บทโศลก.....ฉันกับเจ้านาย

เมื่อฉันยังไม่เริ่มทำงาน               ฉันคือคนเกียจคร้าน

เมื่อนายยังไม่เริ่มทำงาน             เขามีธุระ

เมื่องานของฉันต้องใช้เวลา         ฉันกลายเป็นคนเฉื่อยช้า

เมื่อเจ้านายทำงานช้า                   เขาเป็นผู้ละเอียดรอบคอบ

เมื่อฉันทำงานที่ไม่ได้รับคำสั่ง               ฉันก้าวก่ายเกิดหน้าที่

เมื่อเจ้านายทำบ้าง                   มันกลายเป็นความคิดริเริ่ม

เมื่อฉันยืนหยัดคัดค้าน           ฉันกลายเป็นไอ้งั่ง

เมื่อเจ้านายเถียง                     เขากำลังเป็นผู้เข้มแข็ง

เมื่อฉันไม่ระวังมารยาท          ฉันคือคนหยาบคาย

เมื่อเจ้านายไร้มารยาท            มันคือบุคลิกของเขา

เมื่อฉันเอาใจผู้ใหญ่                ฉันกลายเป็นตลกบริโภค

เมื่อเจ้านายเลียผู้ใหญ่             นั่นคือการมีมนุษยสัมพันธ์

เมื่อฉันทำงานก้าวหน้า           มักถูกเตือนว่าล้ำเส้น

เมื่อเจ้านายทำงานเอาหน้า     ถือว่าเป็นความพากเพียร

เมื่อฉันทำงานพลาด                ฉันคือคนสะเพร่า

เมื่อเจ้านายทำผิด                    เขาถือเป็นประสบการณ์

เมื่อฉันลืมทำบางสิ่ง                ฉันเป็นผู้ละทิ้งหน้าที่

เมื่อเจ้านายเผลอเรอ                ต้องทำใจว่าเขามีงานล้นมือ.....