เขียนโดย นักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นที่มาเที่ยวเมืองไทย

RIBBON nante musun jattari e kawai-nndakorega
ผูกโบว์ สีต่างๆ น่ารักมากกก

yatai no nanika yoku wakaranai mono. gakkou kaeri ni tomodachi to tabearuku
อะไร ซักอย่างจากรถเข็น ไม่ค่อยรู้จัก. กินพลางเดินกลับจากโรงเรียนกับเพื่อน (สงสัยจะเป็นลูกชิ้นจ้ะ ทำไมไม่เดาว่าดังโงะประเทศไทยกันนะ)

yatai no COCONUT MILK
โคโคนัท มิลค์ซื้อจากรถเข็น

kaodachi wa kanari hakkiri eiru. angai ni irojiro no ko mo ooizo
หน้าตาน่ารักเกลี้ยงเกลา(เดา) มีเด็กที่ผิวขาวเยอะกว่าที่คิดนะเนี่ย

minna kuro kami
ทุกคน ผมสีดำ

SKIRT wa hize jou desu yone
กระโปรงยาวถึงเข่า เน้อ

omoresagatta RIBBON kawayusu
โบว์ที่ห้อยตรงเสื้อ น่าร้าก

ushiro wa SAILOR ppoi kanji
ด้านหลังให้อารมณ์แบบกะลาสี

suashi haa haa..
เท้าเปล่า หะๆ (- -??)

ROUGH na SANDAL. chanto missetsu ni kawagutsu no ko mo iru.
รองเท้าแตะแบบเรียบ ๆ แต่เด็กที่ใส่รองเท้าหนัง ถุงเท้าพับสามทบก็มีอยู่นะ (สงสัยจะไปเจอเด็กใส่แตะเดินหลังเลิกเรียน)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ชายไทย ทั่วไป

- หน้าตาคมเข้ม... แต่ไม่ค่อยหล่อ คิ้วหนา
คนหน้าตาเหมือนคิจิคุงมีเยอะ (คิจิคุงนี่ใคร..?)

- น้ำผลไม้คั้นสดๆ จากแผงลอย ใส่ถุงแบบนี้แหละ

- ผมดำ ดูเซอร์ๆ ไม่ได้ตกแต่งอะไร

- ไม่รู้ว่าฮิตหรือเปล่า ชอบใส่เสื้อเชิร์ตโปโลสีชมพูกันจัง แต่ราคาแพงนะ
มาเช็คดูตอนหลัง เห็นว่าเสื้อสีชมพูนี่เป็นเสื้อที่คิงภูมิพลทรงสวมตอนออกจากรพ.
ก็เลยเหมือนจะถือกันว่า "สีชมพูเป็นสีมงคล" แล้วก็ฮิตกันขึ้นมา ชาวไทยนี่ให้
ความสำคัญกับพระเจ้าอยู่หัวมากๆ เลยล่ะ

- รู้สึกว่าจะชอบแต่งตัวง่ายๆ นะ แถมส่วนมากจะเดินกันมือเปล่าล่ะ

- รองเท้าแตะอีกล่ะ