ประชากรกว่า 2,000 คนถูกจานบินไม่ปรากฏสัญชาติโจมตีด้วยอาวุธลำแสงทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บกว่า 80 คน ในจำนวนนี้กว่า 40 คนถูกหามส่งโรงพยาบาลและเสียชีวิตลง 2 คน ส่งผลให้รัฐบาลต้องส่งเครื่องบินรบออกตามล่า

                      



             เหตุการณ์ประหลาดนี้เริ่มขึ้นในต้นเดือนสิงหาคม 1977 บนเกาะโคลาเรส ตั้งอยู่บริเวณดินดอนปากแม่น้ำอะเมซอน เขตรัฐปารา ประเทศบราซิล วัตถุบินลึกลับปรากฏตัวเหนือท้องฟ้า มันส่องลำแสงกวาดไปยังประชาชนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้น

             มาโนเอล โจว ชาวประมงวัย 44 ปี พร้อมกับลูกเรือเดินทางไปหาดริโอ โนโว เพื่อนำเรือออกหาปลา แต่ยังไม่ทันที่จะไปถึงเรือประมงพวกเขาก็เห็นวัตถุบางอย่างรูปร่างเหมือนร่ม ลอยอยู่ราว 4 เมตรเหนือพื้นดิน ก่อนที่จะบินหายไปอย่างรวดเร็วโดปราศจากเสียงเครื่องยนต์

                
 

             คืนต่อมา ซาคาริอัส โดสซานโตส บาราต้า วัย 74 ปี เห็นลูกไฟลูกใหญ่ลอยขึ้นมาจากอ่าวมาราโฮ ก่อนที่มันจะพุ่งหายไปทางใจกลางเมืองโคลาเรส คืนต่อมาเขาก็เห็นมันอีกครั้ง แสงสว่างของลูกไฟ**censor**ส่องจนสามารถมองเห็นต้นไม้ทุกต้นท่ามกลางความมืด

จานบินโจมตี

            เกาะโคลาเรสมีประชากรอาศัยอยู่ราว 2,000 คน ตลอดระยะเวลานานหลายเดือนพวกเขาล้วนได้เห็นวัตถุบินได้ลึกลับปรากฏตัวขึ้นเวลาที่แตกต่างกัน ในรูปร่างและขนาดที่แตกต่างกัน บางคนโชคดีกว่านั้น ได้สัมผัสกับลำแสงประหลาดที่**censor**ส่องลูบไล้ทั่วเรือนร่าง
 

                



            กลางดึกคืนหนึ่ง คาร์ลอส คาร์โดโซ ดี พอล่า ช่างตัดผมวัย 49 ปี นอนสูบบุหรี่ในเปลญวนในห้องโถงขณะที่ภรรยาและลูกๆต่างเข้านอนกันหมดแล้ว ทันใดนั้นก็เห็นวัตถุบินลึกลับบินวนรอบๆบ้านโดยส่องไฟทะลุผ่านหน้าต่างเข้าเหมือนกับกำลังสำรวจหาอะไรสักอย่าง

            แสงไฟสัมผัสปลายเท้าด้านขวาของคาร์ลอสแล้วค่อยเลื่อนขึ้นมาที่หัวเข่า จากนั้นมันก็เลื่อนไปที่ปลายเท้าด้านซ้าย คาร์ลอสกล่าวว่ารู้สึกเหมือนลำแสงนั้นพยายามคลำหาเส้นเลือดที่ขา เขาเริ่มรู้สึกอ่อนเปลี้ย หมดแรงแม้แค่จะคีบบุหรี่เอาไว้ ทันใดนั้นบุหรี่ก็หลุดจากมือทำให้คาร์ลอสได้สติ เขาตะโกนร้องขอความช่วยเหลือลั่นบ้านทำให้วัตถุบินลึกลับรีบหนีหายไปอย่างรวดเร็ว

                      

            ชาวบ้านอีกหลายคนอ้างว่าถูกโจมตีด้วยลำแสงจากวัตถุบินลึกลับคล้ายๆกับกรณีของคาร์ลอส บางคนมีอาการเจ็บป่วยหลังจากสัมผัสกับลำแสงประหลาด บางคนมีรอยไหม้ ผิวหนังบวมพอง ขณะที่บางคนมีรูเล็กๆปรากฏบนผิวหนัง หลายคนเชื่อว่าวัตถุบินลึกลับใช้ลำแสงดูดเลือดพวกเขาไป พวกเขาจึงเรียกวัตถุบินลึกลับนี้ว่า “ชูปา-ชูบา” (ตัวดูดเลือด)

ป่วยโรคประหลาด

            เหตุการณ์ประหลาดนี้สร้างความหวาดกลัวให้กับชาวบ้านบนเกาะโคลาเรส ผู้หญิงและเด็กอพยพออกจากหมู่บ้านไปอาศัยญาติพี่น้องในท้องที่อื่น ส่วนคนที่ไม่มีที่จะไปก็ขังตัวเองอยู่แต่ในบ้านหลังตะวันตกดินและให้พวกผู้ชายจัดเวรยามเฝ้าระวังหมู่บ้าน ตีเกราะเคาะไม้ยิงปืนเพื่อขับไล่วัตถุบินลึกลับตลอดทั้งคืน

              

            คนไข้จำนวนมากที่เจ็บป่วยหลังจากสัมผัสกับลำแสงประหลาดถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล แพทย์หญิงเวลเลียด ซีซิม คาร์วาลโฮ ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ดูแลคนไข้กลุ่มนี้เป็นกรณีพิเศษ เดือนพฤศจิกายน 1977 มีผู้ป่วยจำนวนมากกว่า 40 คนขอเข้ารับการรักษา

            เวลเลียดเก็บข้อมูลอาการ สรุปได้ว่าคนไข้มีอาการร่างกายสูญเสียความอบอุ่น ปวดศีรษะอย่างแรง วิงเวียนศีรษะ ตัวสั่น อ่อนเปลี้ยเพลียแรง ผิวหนังฟกช้ำ บางคนแผลเป็นรอยไหม้บนผิวหนัง บางคนมีอาการผมร่วงคล้ายกับสัมผัสกับกัมมันตรังสี
 

                    



            คนไข้ให้ข้อมูลเหมือนกันว่าขณะที่สัมผัสกับลำแสงประหลาด พวกเขารู้สึกร้อนวาบบนผิวหนัง ไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้คล้ายกับมีของหนักๆมากดทับเอาไว้ พวกเขาพยายามส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือแต่กลับไม่มีเสียงเปล่งออกจากลำคอ

           เวลเลียดไม่สามารถอธิบายสาเหตุของอาการเหล่านี้ได้ แม้ว่าผู้ป่วยส่วนใหญ่จะหายป่วยไปเองภายใน 7 วัน แต่ก็มี 2 รายที่เสียชีวิตลง เวลเลียดสารภาพว่าเธอก็เคยเห็นวัตถุบินลึกลับกับตาตัวเองครั้งหนึ่งแต่โชคดีที่ไม่ถูกมันยิงด้วยลำแสงเหมือนกับคนไข้ของเธอ

ไม่มีในตำรา

 

          เวลเลียดยอมรับว่าในตอนแรกเธอเองก็ไม่เชื่อเรื่องเล่าจากปากคนไข้ แต่หลังจากที่จำนวนคนไข้เพิ่มปริมาณขึ้นจนผิดสังเกตเธอจึงทุ่มเวลาวินิจฉัยอย่างละเอียดถี่ถ้วนจนพบว่ารอยไหม้บนผิวหนังคนไข้แตกต่างจากแผลไฟไหม้ทั่วๆไป มันมีลักษณะใกล้เคียงกับแผลพุพองจากการสัมผัสกับรังสีโคบอลต์

 

           

 

 

 

          แผลพุพองเหล่านี้ในระยะแรกจะมีลักษณะเป็นผื่นแดง หลังจากนั้นจะเริ่มแห้งตกสะเก็ดและผิวหนังหลุดลอกในที่สุด เธอพบว่าบนบาดแผลมีรูเล็กๆคล้ายรอยโดนเข็มจิ้ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของคนไข้หญิงคนหนึ่งที่ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพราะมีอาการคล้ายโรคหัวใจ หายใจถี่ วิงเวียนศีรษะ

 

           เวลเลียดตรวจร่างกายคนไข้ พบว่าเธอมีรูแผลประหลาด 2 รูบนหน้าอกข้างซ้าย แต่เนื่องจากคนไข้รายอื่นๆก็มีอาการคล้ายๆกันนี้ เวลเลียดจึงให้การรักษาเบื้องต้นและบอกให้คนไข้กลับบ้านได้

 

           ราวเวลา 15.00 น. เวลเลียดได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าคนไข้คนดังกล่าวมีการทรุดลง นอนทุรนทุรายเหมือนขาดอากาศหายใจ แต่ไม่มีไข้ เวลเลียดให้ญาตินำคนไข้มายังโรงพยาบาลอีกครั้ง หลังจากนั้นอีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงคนไข้ก็สิ้นใจ แพทย์ลงความเห็นว่าเธอเสียชีวิตเพราะหัวใจวายทั้งๆที่คนไข้ไม่เคยมีประวัติการเป็นโรคหัวใจมากก่อน

 

ไล่ล่าจานบิน

 

           หลังจากที่มีรายงานการพบเห็นวัตถุบินลึกลับและปริมาณผู้ป่วยจากลำแสงประหลาดจำนวนมาก รัฐบาลบราซิลตัดสินใจมอบหมายให้กองทัพอากาศทำหน้าที่สืบสวนเหตุการณ์ประหลาดนี้ภายใต้ปฏิบัติการพิเศษชื่อว่า Operation Saucer หรือปฏิบัติการจาน (บิน)

 

         

           กองทัพอากาศส่งเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์ลาดตระเวนบริเวณเกาะโคลาเรส ปฏิบัติการนี้ช่วยให้ชาวบ้านรู้สึกอุ่นใจขึ้น คลายความหวาดกลัวลงไปบ้าง แต่ดูเหมือนวัตถุบินลึกลับจะไม่ได้กลัวเกรงเครื่องบินรบของกองทัพอากาศ มันยังคงปรากฏตัวอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ

 

            

 

 

 

           ในทางตรงกันข้าม เมื่อมีการเผชิญหน้ากัน เครื่องบินกองทัพอากาศกลับถูกลำแสงสว่างจ้าจากวัตถุบินลึกลับส่องเข้าใส่จนต้องร่อนลงฉุกเฉิน ตลอดระยะเวลาตามล่าเป็นเวลาหลายเดือนกองทัพอากาศสามารถถ่ายภาพนิ่งวัตถุบินลึกลับนี้ได้หลายร้อยภาพและภาพยนตร์อีก 4 ม้วน

 

           นาวาเอกเอรางเก้ ฮอลลันด้า ทำหน้าที่ผู้บัญชาการปฎิบัติการครั้งนี้ เอรางเก้ทำงานร่วมกับทีมวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ติดตั้งกล้องถ่ายภาพ กล้องถ่ายภาพยนตร์บริเวณริมชายหาดบนเกาะคาโลเรส

 

               

 

 

นาวาเอกเอรางเก้ ฮอลลันด้า

 

 

           วันที่ 1 พฤศจิกายน 1977 กองทัพอากาศติดตั้งศูนย์เฝ้าระวังวัตถุบินลึกลับบนหอคอยถังเก็บน้ำ เอรางเก้เล่าว่าเขาเห็นวัตถุบินลึกลับหลายลำปรากฏตัวบนเนินทรายริมชายหาด บ้างก็เปล่งแสงสีแดงบ้างก็สีเหลือง ห่างออกไปราว 100 เมตรมียานบินลำใหญ่ที่เอรางเก้เชื่อว่าเป็นยานแม่

 

เรื่องไม่ควรรู้

 

           แต่แล้วจู่ๆในเดือนธันวาคม 1977 รัฐบาลบราซิลก็มีคำสั่งยกเลิกปฏิบัติการจาน(บิน)ลงกลางคันโดยไม่ให้เหตุผล ทั้งๆที่ยังมีรายงานการพบเห็นวัตถุบินลึกลับอยู่อย่างต่อเนื่อง ทางด้านเอรางเก้ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชน บอกเล่าถึงสิ่งแปลกประหลาดที่เขาพบเห็นในช่วงควบคุมปฏิบัติการครั้งนั้น

 

        

 

 

 

 

           หลังจากนั้นไม่นาน ลูกสาวเอรางเก้พบว่าเขาได้ใช้เชือกรัดคอตาย เสียชีวิตบนเตียงภายในบ้านอย่างมีเงื่อนงำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อในเวลาต่อมาแพทย์หญิงเวลเลียดให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชนว่ารัฐบาลบราซิลพยายามห้ามปรามไม่ให้เธอเปิดเผยข้อมูลการรักษาคนไข้ที่เจ็บป่วยจากการถูกลำแสงประหลาด

 

     

 

  

 

 

 

          รัฐบาลบราซิลปฏิเสธว่ามีหลักฐานภาพถ่ายและภาพยนตร์จากปฏิบัติการจาน(บิน)ตามที่เอรางเก้กล่าวอ้าง เรื่องราวของวัตถุบินลึกลับที่เกาะโคลาเรสจึงมีแค่เพียงคำบอกเล่าของพยานที่เห็นเหตุการณ์และมันยังคงเป็นเรื่องปริศนาอยู่ตราบจนทุกวันนี้