สำหรับ เฮเทอร์ ทอมสัน และ เจ้าบัมเบิลบี นั้นได้พบกันเมื่อ 10 ปีก่อน ขณะที่ร่างกายของ เฮเทอร์ ทอมสัน เริ่มจะแสดงอาการของโรคสมองเสื่อม วิกกี้ แม่ของเฮเทอร์ เล่าว่า เฮเทอร์ ทอมสัน เริ่มที่จะชอบพูดถึงเหตุการณ์ในตอนที่เธอยังเป็นเด็ก ทั้ง ๆ ที่เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามื้อเช้าของวันนั้นคืออะไร นั่นทำให้เธออยู่ในสภาวะจิตตกและหดหู่อย่างรุนแรง ในตอนนั้น เฮเทอร์ ทอมสัน ถึงกับอาละวาด กระชากผมของตัวเองอย่างรุนแรงจนเลือดซึ่มออกมาจากศีรษะ เธอบิดหนังของตัวเองจนช้ำ ทำลายเล็บของตัวเอง และเริ่มที่จะไม่สุงสิงกับใคร

          ในตอนนั้น สุนัขที่บ้านของพวกเธอก็คลอด บัมเบิลบี ซึ่งไร้เท้าซ้ายด้านหน้าออกมา และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของความผูกพันของทั้งคู่ ทั้ง บัมเบิลบี และ เฮเทอร์ ทอมสัน ราวจะมองเห็นถึงความอ่อนแอในตัวของกันและกัน พวกเขาเริ่มสนิทสนมกัน และไม่แยกออกจากกัน จนเรียกได้ว่าที่ไหนมี เฮเทอร์ ทอมสัน อยู่ ที่นั่น บัมเบิลบี ก็จะอยู่ด้วยเสมอ

แน่นอนว่าเป็นที่น่ายินดี เมื่อรอยยิ้มของ เฮเทอร์ ทอมสัน ได้หวนคืนมาอีกครั้ง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ในช่วงก่อนวันคริสต์มาส ปี ค.ศ. 2011 อาการที่เกิดจากความพิการของบัมเบิลบีก็ก่อให้เกิดปัญหาหนักขึ้น จนเมื่อ วิกกี้ พา บัมเบิลบี้ ไปพบสัตวแพทย์ โนเอล ฟิทซ์พาทริคก์ เขาก็ได้มอบตัวเลือกให้แก่พวกเธอ 3 ทาง คือ ทำให้มันจากไปอย่างสงบ ตัดขาของมันทิ้ง หรือทางเลือกสุดท้ายที่เป็นไปได้ว่ามันจะมีพัฒนาการที่ดีขึ้น นั่นคือ เข้ารับการผ่าตัด 

          และเมื่อวันคริสต์มาสมาถึง เฮเทอร์ ทอมสัน ก็ได้เขียนจดหมาย เพื่อขอของขวัญจากซานตาครอส ให้แก่ บัมเบิลบี เพื่อนรักของเธอ โดยเธอเขียนว่า "ซานต้าที่รัก ฉันอยากได้ขาและเท้าใหม่ ให้แก่ บัมเบิลบี ไม่อย่างนั้นมันอาจจะต้องไปสู่สวรรค์ " ซึ่งซานตาครอส หรือแท้ที่จริงก็คือ วิกกี้ ได้เขียนจดหมายตอบกลับมาว่า "ฉันจะพยายามอย่างดีที่สุด แต่ฉันก็ไม่สัญญานะ" 

 แม้ว่า วิกกี้ จะบอกให้ลูกสาวของเธอเตรียมใจไว้ แต่เธอก็รู้ดีว่า เฮเทอร์ ทอมสัน ยังคงมีความหวังอย่างเต็มเปี่ยม และในที่สุดปาฏิหาริย์จากวันคริสต์มาสสำหรับ เฮเทอร์ ทอมสัน ก็มาถึง เมื่อ สัตวแพทย์ โนเอล ได้นำกำหนดการผ่าตัด บัมเบิลบีมาแจ้งให้เธอทราบ ก่อนที่ บัมเบิลบี จะเป็นสุนัขตัวเแรกที่ได้เข้ารับการผ่าตัดใส่ขาเทียม จากนั้น เมื่อเวลาผ่านไป 8 สัปดาห์หลังจากการผ่าตัดที่ บัมเบิลบี ต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด เฮเทอร์ก็ได้พบกับมันอีกครั้ง และวันนั้นก็เป้นวันที่ทั้ง สัตวแพทย์ โนเอล และ วิกกี้ ไม่มีวันลืมเลย โดย วิกกี้ เล่าว่า ในตอนนั้นเธอกับลูกสาวอยู่ในห้องพบแพทย์ และพวกเธอก็ได้ยินเสียงเท้าใหม่ของ บิมเบิลบี ทีเหยียบลงไปบนพื้น มันเข้ามาในห้องพร้อมกับเท้าใหม่ของมัน ก่อนที่มันจะกระโดดตรงเข้าไหหา เฮเทอร์ และเลียจมูกของเธอ ทั้งคู่ดูมีความสุขอย่างที่สุด 

          ขณะที่ สัตวแพทย์ โนเอล เผยว่า ในตอนแรกเขายังรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก กับการที่ต้องโยนจรรยาบรรณของแพทย์ทิ้งและนำสุนัขมาเข้ารับการผ่าตัดที่หนักเช่นนี้ แต่เมื่อเขาได้เห็นความสุขของ เฮเทอร์ ทอมสัน เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเขาได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว "เธอหัวเราะเสียงดังมาก เมื่อผมพา บัมเบิลบี ออกมาหาเธอ ในตอนนั้น เฮเทอร์ เข้ามากอดผม และเหมือนกับว่าผมเกิดมาเพื่อช่วงเวลานี้ ผมไม่อยากจะเชื่อว่าผมจะรู้สึกมีความสุขจากการได้เห็น บัมเบิลบี วิ่งไปรอบ ๆ ด้วยขาเทียมอย่างไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด มันมีความสุขร่วมไปกับ เฮเทอร์"

จากการผ่าตัดของ โนเอล มันเป็นเหมือนการบุกเบิกครั้งใหม่ เพราะแม้ว่าการผ่าตัดอวัยวะเทียมจะไม่ใช่เรื่องที่แปลกใหม่ทางวิทยาศาสตร์ แต่สำหรับ บัมเบิลบี มันต่างออกไป เพราะมันไม่มีตอขา และทำให้เท้าเทียมของมันต้องถูกตรึงอยู่กับกระดูกขาส่วนบน ซึ่งยากที่มันจะเดินบนขาเทียมนี้ได้ แต่ในตอนนี้เขาก็ได้เห็นแล้วว่ามันสามารถเดินและกระโดดได้บนขาเทียมนั้น

          ไม่ต้องสงสัยว่า บัมเบิลบี เป็นมากกว่าสัตว์เลี้ยงของ เฮเทอร์ ทอมสัน มันเป็นเหมือนเพื่อนรักที่ไม่ทิ้งเธอไปไหน และมันก็ทำให้ชีวิตของ เฮเทอร์ ทอมสัน ดีขึ้นเรื่อย ๆ โดยในอดีตนั้น เฮเทอร์ ทอมสัน มักจะมีดวงตาที่แสดงถึงความหวาดกลัวจากโรคสมองเสื่อม แต่ในตอนนี้ จากผลของการเข้ารับการตรวจครั้งล่าสุดก็แสดงให้เห็นว่า อาการของ เฮเทอร์ ทอมสัน ดีขึ้นมาก และนั่นทำให้ วิกกี้ รู้สึกขอบคุณเจ้า บัมเบิลบี อย่างที่สุด   

Credit: http://hilight.kapook.com/view/83755