....รัก....

เป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจ
ไม่สามารถจะอธิบายความหมายได้
ไม่จำเป็นต้องเคยพบกันมาก่อน
สามารถมาจากความใกล้ชิดได้
ไม่จำเป็นต้องเสียการเรียนเพราะรัก
ไม่จำเป็นต้องมีเวลาให้กันตลอด
สามารถช่วยเหลือกันได้
ความรู้สึกสามารถสื่อหากันได้
รักแท้ต้องไม่มีการล่อลวง
ถ้ารักในวัยเรียนต้องสามารถช่วยเหลือกันได้
บางครั้งไม่จำเป็นต้องเปิดเผย

...หลง...

มาจากความรู้สึก
มาจากรูปร่าง หน้าตา
ไม่ได้มาจากใจจริง
เหมือนถูกมอมเมา
ทำให้เสียการเรียนได้<ข้อนี้ต้องระวังมาก>
ถ้าไม่ศึกษาให้ดีเสียความรู้สึก<ตีความหมายได้หลายอย่าง>
ต้องมีเวลาให้กันตลอดเวลา
อาจมาจากความใกล้ชิดในลักษณะที่ไม่สมบูรณ์
มีโอกาศสูงที่จะเสียตัว
ลักษณะของอาการหลง ที่คุณควรจะระวัง
เมื่ออีกฝ่ายบอกให้ทำอะไรจะทำตาม<ในบางเรื่องที่ไม่สมควรทำ>
จำเป็นจะต้องมีเวลาให้กันตลอดเวลา(ห่างกันนานไม่ได้)
มีการนัดกันบ่อยมาก
มีการคิดถึงกันตลอดเวลา(อย่างเกินปกติ)
ชอบทั้งที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายรักเราด้วยใจจริงหรือไม่

สรุปอย่างง่ายๆ 

        รัก เป็นสิ่งที่อยู่ในตัวเรา ไม่จำเป็นที่จะต้องเปิดเผยให้บุคคลอื่นได้รับรู้ อาจจะเป็นกำลังใจให้ในยามท้อแท้ แต่ หลง เป็นอาการเพียงชั่วขณะเมื่อพบเห็น หรือถูกชักจูง โดยวิธีใดวิธีหนึ่งซึ่งในบางครั้ง เราอาจจะไม่รู้ และมีโอกาศสูงที่จะถูกทำให้เสียตัว