ไม่เคยมีคำว่าสายเกินไปสำหรับความรัก โดยเฉพาะรักแท้ที่คนทั้งคู่ต่างยังมั่นคงต่อกันและกัน อย่างเช่นคุณตาคอร์เนอร์ บิลลิงตัน และ คุณยายเอลีน ล็อคลีย์ คู่รักวัยดึกชาวอังกฤษที่ต่างหลงรักกันตั้งแต่วัยยังไม่ย่างยี่สิบ แต่กลับถูกกีดกันจากพ่อของฝ่ายหญิงจนมีอันต้องเหินห่างกันไป ก่อนจะได้กลับมาแต่งงานและครองรักกันสมปรารถนาในอีกเกือบ 60 ปีให้หลัง 

          ย้อนกลับไปในปี 1950 สู่จุดเริ่มต้นที่คุณตาวอร์เนอร์ บิลลิงตัน ในวัย 17 ปี ได้รู้จักคำว่ารักแรกพบเป็นครั้งแรกกับคุณยายเอลีน ที่อายุอ่อนกว่าหนึ่งปี การแสร้งทำเป็นยืนตัดกิ่งไม้อยู่หน้าบ้านทำให้คุณตาวอร์เนอร์ได้โอกาสพูดคุยกับเอลีน ซึ่งเป็นน้องสาวของแฟนเพื่อนสนิท และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งสองคนได้รู้จักกัน ก่อนจะสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามวันเวลา 

          ทั้งคู่เริ่มออกเดทกัน และเขียนจดหมายไถ่ถามความเป็นอยู่ของกันและกันอยู่เสมอในช่วงที่คุณตาต้องเข้าเกณฑ์ทหารในหน่วยบินของกองทัพอากาศ ความสนิทสนมยิ่งเพิ่มพูน และทั้งสองก็มั่นใจว่ามันคือความรักเป็นแน่แท้ จนในปี 1952 คุณตาวอร์เนอร์จึงตัดสินใจขอหมั้นเอลีนผู้เป็นที่รัก ทว่าพ่อของฝ่ายหญิงคัดค้านกีดกันเต็มที่เพราะเห็นว่าทั้งคู่ยังเด็กเกินไป อุปสรรคใหญ่ในความรักทำให้ทั้งคู่มีจำต้องค่อย ๆ ห่างกันไป ทั้งที่ใจยังคงคิดถึงกันอยู่เสมอ

          หลังจากนั้นทั้งคุณตาและคุณยายต่างก็แยกกันไปมีชีวิตของตัวเอง ทั้งทำงาน แต่งงาน ย้ายบ้าน มีลูก สร้างครอบครัว ต่างใช้ชีวิตอยู่กับคู่รักและลูก ๆ อย่างราบรื่นผาสุขดี ก่อนจะมีอันต้องกลายเป็นพ่อหม้ายแม่หม้ายไปในเวลาไล่เลี่ยกัน 

          เอลีน แต่งงานไปในปี 1956 มีลูกชายและลูกสาวอย่างละคน เธอดูแลกิจการโรงแรมในมณฑลคอร์นวอลล์อยู่กับสามี จนกระทั่งผู้เป็นสามีเสียชีวิตไปในปี 2006 ส่วนคุณตาวอร์เนอร์ก็แต่งงานไปในปี 1957 มีลูกชาย 3 คน อยู่กินกับภรรยาตราบจนเธอเสียชีวิตลงในปี 2010 ที่ผ่านมา 

          ทั้งคู่ไม่เคยติดต่อกันเลยในตลอดช่วงเวลา 58 ปีที่ผ่านมา จนกระทั่งต่างตกอยู่ในสถานะพ่อม่ายแม่หม้าย เพื่อนสนิทของคุณตาบังเอิญได้ไปพักโรงแรมของเอลีน และได้เล่าเรื่องของคุณตาให้เธอฟัง ดูท่าทางเธอจะยินดีไม่น้อยได้ยินข่าวคราวของคุณตา และยังถามถึงด้วยว่าคุณตาเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนคุณตาคอร์เนอร์ที่ได้รับฟังเรื่องนี้ในภายหลัง ก็ยิ่งยินดีที่ได้ยินข่าวคราวของหญิงผู้เป็นรักครั้งแรก ในที่สุดทั้งคู่ได้โทรศัพท์ติดต่อกันอีกครั้ง อันนับเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเสียงซึ่งกันและกันในระยะเวลาเกือบหกทศวรรษ ในยามที่ต่างคนต่างก็อายุล่วงไป 70 กว่าปีแล้ว

          หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็เริ่มคุยสนทนาผ่านทางโทรศัพท์กันอยู่นานเกือบปีจนพอจะรับรู้ได้ว่าต่างคนต่างก็ยังระลึกถึงกันอยู่เสมอ คุณตาคอร์เนอร์ก็ได้ชักชวนให้คุณยายเอลีนนั่งรถไฟมาเยี่ยมเขาที่เมืองซัตตัน โคลฟีลด์ และที่สถานีแห่งรถไฟนั้น คุณตายืนรอรับเธอด้วยช่อดอกกุหลาบ  

          อีกสองเดือนหลังจากนั้น คุณตาก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับคุณยายเอลีนที่คอร์นวอลล์ ด้วยความยินยอมและความยินดีจากลูก ๆ ของทั้งสองฝ่าย คุณตาคอร์เนอร์ และคุณยายเอลีน ก็ได้จูงมือกันเข้าสู่พิธีวิวาห์ไปเมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2011 ด้วยวัย 79 และ 78 ปีตามลำดับ ในที่สุดก็ได้กลับมาครองรักกันตามเช่นที่เคยปรารถนาหลังจากมีอันต้องแยกจากกันไปนานเกือบ 60 ปี และรักครั้งนี้ไม่ถูกกีดกันอีกต่อไปแล้ว 

          "ตาคิดมาเสมอว่าการตัดสินใจของพ่อเอลีนนั้นเป็นสิ่งที่ผิด แต่ตัวของตาก็ผิดเองที่ไม่ยอมทัดทาน และเป็นฝ่ายจากเธอมาเดินตามทางของตัวเอง ตามีความสุขกับครอบครัวของตา และแน่นอนว่าเอลีนเองก็มีความสุขกับครอบครัวของเธอเช่นกัน แต่ใครกันล่ะที่จะกล้าพูดว่าสามารถลืมคนที่เป็นรักครั้งแรกของตัวเองได้ลงน่ะ" คุณตาคอร์เนอร์ให้สัมภาษณ์กับสื่อท้องถิ่น 

          และเมื่อใจของทั้งสองที่ยังคงมั่นคงแบบนี้ ก็ไม่มีสิ่งใดเป็นอุปสรรคอีกต่อไป ความรักที่รอคอยมานานเกือบ 60 ปีนี้ก็ทำให้คุณตาและคุณยายได้อยู่เคียงคู่กันตราบนานตามที่ปรารถนาเสียที รักแท้ไม่มีคำว่าสายไปจริง ๆ ครับ