหายใจ

 

มะหะหมัด และอายาส เด็กชายชาวอีหร่านอายุไม่เกินสิบแปดปี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             

 

ทั้งคู่เป็นเกย์

สำหรับเราหลายๆคน เมื่อพูดถึงเกย์ อาจจะรู้สึกเฉยๆ

บางคนอาจจะรู้สึกแปลกๆมองว่าเป็นเรื่องของความ ผิดปกติ

หลายคนมองว่าเป็นเรื่องน่าอับอาย หลายคนไม่ชอบ

และความ รู้สึกอื่นๆต่างๆนานา แต่ก็ทำได้เพียงแค่เป็นเรื่องซุบซิบนินทา

เป็น เรื่องของคนกลุ่มพิเศษไม่ค่อยอยากยุ่งด้วย

หรือไม่ก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ เกี่ยวกัน หากแต่ในอีหร่านไม่ได้เป็นเช่นนั้น

สำหรับเราหลายๆคน เมื่อพูดถึงเกย์ อาจจะรู้สึกเฉยๆ

บางคนอาจจะรู้สึกแปลกๆมองว่าเป็นเรื่องของความ ผิดปกติ

หลายคนมองว่าเป็นเรื่องน่าอับอาย หลายคนไม่ชอบ

และความ รู้สึกอื่นๆต่างๆนานา แต่ก็ทำได้เพียงแค่เป็นเรื่องซุบซิบนินทา

เป็น เรื่องของคนกลุ่มพิเศษไม่ค่อยอยากยุ่งด้วย

หรือไม่ก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ เกี่ยวกัน หากแต่ในอีหร่านไม่ได้เป็นเช่นนั้น

อิหร่าน เป็นประเทศที่เคร่งครัดในศาสนาอิสลาม

ความ เชื่อต่อธรรมชาติในเรื่องเพศก็เป็นเรื่องหนึ่ง

ที่มองว่าโลกนี้มีเพียงชายและ หญิงเท่านั้น

ถ้าใครมีเครื่องเพศเป็นชายก็ต้องทำตัวสมชาย

หรือเป็น หญิงก็ต้องอยู่แบบวิถีหญิงๆ ถ้าจะมีรสนิยมทางเพศที่ต่างจาก

ความคาด หวัง เป็นเรื่องที่ไม่อาจรับได้

ปฏิกริยาที่เกิดในสังคมจึงไม่ใช่แค่เพียงการ ซุบซิบนินทา

หรือช่างมัน! แต่เป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องมีการตัดสินกัน

ตามกระบวน การกฏหมาย

และในวันที่ 19 กรกฏาคม 2548

เด็กชาย ชาวอีหร่านสองคนก็ถูกตัดสินลงโทษประหารชีวิตฐาน

ที่มีรสนิยมทางเพศ ที่แตกต่างโดยการถูกแขวนคอต่อหน้าชุมชน

หลายๆคนออกมาต่อ ต้านเพราะกระทำเกินกว่าเหตุ