เมื่อปี 2543 ผมได้ออกบวชเป็นพระสงฆ์ที่วัดแห่งหนึ่งในนครพนม
เป็นวัดมีป่ามากมาย และผมบวชเข้าพรรษาด้วย อันนี้ไม่โกหกนะเดี๋ยวบาป
แต่จะขอเล่าให้ฟัง เมื่อผมไปจำวัดในวันแรก ในวัดมีกุฎิอยู่ 9 หลัง
ข้างบนของพระข้างล่างของเณร ผมนอนข้างบนพอตกค่ำก็สวดมนต์ก่อนนอน
ประมาณ ตี 2 ได้ ผมก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะคืนแรก

ปรากฎร่างชายคนหนึ่งมายืนที่ปลายเท้า เป็นชายสันทัด ผิวดำ สูง 160 ซม. ได้
ใส่เสื้อกั๊กแดงถือหอก ขณะนั้นหลับๆตื่นๆ เมื่อเห็นผมจึงสวดมนต์
แต่เขาก็ไม่ไป สวดกันนานมากจึงหายไป กลัวมากเพราะนอนคนเดียว
ชักผ้าปกหัวทันที พอเช้ามาเป็นไข้เลย กินยาพารา 3 เม็ดให้เณรเอามาให้
ไม่ได้ออกบินฑบาตรเลย แล้วไปหาเจ้าอาวาสสอบถามว่าเป็นอะไร
ท่านบอกว่าโดนลองของใหม่แล้วคงไม่เป็นไร เขาคือเจ้าที่นะ
หลังจากนั้นไม่พบเขาอีกเลย

ต่อมาอยู่ได้เดือนกว่าเริ่มมีวิชาขึ้นมากไม่กลัวผีอีกแล้ว แต่กุฎิข้างๆ
มีพระองค์หนึ่งเป็นอะไรก็ไม่รู้ ซึมเซาตลอด พูดมากผิดปกติ สอบถามเณรที่เคยอยู่ที่นี่ก่อน
ทราบว่ากุฎิหมายเลข 6 นี้เฮี้ยนมากพระหลายรายเผ่นแนบมาแล้ว เพราะหลังนี้เป็นทางผ่านของผี
ผมจึงขอลองของไปนอนดูสักที
ในวัน 15 ค่ำได้เปลี่ยนกันนอนเพื่อลองดู แล้วได้ชวนเณรไปนอนด้วยกัน(ช่วยกันปอดแหก)
ราว 5 ทุ่มกก็สวดมนต์ก่อนนอนสวดเสร็จจุดธูป 1 ดอกที่หัวนอน ขอให้เจอกับผีที่เขาลือกัน

พอนอนได้สองชั่วโมง........อ๊าก................มันมาแล้ว

ตอนแรกเป็นเงาดำสูง 2 เมตร ในฝันนะครึ่งหลับครึ่งตื่น โดดนั่งที่หน้าอกผม
แล้วกลายร่างเป็นหญิงสาวสวยผมยาวนั่งคร่อมอกผม เขามากับผีสาวอีกคน
เป็นพี่น้องกันผมสั้นนุ่งสะใบชุดไทย คนที่นั่งคร่อมอกผมสวยมาก ผมบอกเขาว่า
ผมเป็นพระจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะเขาก็ไม่ฟัง เธอพยายามทำ......ผม
เหมือนกับต้องการเสพกามาเพื่อต่ออายุ ความรู้สึกได้เลยว่าเธอเอาจริงผมจึงจับมือเธอ
ความรู้สึกว่านิ่มมาก  ผมกระชากเธอออกด้านข้างกระเด็นไปทางเณรที่นอนข้างๆผม
ผมจึงลุกขึ้นมาเปิดไฟเก็บของลงจากกุฎินั้นเลยตอนตีสองกว่าๆ กลับไปนอนกุฎิที่เดิม
รู้สึกเจ็บที่หน้าอกมากเลยคิดแล้วว่าไม่น่าเลยตู

เช้ามาไปพบเจ้าอาวาสโดนดุใหญ่เลย ท่านบอกเกือบไปแล้วนั่นนะ.........
ท่านบอกว่าเป็นผีสาวสองพี่น้องที่อยู่ในเสาไม้นั่นเอง มีรูปตุ๊กตาสองตัวอยู่ข้างใน
ผมขนลุกมากเลย กลัวแล้ว.......ผมนอนเปิดไฟอยู่ 7 วันเต็มจนเช้า
เพราะกลัวหลังจากนั้นไม่ไปใกล้ตรงนั้นอีกเลยเข็ดแล้ว.....


ทุกวันนี้คิดย้อนหลังแล้วคิดว่าผมได้กำไรนะ ได้จับมือเธอด้วย
อย่าอิจฉานะ.........