ฟากฟ้าเหมือนจะอมยิ้มเป็นกำลังใจนิดๆให้กับผองปีศาจ... ที่กำลังลงสนามเพื่อขับเคี่ยวแย่งคาร์ลิ่งคัพ ใบจิ๋วในวันต่อมา...

อย่างที่ทราบกันครับ... ยูไนเต็ดใช้ดาร์เรน เฟล็ตเชอร์เป็นตัวทำลายล้างกองกลางของวิลล่า... ขณะที่ความเร็วของพาร์ค ชี ซอง และอันโตนิโอ วาเลนเซีย สร้างปัญหาให้กับแบ็คสองฝั่งของลูกทีมมาร์ติน โอนีล

90 นาทีที่เวมบลีย์มีอะไรให้พูดถึงมากพอสมควร... ไม่ว่าจะเป็นอิมแพคต์ที่ไมเคิ่ล โอเว่นทำได้อีกครั้งก่อนที่จะโชคร้ายบาดเจ็บออกไป.. แม้เสียงสัญญาณจะเบาเกินไปที่จะทำให้ฟาบิโอ คาเปลโล่ เหลียวหลังมากวักมือเรียกเข้าแคมป์ แต่ 2 ประตูจากสองเกมล่าสุด... น่าจะชี้ให้เห็นว่า สัญาตญาณดาวยิง เซนส์การยืนตำแหน่งของ "เบบี้โกล์" ยังคงมีอยู่

และไม่บ่อยนักที่เราจะได้เห็นดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ และโอเว่นจับคู่กัน... เป็น 40 นาทีที่น่าสนใจเมื่อเราได้เห็นศิลปินจากบัลแกเรีย ดูมั่นใจและผ่อนคลายกว่าตอนที่ยืนเคียงข้างเวย์น รูนี่ย์

เอาเป็นว่าสำหรับแฟนผีแล้ว... อย่าไปคาดหวังอะไรกับ "เบอร์บี้" มากมายดีกว่าครับ... เขาเองก็พยายามทำทุกจังหวะให้ดีที่สุดแล้วเช่นกัน... แม้จะมีหลายจังหวะน่าฟุดฟัดใส่...แต่เขาก็ช่วยทีมต่อเกมรุกได้ในหลายๆจังหวะ และอย่าลืมประตูสำคัญในหลายๆเกมที่เขาทำได้ด้วย

มองไปยังกองกลาง... การขึงเกมของยูไนเต็ดโดยการใช้ความนิ่งของไมเคิ่ล คาร์ริค คอยคายบอลให้ปีกสองฝั่งหรือแบ็กเข้าเติมเกม ยังใช้ได้ผล... ผมยังคิดไม่ตกว่าในเกมที่ยูไนเต็ดจะรับมือมิลานในโอลด์ แทร็ฟฟอร์ดวันที่ 10 มีนาคม... ใครจะยืนคุมแผงมิดฟิลด์แทนเขา... ในเมื่ออันแดร์สันตัวแทน โบกมืออำลาฤดูกาล 2009/2010 ไปเรียบร้อย

บางทีดาร์รอน กิ๊บสัน อาจต้องรับภาระอันยิ่งใหญ่ลงสนามแทน อย่างไม่มีทางเลือกอื่น

สำหรับแผงหลัง... เหล่าเร้ด เดวิลส์ยังต้องรอคอยฟอร์มเดิมๆของเนมานย่า วิดิช... อย่างน้อยหากใจไปอยู่ที่อื่นแล้ว... ก็น่าจะทำหน้าที่จนจบฤดูกาลนี้ให้ดีที่สุด

ขณะที่โทมัส คุสชัค พิสูจน์ตัวเองแล้วว่านิ่งกว่าเบน ฟอสเตอร์ และจะเป็นกำลังเสริมที่ดีในด่านสุดท้ายของยูไนเต็ด ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีเอ็ดวิน ฟาน เดอร์ ซาร์แล้วก็ตาม

ท้ายสุดอีกครั้ง คงจะไม่เอ่ยนามเวย์น รูนี่ย์ไม่ได้...

"ลูกโขก" อีกครั้ง... และเป็นลูกโหม่งแห่งแชมป์... ลูกโหม่งจากนักเตะที่ยูไนเต็ดไม่สามารถขาดได้ด้วยประการทั้งปวงในตอนนี้

"WR10" เข้าใกล้คำว่าระดับโลกมากขึ้นทุกทีแล้ว... และเขาคือทุกอย่างของโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด

สองค่ำคืนที่ลอนดอนจบลง.. เชลซีต้องเชิดหน้าสู้ต่อไป ส่วนยูไนเต็ด โอกาส "ครั้งแล้วครั้งเล่า" เปิดกว้างขึ้นอีกครั้ง

ไม่ต่ำกว่า 5 ครั้งที่เชลซีชะลอให้ แต่เป็นยูไนเต็ดเองที่พลาดแซงไม่ได้

จำนวนเกมมันก็เริ่มนับถอยหลังไปเรื่อยๆ และเหล่านักเตะปีศาจต้องพึงระลึกไว้เสมอว่า เชลซีคงไม่พลาดบ่อยๆ และอาร์เซน่อลไล่จี้เข้ามาแล้ว

ยูไนเต็ดจำเป็นต้องใช้ถ้วยคาร์ลิ่ง คัพเป็นยาชูกำลัง และเดินหน้าต่อไปอย่างมั่นใจ เน้นในทุกนัดที่เหลือของฤดูกาล

 

 

 

10 นัดสุดท้ายเท่านั้นครับ... 10 ก้าวสุดท้ายที่ไม่ว่าใครก็พลาดไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียว

ภาพยนตร์เรื่องนี้จะจบอย่างไร... ถ้วยแชมป์จะยังอยู่ที่แมนเชสเตอร์ หรือถูกอัญเชิญลงไปลอนดอน

กรุณาลุ้นกันต่อด้วยจังหวะระทึกใจจนนัดสุดท้ายครับ...